Από την εφημερίδα ΑΠΟΨΗ (18-6-2011)
του Πέτρου Τρουπιώτη
Συμφωνία με τον Βαγγέλη Βενιζέλο να του παραδώσει, επί της ουσίας, την κομματική αλλά και κυβερνητική εξουσία, με στόχο να γλυτώσει την άμεση σύγκρουση και την πιθανή απομάκρυνση του από την πρωθυπουργία με απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κινήματος, φαίνεται πως έκανε το μεσημέρι της...
περασμένης Πέμπτης ο πρωθυπουργός.
Συμφωνία που έγινε, εν μέσω άλληλοκαταγγελιων στελεχών των δυο πλευρών και μέσα σε ένα πολύ βαρύ κλίμα και με μεγάλη αβεβαιότητα για το τι μπορεί να συμβεί στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας .
Η διαδικασία «αποκαθήλωσης» του κ Παπανδρέου είχε αρχίσει από το βραδυ της Τέταρτης, όταν απέτυχε η προσπάθεια συνεννόησης με τον κ. Σαμαρά, προσπάθεια που έκανε μόνος του ο κ Παπανδρέου και χωρίς να ενημερώσει τα κορυφαία στελέχη του κόμματος του.
Αυτό το γεγονός φαίνεται ότι αποτέλεσε και την αφορμή για να τεθεί σε κίνηση η διαδικασία «αποκαθήλωσης» του πρωθυπουργού. Και έτσι ξεκίνησε η διαδικασία παραιτήσεων βουλευτών , δηλώσεων , σχολιασμών και άλλων . Κινήσεις που όλα έδειχναν ότι σιγά-σιγα θα κορυφώνονταν και θα οδηγούσαν τον πρωθυπουργό είτε να αποδεχτεί συγκεκριμένες αποφάσεις είτε να οδηγηθεί σε σύγκρουση στο εσωτερικό του κινήματος , με άγνωστο αποτέλεσμα.
Και ενώ όπως όλα έδειχναν, τα « στρατόπεδα» ετοίμαζαν τα όπλα για την σύγκρουση και με δηλώσεις στους διάδρομους της Βουλής , μπροστά στις κάμερες, προετοιμαζόταν το κλίμα της σύγκρουσης, ξαφνικά, η συνάντηση Παπανδρέου-Βενιζέλου « τα άλλαξε όλα».
Και αυτό φάνηκε αμέσως μετά την συνάντηση και από το»χαμήλωμα» των τόνων των βουλευτών και των δυο πλευρών , αλλά και βλέποντας το χειροκρότημα που έδωσαν οι βουλευτές στον πρωθυπουργό, όταν έμπαινε στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Ένα χειροκρότημα , που πρώην πια υπουργός το χαρακτήρισε ως « αποχαιρετιστήριο»…
Όπως έγινε σαφέστατο και από την σύνθεση της νέας κυβέρνησης, οη « συμφωνία» των δυο ήταν να μην προχωρήσουν οι διαδικασίες αποκαθήλωσης του κ Παπανδρέου με αντίτιμο την συγκρότηση κυβέρνησης « στα μετρα Βενιζέλου». Ο οποιος ήδη από κάποιους στο κυβερνών κόμμα χαρακτηρίζεται ως « εν δυνάμει πρωθυπουργός».
Ο κ Βενιζέλος ανέλαβε εκτός του υπουργείου οικονομίας και θέση αντιπρόεδρου , για να γίνει σαφές και τυπικά ποιος είναι ο ισχυρός άντρας. Και αυτό άσχετα αν για άλλους λόγους , τελικά παρέμεινε αντιπρόεδρος (αλλά εκτός κυβερνητικής επιτροπής) και ο κ Πάγκαλος.
