28 Ιαν 2010

ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΩΝ «ΠΡΟΘΥΜΩΝ»

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Του Ευάγγελου Δ. Νιάνιου - Δημοσιογράφου

Το θέμα κράτησε μέρες στις στήλες της γαλλικής εφημερίδας Le Monde. Στη μνήμη μου έχει χαραχθεί βαθειά το πείσμα με το οποίο οι Εβραίοι – και για το οποίο μόνο συγχαρητήρια τους αξίζουν - υποστήριζαν ότι η λέξη holocauste (ολοκαύτωμα) δεν ανταποκρινόταν στη βαρύτητα της τραγωδίας που έζησαν κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντ’ αυτής πρότειναν τον εβραϊκό όρο shoah. Ομολογώ ότι αρχικά δεν είδα με καλό μάτι τον επιχειρούμενο εξοβελισμό ενός ελληνικού όρου από το διεθνές λεξιλόγιο αλλά, όταν....
σκέφτηκα πιο ψύχραιμα, κατανόησα πλήρως το δικαίωμα ενός λαού να θέλει να εκφράσει με δικά του λόγια την ανείπωτη τραγωδία που έζησε. Και νομίζω ότι η shoah άρχισε ήδη – στα γαλλικά κυρίως φύλλα – να εκτοπίζει το Ολοκαύτωμα. Μια άλλη όμως ελληνική λέξη, η Συναγωγή – γνωστή ήδη από την εποχή του Χριστού – φαίνεται ότι θα διατηρηθεί για αιώνες ακόμα…

*****
… Κυριάρχησε μάλιστα και πριν λίγες μέρες, όταν με αφορμή τον εμπρησμό της Συναγωγής των Χανίων, εκτοξεύτηκαν κατά της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας μειωτικοί και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί από μερίδα του διεθνούς Τύπου – κυρίως αγγλοσαξωνικού. Μέχρι και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θεώρησε υποχρέωσή του να μας επιστήσει την προσοχή. Με αυτούς συντονίστηκαν και οι εντόπιες γραφίδες των «προθύμων» πάντοτε να γράψουν για το «αντισημιτικό ρεύμα» που διαρρέει την κοινωνία μας, με κύριο βέβαια υπεύθυνο την Εκκλησία. Όπως αποδείχτηκε, δεν υποβλήθηκαν στον κόπο να ψάξουν έστω λίγο το θέμα: λες και είχαν έτοιμα τα «εμβριθή» κείμενά τους από καιρό, πάτησαν «print» και ξένοιασαν. Τελικά τον εμπρησμό της Συναγωγής είχαν διαπράξει Αγγλοσάξωνες. Ανάμεσά τους και ένας Έλληνας. Από καμία χώρα δεν λείπουν οι ανεγκέφαλοι και οι θερμοκέφαλοι. Και εκεί εξαντλείται το όποιο «αντισημιτικό» ρεύμα στην Ελλάδα. Ουδείς βέβαια από αυτή τη «συμμαχία των προθύμων», αυτή την παρασυναγωγή, διανοήθηκε να ζητήσει συγγνώμη για όσα εξέμεσε αναιτίως κατά της πατρίδας του και βέβαια η επίσημη πολιτεία δεν έχει το ανάστημα να ζητήσει επανόρθωση από τα διεθνή ΜΜΕ και το Στέιτ Ντιπάρμεντ…
*****
Οι Έλληνες δεν έχουμε λόγους να απολογούμαστε για αντισημιτισμό. Ο όρος δεν είναι ελληνική επινόηση και προπαντός δεν υπήρξε ποτέ ελληνική πρακτική. Αλλού ευδοκίμησε και ως όρος και ως πρακτική, και μάλιστα βρήκε και πολιτική έκφραση. Φαινόμενα κυβέρνησης του Βισύ και Βελοντρόμ (Γαλλία) δεν υπήρξαν στη χώρα μας. Αντίθετα, εκκλησιαστικές και κρατικές αρχές συνεργάστηκαν και έσωσαν πολλούς από τα κρεματόρια της Γερμανίας (Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός – να μην ξεχνούμε ότι υπήρξε ο πρώτος αντιστασιακός καθώς αρνήθηκε να ορκίσει την κυβέρνηση των προδοτών που σχημάτισαν οι αρχές κατοχής – και υπουργός Ασφαλείας Εβερτ συνεργάστηκαν να αποκτήσουν οι Εβραίοι ταυτότητες με την αναγραφή «χριστιανός ορθόδοξος»). Το ίδιο έκαναν τουλάχιστο και οι Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης και Ζακύνθου. Επιβάλλεται ακριβώς τέτοιες μέρες μνήμης του Ολοκαυτώματος να θυμίζουμε κάποια γεγονότα κυρίως για τις νεότερες και μη ενημερωμένες γενιές και επειδή κάποιοι προσπαθούν να θάψουν την αλήθεια και να μας φορτώσουν ενοχές που δικαιολογημένα δεν έχουμε. Για το τι έπραξαν άλλες Εκκλησίες παραπέμπουμε στο κλασικό θεατρικό έργο του Πάβελ Κόχουτ «Ο αντιπρόσωπος του Θεού»…

