Όπως είπε και πάλι σε πρωϊνή τηλεοπτική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού MEGA, σε ανταπόκριση από τις ΗΠΑ, ο γνωστός δημοσιογράφος κ. Μιχάλης Ιγνατίου, το ΔΝΤ στηρίζει τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης για μη αναδιάρθρωση, χωρίς όμως να γνωρίζουμε....
και τις δικές του σκέψεις σχετικά με το θέμα. Αυτό ακριβώς το είχαμε επισημάνει και εμείς, έπειτα από την πρόσφατη σχετική ομιλία του Στρος Καν, Ο Στρος Καν δείχνει την ελληνική κυβέρνηση για το θέμα της αναδιάρθρωσης.Εκείνο όμως που είπε και που πρέπει να το κρατήσουμε με προσοχή, είναι ότι σε περίπτωση αναδιάρθρωσης το ΔΝΤ μελετά μόνο δύο τρόπους αναδιάρθρωσης και κανέναν άλλο. Είτε θα γίνει αναδιάρθρωση του χρέους με πολύ, μα πάρα πολύ (είπε χαρακτηριστικά) μεγάλη επιμήκυνση του χρέους, είτε θα γίνει με «κούρεμα» πολύ μεγάλο της τάξης του 50% ή και 60%!!!
Εμείς, από αυτό εδώ το blog, συντασσόμαστε ανοιχτά με την αναδιάρθρωση του χρέους και ειδικότερα με τον δεύτερο τρόπο αναδιάρθρωσης που μελετά και το ΔΝΤ, δηλαδή του «κουρέματος» του χρέους κατά 50-60%.
Φίλοι μας, πρέπει να πάρουμε θέση. Θα υποφέρουμε και ίσως να υποφέρουμε πολύ, αλλά πρέπει να το νικήσουμε το «θηρίο» τώρα, μιά και έξω. Αν πάμε σε μια μακροχρόνια σκλαβιά, θα επιβαρυνόμαστε συνεχώς και εμείς, αλλά θα επιβαρύνουμε και τις επόμενες γενιές με βαριά τοκοχρεολύσια και διαρκή εξάρτηση. Είδατε εξάλλου όλοι το πείραμα του μνημονίου, το οποίο μας οδηγεί στην εξαθλίωση. Ή τώρα λοιπόν ή ποτέ. Αν και η Τρόϊκα, κάτω από την τεχνογνωσία του ΔΝΤ, μας δώσει τέτοια ευκαιρία δεν πρέπει να την χάσουμε. Όσο πιο μεγάλο είναι το κούρεμα και όσο πιο κοντά πλησιάσουμε προς την πλήρη χρεοκοπία και μάλιστα με τις «ευλογίες» της τρόϊκας και των δανειστών μας, τόσο το καλύτερο. Την ευκαιρία που χάσαμε περύσι την Άνοιξη και ήδη είμαστε χειρότερα, δεν πρέπει να την ξαναχάσουμε.
Όμως, όπως διαβάσαμε και στο προηγούμενο άρθρο με τίτλο Κλειδωσε η αναδιάρθρωση- Πήρε εντολή η Lazard..., η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προφανώς και η Νέα Δημοκρατία, αλλά και τα άλλα κόμματα, πιέζονται από τις ελληνικές τράπεζες, για ήπιο «κούρεμα» ώστε να μην έχουν μεγάλες απώλειες.
Εδώ όμως, δίνεται η μεγάλη (ίσως και η τελευταία) ευκαιρία στον πολιτικό κόσμο της χώρας, να βάλει για μία φορά επιτέλους το συμφέρον του λαού πάνω από τα συμφέροντα των τραπεζών. Όχι μόνο θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος να ζητήσουν την αναδιάρθρωση, αλλά θα πρέπει να επιδιώξουν, πάση θυσία, την εφαρμογή της δεύτερης μεθόδου του μεγάλου «κουρέματος», τουλάχιστον 50%, ώστε να πέσει το δημόσιο χρέος κάτω από το ΑΕΠ, για να δαμάσουμε επιτέλους το «θηρίο» και να αρχίσει να παίρνει στροφές η ελληνική οικονομία. Θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί η πολιτική ολιγαρχία της χώρας ότι, τράπεζες εύκολα ξαναγίνονται (άλλωστε ας επενδύσουν τα υπερκέρδη τόσων ετών), όμως πατρίδα και λαός, δεν ξαναγίνονται.
Είπαμε. Ναι θα υποφέρουμε, Αλλά θα υποφέρουμε για μικρό σχετικά χρονικό διάστημα και όσοι τα καταφέρουμε, θα ζήσουμε πλέον εμείς και τα παιδιά μας ελεύθεροι.
Ναι, μπορεί να καταρρεύσει το πολιτικοοικονομικό καθεστώς, αλλά μήπως αυτό δεν είναι το ζητούμενο;;
Με αυτό το καθεστώς, έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε μέλλον.