Μειώθηκε δια της μετακινήσεως του σε άλλο υπουργείο, παρότι δεν ήθελε με τίποτα, ο κ Ραγκουσης , κάτι που θεωρούσε ως προϋπόθεση ο κ Βενιζέλος ενώ σε μια σειρά από υπουργεία έχουν πρόσωπα με τα οποία είτε έχει στενή πολιτική σχέση ο νέος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είτε βρίσκεται σε επαφή μαζί του.
Ο κ Παπανδρέου , δέχθηκε να φύγουν αρκετά άτομα της λεγόμενης « προεδρικής Φρουράς» , ανεξάρτητα από το αν ήταν ή όχι θετικό το έργο τους, γιατί κάτι τέτοιο αποτελούσε «αίτημα» της άλλης πλευράς , αφού εκτός από ουσιαστικούς λόγους ( να ανοίξουν θέσεις) ήταν και ένα ζήτημα επικοινωνιακό. Θα έκανε σε όλους σαφές ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι ο μόνος που κάνει παιχνίδι και ο μόνος που έχει την ισχύ σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα.
Έτσι ο κ Δρούτσας, και η κ Μπιρμπιλη , προσωπικές επιλογές του κ Παπανδρέου αλλά και η κ Κατσελη και ο κ Σ Κουβελης (και άλλοι υφυπουργοί) που είχαν συνδεθεί άμεσα με τον πρωθυπουργό βρέθηκαν εκτός κυβερνητικού σχήματος , ενώ άλλοι μετακόμισαν χωρίς να το θέλουν, όπως ο Γ. Ραγκουσης.
Παράλληλα φαίνεται ότι ο κ Βενιζέλος ζήτησε και κατάφερε να μπουν στην κυβέρνηση στελέχη του περιβάλλοντος του, όπως για παράδειγμα ο κ Π.Κουκουλόπουλος αλλά και ο κ Δριβελέγκας καθώς και ο Π. Οικονόμου , που αποτελεί πάντως ειδική περίπτωση και γενικώς είναι αυτόφωτος, ενώ φαίνεται να ‘έβαλε» το χεράκι του και σε κάποιες ειδικές τοποθετήσεις , όπως αυτής του κ Χ Παμπούκη ( με τον οποιο έχουν τελευταία αναπτύξει πολύ καλή σχέση) στην θέση του αναπληρωτή του κ Χρυσοχοϊδη , με τον οποιο ούτε ο κ Βενιζέλος , ούτε ο κ Παμπούκης διατηρούν και τις καλύτερες σχέσεις.
Ο κ Παπανδρέου , επίσης φαίνεται στα πλαίσια των ισορροπιών να έκανε και χάρες σε άλλους δελφίνους , όπως η κ Διαμαντόπουλου, την οποία «απάλλαξε» από την παρουσία του υφυπουργού κ Πανάρετου , που αποτελούσε το μάτι του στο υπουργείο.
Η συνάντηση που άλλαξε την ροή των πραγμάτων
Η συνάντηση Παπανδρέου –Βενιζέλου , στο γραφείο του πρωθυπουργού στην Βουλή το μεσημέρι της Πέμπτης ξεκίνησε με τους « χειρότερους « οιωνούς.
Το κλίμα στο επίπεδο των βουλευτών ήταν αρκετά αιχμηρό και οι εκατέρων καταγγελίες έδιναν και έπαιρναν . Οι μεν μιλούσαν για συνωμοσία με ιθύνοντα νου , φωτογραφίζοντας τον κ Βενιζέλο ενώ οι δε μιλούσαν για ανάγκη «να συζητηθούν όλα» , αφήνοντας να εννοηθεί και το θέμα της ηγεσίας.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και ενώ οι βουλευτές προήρχοντο ήδη στο κοινοβούλιο και οι δημοσιογράφοι ανέμεναν την επόμενη παραίτηση Βουλευτή, ξαφνικά, μετά από την μισάωρα συνάντηση «όλα άλλαξαν».
Όπως λένε οι πληροφορίες, ο κ Παπανδρέου με βάσει πληροφορίες που είχε αλλά και μελετώντας τις κινήσεις που ήδη γινόταν θεώρησε πως βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο απαξίωσης του , με πιθανό στόχο ακόμα και την απομάκρυνση του από την εξουσία.
Φοβούμενος , λένε οι πληροφορίες μια τέτοιου είδους κίνηση που θα μπορούσε να οδηγηθεί σε απομάκρυνση του και μάλιστα με άσχημο τρόπο , ο πρωθυπουργός συζήτησε με τον κ Βενιζέλο ευθέως και με ανοιχτά χαρτιά.
Οι πληροφορίες λένε ότι του ζήτησε ευθέως στήριξη και ο τελευταίος βρήκε την ευκαιρία και έθεσε μια σειρά από ορους.Όρους που τελικά οδήγησαν στην « συγκυβέρνηση Παπανδρέου-Βενιζέλου» , όπως προκύπτει και από την σύνθεση του υπουργικού συμβούλιου.
Πόσο μπορεί να διατηρηθεί αυτή η συνδιοικηση, είναι άγνωστο. Και αυτό εξαρτάται από πολλά πράγματα. Όπως την πορεία της οικονομίας, την αντίδραση της κοινωνίας αλλά και το εσωκομματικό τοπίο στο ΠΑΣΟΚ.
Κάνεις πάντως δεν αποκλείει ακόμα και την λύση δυαρχίας, σε κάποια φάση τους επομένους μήνες, με την παράδοση της πρωθυπουργίας στον Β. Βενιζέλο και την διατήρηση από τον κ Παπανδρέου της Προεδρίας του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Κυκλοφορεί επίσης και το ανάποδο σενάριο της προεδρίας του κόμματος στον κ. Βενιζέλο , έτσι ώστε να είναι υποψήφιος πρωθυπουργός στις επόμενες εκλογές.
Το βέβαιο είναι ότι το απόγευμα της Πέμπτης, ο κ Βενιζέλος απάντησε θετικά στο αίτημα Παπανδρέου να τον στηρίξει , βάζοντας βεβαίως και τους ορους του.
του Πέτρου Τρουπιώτη
Συμφωνία με τον Βαγγέλη Βενιζέλο να του παραδώσει, επί της ουσίας, την κομματική αλλά και κυβερνητική εξουσία, με στόχο να γλυτώσει την άμεση σύγκρουση και την πιθανή απομάκρυνση του από την πρωθυπουργία με απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κινήματος, φαίνεται πως έκανε το μεσημέρι της...
περασμένης Πέμπτης ο πρωθυπουργός.
Συμφωνία που έγινε, εν μέσω άλληλοκαταγγελιων στελεχών των δυο πλευρών και μέσα σε ένα πολύ βαρύ κλίμα και με μεγάλη αβεβαιότητα για το τι μπορεί να συμβεί στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας .
Η διαδικασία «αποκαθήλωσης» του κ Παπανδρέου είχε αρχίσει από το βραδυ της Τέταρτης, όταν απέτυχε η προσπάθεια συνεννόησης με τον κ. Σαμαρά, προσπάθεια που έκανε μόνος του ο κ Παπανδρέου και χωρίς να ενημερώσει τα κορυφαία στελέχη του κόμματος του.
Αυτό το γεγονός φαίνεται ότι αποτέλεσε και την αφορμή για να τεθεί σε κίνηση η διαδικασία «αποκαθήλωσης» του πρωθυπουργού. Και έτσι ξεκίνησε η διαδικασία παραιτήσεων βουλευτών , δηλώσεων , σχολιασμών και άλλων . Κινήσεις που όλα έδειχναν ότι σιγά-σιγα θα κορυφώνονταν και θα οδηγούσαν τον πρωθυπουργό είτε να αποδεχτεί συγκεκριμένες αποφάσεις είτε να οδηγηθεί σε σύγκρουση στο εσωτερικό του κινήματος , με άγνωστο αποτέλεσμα.
