του Θύμιου Παπανικολάου
Εάν, υποθετικά μιλώντας, μαθαίναμε τα πρόσωπα των μπλόγκερς, θα βρισκόμασταν μπροστά σε μια πελώρια αρνητική έκπληξη. Θα διαπιστώναμε, ότι ελάχιστοι θα ήταν οι αυθεντικοί μπλόγκερς, οι οποίοι χρησιμοποιούν το μέσο αυτό για να εκφράσουν μια ανησυχία, μια κοινωνική παρατήρηση και άποψη ή να μεταφέρουν μια «πνιγμένη» είδηση.
Αυτό που θα διαπιστώναμε, θα ήταν τούτο: μια εικόνα γεμάτη από έναν πολιτικό, κομματικό και προπάντων δημοσιογραφικό υπόκοσμο. Άτομα «εγκάθετα» ποικίλων μηχανισμών, άτομα με ποικίλα συμπλέγματα που βρήκαν πεδίο να εκτοξεύσουν τις εκδικητικές τους μνησικακίες και τα προσωπικά τους απωθημένα, άτομα «αρουραίοι των υπονόμων» που το μόνο που έχουν μάθει είναι να εκτελούν «συμβόλαια δολοφονίας»: συκοφάντησης και λιθοβολισμού προσώπων, εκβιασμών, ανακύκλωσης ύβρεων και ψευδολογιών.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι τα μπλογκ είναι μια μορφή «άμεσης δημοκρατίας». Στα μπλογκ αποτυπώνονται, στο πολλαπλάσιο και δραματικά διογκωμένα, όλα τα σηπτικά νοσήματα της κοινωνίας. Μέσα σε ένα κόσμο αγοραίας διάβρωσης, μέσα σε έναν κόσμο που τα πλοκάμια της μαφιόζικης αλητείας απλώνονται, σαν ιστός της αράχνης, ασφυκτικά σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς, μέσα σε ένα καθεστώς που το ασήμαντο γίνεται σημαντικό, το «κατακάθι», γίνεται «αξία» και η «αλητεία», «ελεύθερη άποψη», μέσα σε ένα τέτοιο κόσμο, τα μπλογκ αποτελούν την πλέον εφιαλτική μορφή αυτού του κόσμου. Ακριβώς, γιατί η ανωνυμία και το κοινωνικά και πολιτικά ανεξέλεγκτο «απελευθερώνει» ολοκληρωτικά όλα τα νοσήματα του καθεστωτικού σύμπαντος. Κάθε «μαφιόζος» και κάθε «κατακάθι» γίνεται «Θεός», έξω και υπεράνω από κάθε έλεγχο και πειθαρχεία, έξω και υπεράνω από κάθε λαϊκή εξάρτηση και ευθύνη.
Η κόλαση είναι στρωμένη με καλές προθέσεις. Αυτό που καθορίζει τις «καλές προθέσεις» είναι η «ποιότητα» της πραγματικότητας που ζούμε, η «ποιότητα» των «Ιδεών» και «Αξιών» που ζούμε. Και αυτό που ζούμε είναι η ζούγκλα των κοινωνικών «κατακαθιών», των πολιτικών απατεώνων, των «νταβάδων» και των εγκάθετων μαφιόζων τους, η ζούγκλα της προβοκατόρικης αλητείας των ποικίλων μυστικών υπηρεσιών. Αυτή η ζούγκλα επιβάλλεται και στην μπλογκόσφαιρα, ακόμα πιο ασύδοτη και εφιαλτική από αυτό που βιώνουμε στην πραγματική ζωή και στα ΜΜΕ.
Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις καμιά «δημοκρατία» δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στον εικονικό κόσμο του ιντερνέτ. Αντίθετα αυτός ο εικονικός κόσμος αποτελεί το πεδίο της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της δημοκρατίας, του ολοκληρωτικού εξευτελισμού της. Την ολοκληρωτική αντικατάστασή της με τη χυδαιότητα, τη βρισιά, το ψέμα και τη συκοφαντία: Με τον ισοπεδωτικό κανιβαλισμό, το ολοκληρωτικό λιτζάρισμα ανθρώπων και ιδεών, αξιών και συνειδήσεων…
Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις καμιά «δημοκρατία» δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στον εικονικό κόσμο του ιντερνέτ. Αντίθετα αυτός ο εικονικός κόσμος αποτελεί το πεδίο της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της δημοκρατίας, του ολοκληρωτικού εξευτελισμού της. Την ολοκληρωτική αντικατάστασή της με τη χυδαιότητα, τη βρισιά, το ψέμα και τη συκοφαντία: Με τον ισοπεδωτικό κανιβαλισμό, το ολοκληρωτικό λιτζάρισμα ανθρώπων και ιδεών, αξιών και συνειδήσεων…
Η δημοκρατία και ιδιαίτερα η «άμεση δημοκρατία» προϋποθέτει ευθύνη λόγων και έργων, πρόσωπο και όχι μάσκα, φως και όχι τα σκοτάδια των υπονόμων. Κάθε είδους κουκουλοφόρου αποτελεί τον «ταγματασφαλίτη» εναντίον της κοινωνίας, των ιδεών και της δημοκρατίας
Η μπλοκόσφαιρα έχει γεμίσει από ποικιλόχρωμους κουκουλοφόρους…
Η μπλοκόσφαιρα έχει γεμίσει από ποικιλόχρωμους κουκουλοφόρους…
...............
σχόλιο taxalia: 
