Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση θα διεξαχθούν σε μια σημαντική συγκυρία για τη χώρα.
Από τη μία η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στο τέλος του το μοντέλο της μεταπολίτευσης, που έχει τη σφραγίδα και τις απαρχές του στη δεκαετία του 1980. Και μαζί του τελειώνουν ότι αυτό σημαίνει : λαϊκισμός, δανεικά και ελλείμματα, μετριοκρατία
, παλαιοκομματισμός, παρασιτική οικονομία.
Από την άλλη οι αυτοδιοικητικές εκλογές διεξάγονται με ένα νέο νόμο, τον «Καλλικράτη», που δημιουργεί νέα δεδομένα, αν και έγινε εσπευσμένα, από μια κυβέρνηση που λειτούργησε με ερασιτεχνισμό και μικροκομματική λογική. Χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό για τις αρμοδιότητες και τους πόρους, μετατρέπει τους τοπικούς άρχοντες σε μίνι-υπουργούς, που θα έχουν την ευθύνη μεγάλων αυτοδιοικητικών μονάδων.
Όλα τα παραπάνω συνεπάγονται ένα νέο τοπίο στον χώρο της αυτοδιοίκησης. Απέναντι στις προκλήσεις που προβάλουν, από τη ραγδαία μεταβολή της έως τώρα πραγματικότητας, είμαστε υποχρεωμένοι, όσοι πιστεύουμε στο ρόλο της αυτοδιοίκησης και αγωνιζόμαστε για την ανάπτυξη του τόπου μας, να απαντήσουμε θετικά.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ζωτικής σημασίας η ενεργός ανάμειξη ανθρώπων με μόρφωση, γνώσεις και εξειδίκευση στα πράγματα της αυτοδιοίκησης.
Στους εκτεταμένους δήμους του Καλλικράτη καθίσταται ως αδήριτη η ανάγκη για εξεύρεση πόρων από πολλαπλές και διαφοροποιημένες πηγές, πέρα από την κρατική ενίσχυση, όπως ο ιδιωτικός τομέας ή τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Επιπλέον, η διαχείριση των πραγμάτων του δήμου πρέπει να υπακούει σε συγκεκριμένη στρατηγική, με στόχο την ανάταξη των αναπτυξιακών ρυθμών της περιοχής σε όλα τα επίπεδα.
Μάλιστα αυτή τη στρατηγική είναι υποχρεωμένοι, όσοι σκέφτονται να κατέλθουν στο στίβο του εκλογικού αγώνα, να την επεξεργασθούν εκ των προτέρων και να την εκθέσουν στο εκλογικό σώμα με σαφήνεια, ώστε βάσει θέσεων να γίνει η τελική επιλογή των τοπικών αρχόντων.
Ο παλαιοκομματικός τύπος του πολιτεύεσθαι, έχει ξεπερασθεί από τις εξελίξεις και μάλιστα ανεπιστρεπτί. Ο τοπικός παράγων, με τις διασυνδέσεις σε κύκλους επιρροής στην τοπική κοινωνία, χωρίς γνώσεις, χωρίς πολιτική συνείδηση και ενίοτε χωρίς ηθικές αναστολές, έχει καταστεί εκτός από γραφικός και επικίνδυνος. Και τούτο διότι, σε αυτή την κρίσιμη για την οικονομία φάση ,με το φάσμα της ανεργίας να διευρύνεται επικίνδυνα, κάθε ολιγωρία, κάθε παρεκτροπή θα έχει βαρύ αντίτιμο για τις τοπικές κοινωνίες και ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους.
Τώρα λοιπόν είναι ώρα ευθύνης για όλους. Και για τους πολίτες. Να επιλέξουν ανθρώπους που έχουν τα προσόντα που απαιτεί η εποχή, να αφήσουν πίσω τους την πεπατημένη, να αποφασίσουν με γνώμονα το συμφέρον του τόπου τους, το δικό τους, των παιδιών τους. Είναι τώρα ο καιρός να κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου από τα κάτω. Να αλλάξουμε την ατμόσφαιρα κατάθλιψης που μας έχει επιβληθεί. Να γκρεμίσουμε τη σχέση των πολιτών με τους τοπικούς τους άρχοντες, που βασίζεται στο φόβο και τη συναλλαγή και να οικοδομήσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης, αξιοπρέπειας και αλληλοσεβασμού. Να αναδείξουμε το πρότυπο του πολιτικού που αγαπά τον τόπο του και γνωρίζει να τον υπηρετεί ανιδιοτελώς και με αποτελεσματικότητα.
Δημήτρης Γαλαμάτης
π. Βουλευτής
Αναπλ. Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού ΝΔ