Και ενώ όπως όλα έδειχναν, τα « στρατόπεδα» ετοίμαζαν τα όπλα για την σύγκρουση και με δηλώσεις στους διάδρομους της Βουλής , μπροστά στις κάμερες, προετοιμαζόταν το κλίμα της σύγκρουσης, ξαφνικά, η συνάντηση Παπανδρέου-Βενιζέλου « τα άλλαξε όλα».
Και αυτό φάνηκε αμέσως μετά την συνάντηση και από το»χαμήλωμα» των τόνων των βουλευτών και των δυο πλευρών , αλλά και βλέποντας το χειροκρότημα που έδωσαν οι βουλευτές στον πρωθυπουργό, όταν έμπαινε στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Ένα χειροκρότημα , που πρώην πια υπουργός το χαρακτήρισε ως « αποχαιρετιστήριο»…
Όπως έγινε σαφέστατο και από την σύνθεση της νέας κυβέρνησης, οη « συμφωνία» των δυο ήταν να μην προχωρήσουν οι διαδικασίες αποκαθήλωσης του κ Παπανδρέου με αντίτιμο την συγκρότηση κυβέρνησης « στα μετρα Βενιζέλου». Ο οποιος ήδη από κάποιους στο κυβερνών κόμμα χαρακτηρίζεται ως « εν δυνάμει πρωθυπουργός».
Ο κ Βενιζέλος ανέλαβε εκτός του υπουργείου οικονομίας και θέση αντιπρόεδρου , για να γίνει σαφές και τυπικά ποιος είναι ο ισχυρός άντρας. Και αυτό άσχετα αν για άλλους λόγους , τελικά παρέμεινε αντιπρόεδρος (αλλά εκτός κυβερνητικής επιτροπής) και ο κ Πάγκαλος.
Μειώθηκε δια της μετακινήσεως του σε άλλο υπουργείο, παρότι δεν ήθελε με τίποτα, ο κ Ραγκουσης , κάτι που θεωρούσε ως προϋπόθεση ο κ Βενιζέλος ενώ σε μια σειρά από υπουργεία έχουν πρόσωπα με τα οποία είτε έχει στενή πολιτική σχέση ο νέος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είτε βρίσκεται σε επαφή μαζί του.
Ο κ Παπανδρέου , δέχθηκε να φύγουν αρκετά άτομα της λεγόμενης « προεδρικής Φρουράς» , ανεξάρτητα από το αν ήταν ή όχι θετικό το έργο τους, γιατί κάτι τέτοιο αποτελούσε «αίτημα» της άλλης πλευράς , αφού εκτός από ουσιαστικούς λόγους ( να ανοίξουν θέσεις) ήταν και ένα ζήτημα επικοινωνιακό. Θα έκανε σε όλους σαφές ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι ο μόνος που κάνει παιχνίδι και ο μόνος που έχει την ισχύ σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα.
Έτσι ο κ Δρούτσας, και η κ Μπιρμπιλη , προσωπικές επιλογές του κ Παπανδρέου αλλά και η κ Κατσελη και ο κ Σ Κουβελης (και άλλοι υφυπουργοί) που είχαν συνδεθεί άμεσα με τον πρωθυπουργό βρέθηκαν εκτός κυβερνητικού σχήματος , ενώ άλλοι μετακόμισαν χωρίς να το θέλουν, όπως ο Γ. Ραγκουσης.
Παράλληλα φαίνεται ότι ο κ Βενιζέλος ζήτησε και κατάφερε να μπουν στην κυβέρνηση στελέχη του περιβάλλοντος του, όπως για παράδειγμα ο κ Π.Κουκουλόπουλος αλλά και ο κ Δριβελέγκας καθώς και ο Π. Οικονόμου , που αποτελεί πάντως ειδική περίπτωση και γενικώς είναι αυτόφωτος, ενώ φαίνεται να ‘έβαλε» το χεράκι του και σε κάποιες ειδικές τοποθετήσεις , όπως αυτής του κ Χ Παμπούκη ( με τον οποιο έχουν τελευταία αναπτύξει πολύ καλή σχέση) στην θέση του αναπληρωτή του κ Χρυσοχοϊδη , με τον οποιο ούτε ο κ Βενιζέλος , ούτε ο κ Παμπούκης διατηρούν και τις καλύτερες σχέσεις.
Ο κ Παπανδρέου , επίσης φαίνεται στα πλαίσια των ισορροπιών να έκανε και χάρες σε άλλους δελφίνους , όπως η κ Διαμαντόπουλου, την οποία «απάλλαξε» από την παρουσία του υφυπουργού κ Πανάρετου , που αποτελούσε το μάτι του στο υπουργείο.
Η συνάντηση που άλλαξε την ροή των πραγμάτων
Η συνάντηση Παπανδρέου –Βενιζέλου , στο γραφείο του πρωθυπουργού στην Βουλή το μεσημέρι της Πέμπτης ξεκίνησε με τους « χειρότερους « οιωνούς.
Το κλίμα στο επίπεδο των βουλευτών ήταν αρκετά αιχμηρό και οι εκατέρων καταγγελίες έδιναν και έπαιρναν . Οι μεν μιλούσαν για συνωμοσία με ιθύνοντα νου , φωτογραφίζοντας τον κ Βενιζέλο ενώ οι δε μιλούσαν για ανάγκη «να συζητηθούν όλα» , αφήνοντας να εννοηθεί και το θέμα της ηγεσίας.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και ενώ οι βουλευτές προήρχοντο ήδη στο κοινοβούλιο και οι δημοσιογράφοι ανέμεναν την επόμενη παραίτηση Βουλευτή, ξαφνικά, μετά από την μισάωρα συνάντηση «όλα άλλαξαν».
Όπως λένε οι πληροφορίες, ο κ Παπανδρέου με βάσει πληροφορίες που είχε αλλά και μελετώντας τις κινήσεις που ήδη γινόταν θεώρησε πως βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο απαξίωσης του , με πιθανό στόχο ακόμα και την απομάκρυνση του από την εξουσία.
Φοβούμενος , λένε οι πληροφορίες μια τέτοιου είδους κίνηση που θα μπορούσε να οδηγηθεί σε απομάκρυνση του και μάλιστα με άσχημο τρόπο , ο πρωθυπουργός συζήτησε με τον κ Βενιζέλο ευθέως και με ανοιχτά χαρτιά.
Οι πληροφορίες λένε ότι του ζήτησε ευθέως στήριξη και ο τελευταίος βρήκε την ευκαιρία και έθεσε μια σειρά από ορους.Όρους που τελικά οδήγησαν στην « συγκυβέρνηση Παπανδρέου-Βενιζέλου» , όπως προκύπτει και από την σύνθεση του υπουργικού συμβούλιου.
Πόσο μπορεί να διατηρηθεί αυτή η συνδιοικηση, είναι άγνωστο. Και αυτό εξαρτάται από πολλά πράγματα. Όπως την πορεία της οικονομίας, την αντίδραση της κοινωνίας αλλά και το εσωκομματικό τοπίο στο ΠΑΣΟΚ.
Κάνεις πάντως δεν αποκλείει ακόμα και την λύση δυαρχίας, σε κάποια φάση τους επομένους μήνες, με την παράδοση της πρωθυπουργίας στον Β. Βενιζέλο και την διατήρηση από τον κ Παπανδρέου της Προεδρίας του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Κυκλοφορεί επίσης και το ανάποδο σενάριο της προεδρίας του κόμματος στον κ. Βενιζέλο , έτσι ώστε να είναι υποψήφιος πρωθυπουργός στις επόμενες εκλογές.
Το βέβαιο είναι ότι το απόγευμα της Πέμπτης, ο κ Βενιζέλος απάντησε θετικά στο αίτημα Παπανδρέου να τον στηρίξει , βάζοντας βεβαίως και τους ορους του.