*****
Αλλά εκείνος που βρίσκεται παρασάγγας μπροστά από τις όποιες αρχές σε φιλάνθρωπα αισθήματα είναι ο ανώνυμος λαός:

Οι Εβραίοι του Βόλου έντρομοι από την επικείμενη σύλληψη και εξόντωσή τους έσπευσαν με τις λίρες στα χέρια σε έναν καραβοκύρη και του είπαν:

* Πάρε αυτές τις λίρες να μας πας μέχρι τις Σποράδες, να γλυτώσουμε.
* Δεν σας πάω, ήταν η ξερή απάντηση του καραβοκύρη.

Οι Εβραίοι διπλασίασαν το ποσό των λιρών αλλά ο ναυτικός ήταν αμετάπειστος:

* Είπα, δεν σας πάω πουθενά.

Είδαν και απόειδαν, μετά από πολλά «παζάρια», οι καταδιωκόμενοι Εβραίοι έχασαν την υπομονή τους:

* Πόσα επιτέλους θέλεις για να μας μεταφέρεις στις Σποράδες;
* Ανεβείτε επάνω, δεν θέλω τίποτα, ήταν η τελική και λυτρωτική απάντηση του ανώνυμου – και επώνυμου μόνο μπροστά στο Θεό – καραβοκύρη.

Το περιστατικό ανέφερε σε ομιλία του στην Αθήνα, προς το τέλος του αιώνα, Σουηδός εκπρόσωπος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, τα μαύρα εκείνα χρόνια της Κατοχής. Ήταν ένα από τα δύο περιστατικά που κράτησε στη μνήμη του από την παραμονή του στη χώρα μας. Το άλλο ήταν με τον παπά του μαρτυρικού Διστόμου, ο οποίος μοίρασε την επισιτιστική βοήθεια που είχε πάρει από τους διεθνείς οργανισμούς στους υποχωρούντες σφαγείς του ποιμνίου του με τα λόγια: Εμείς είμαστε στον τόπο μας και κάτι θα βρούμε να φάμε· αυτοί θα περάσουν μέσα από ξένα και εχθρικά εδάφη και ποιος θα τους δώσει κάτι!!!

«Τοιούτων προγόνων ημείς εσμέν».

*****
Και να κλείσουμε με ένα άλλο περιστατικό από την «πολιτισμένη» Ευρώπη - όρος καραμέλα για τον αντιπρόεδρό μας, τον κ. Πάγκαλο – που είδε το φως της δημοσιότητας πριν χρόνια: Η οικογένεια των καταδιωκόμενων Γερμανοεβραίων πλησίαζε ασθμαίνουσα πεζοπορώντας τα ελβετικά σύνορα. Απείχε λίγα μέτρα από την ελευθερία και από τη ζωή. Πίσω τους έρχονταν δρομαίοι – πραγματικά κυνηγόσκυλα - οι άνδρες των Ες-Ες. Σκόνταψαν όμως στο ζήτημα των ταξιδιωτικών εγγράφων που απαιτούσαν οι πιστοί στο γράμμα του νόμου Ελβετοί τελωνοφύλακες. Η συνέχεια είναι γνωστή!
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη