![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMnD9FmrCwxZJQ0GFQcqsJKzDM9IRT_aPEVl1MVqjLzC71sZA7sp09Lwgj1yBqvW71r5hn2qCZ7RyGODKHTsM48hqJL4kuf8b01mkx7ki_62pXCCUo6B2glf5FQFc8Buk5tt76DCm64bU/s1600/apopsis-delastik.jpg)
Εκείνο μόνο που εμείς επιγραμματικά έχουμε να παρατηρήσουμε είναι τα εξής:
1) Η θέση του κ. Δελαστίκ έρχεται σε αντίθεση με το καθολικό αίτημα των πολιτών για διαχωρισμό Εκτελεστικής και Νομοθετικής εξουσίας. Η ταυτόχρονη συνύπαρξη στο ίδιο πρόσωπο του νομοθέτη και του εκτελεστή των νόμων, του ελέγχοντα και ελεγχόμενου, οδηγεί σε σύγχιση αρμοδιοτήτων και σε καταχρήσεις.
2) Η θέση του κ. Δελαστίκ εξάλλου ισχύει τα τελευταία 190 χρόνια της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας και τα αποτελέσματα τα ζούμε όλοι μας.
3) Ο κ. Δελαστίκ, προκειμένου να υπεραμυνθεί της άποψής του υπεραμύνεται ακόμα και της έννοιας του πολιτικού κόστους, το οποίο περίπου το θεωρεί ως πεμπτουσία της δημοκρατίας, όταν κατά γενική ομολογία, αυτό αποτελεί τη χειρότερη σύγχρονη πολιτική «γάγγραινα» και τροχοπέδη για κάθε εξέλιξη, πρόοδο και ανάπτυξη πολιτικών πρωτοβουλιών.
4) Θεωρεί ότι οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί θα αποτελούν τους «κολλητούς» του εκάστοτε πρωθυπουργού και θα είναι άτομα αναλώσιμα χωρίς πολιτικό ενδιαφέρον, ενώ για παράδειγμα (λέμε εμείς) η τρίτη γενιά Παπανδρέου και πολλές άλλες μόνιμες και μη αναλώσιμες πολιτικές οικογένειες, είναι προφανώς δημοκρατική υγεία!!
5) Ο κ. Δελαστίκ δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του ότι το σπάσιμο της αλυσίδας βουλευτή – υπουργού, οδηγεί αναπόφευκτα και στο σπάσιμο της αλυσίδας του ρουσφετιού, δηλαδή της βασικότερης πολιτικής κατάρας των τελευταίων 190 ετών ιστορίας.
Με λίγα λόγια η άποψή του κ. Δελαστίκ, σε ότι αφορά την πρόταση αυτή του Αντώνη Σαμαρά είναι συντηρητική. Δηλαδή μη αλλαγή.
Εμείς όμως πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα να πάμε επιτέλους μπροστά, σπάζοντας πολιτικές αγκυλώσεις, πρακτικές και θεσμούς που μας κρατούν στο χθες.
Το άρθρο του κ. Δελαστίκ εδώ