1. Για κάθε Έλληνα εκδίδεται αυτόματα μία χαμηλότοκη "πιστωτική" ή χρεωστική κάρτα με όριο από 3000€ εώς 50000€ (λαμβάνοντας υπόψη εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια, τεκμήρια και πόθεν έσχες). Γίνεται αυτόματη υποχρεωτική ανάληψη μέχρι το πιστωτικό όριο του καθένα υπέρ μιας εταιρίας του Δημοσίου (π.χ. την ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ Α.Ε.).
2. Με τα χρήματα αυτά, η εταιρία επαναγοράζει -φθηνά- μέρος του χρέους μας (με σημερινά δεδομένα περίπου 50%)
3. Ο κάθε πολίτης (όλοι όσοι ζουν στην Ελλάδα ή και Έλληνες μετανάστες του εξωτερικού που θέλουν να βοηθήσουν την χώρα) κάθε μήνα πληρώνει την ελάχιστη καταβολή (ή και παραπάνω αν θέλει, φυσικά οι χρεωστικές κάρτες έχουν ήδη "εξοφλήσει το χρέος τους")
4. Το δημόσιο δίνει πίσω με την μορφή ανταλλάγματος , μετοχές από ΔΕΚΟ (άρα ιδιωτικοποιούμε τις προβληματικές ΔΕΚΟ και δεν τις ξεπουλάμε) ή αν κάποιοι πληρώσουν περισσότερα χρήματα (π.χ. 100.000€) τους δίδονται τίτλοι ιδιοκτησίας από παραθαλάσσια ή ορεινά οικόπεδα (τα οποία θα δώσουν ΟΤΑ που θέλουν κα κάνουν ανάπτυξη και οι οποίοι θα κάνουν διανομή -δημοτικές- εκτάσεις), τα οικόπεδα αυτά μπορούν να χτιστούν μόνο αν γίνουν όλες οι απαραίτητες υποδομές στις υπό δόμηση περιοχές (και μπορούν να μεταβιβαστούν μόνο μετά από δέκα χρόνια και αφού έχουν πρώτα δομηθεί), τα όποια δίνουν με την σειρά τους νέα πνοή στην κατασκευή (νέα έργα, δρόμοι, οικοδομές, υδρεύσεις κλπ).
Οπότε η οικονομία ξαναπαίρνει μπροστά… (και φυσικά ΔΕΝ πτωχεύουμε!)
(στο μεταξύ έχουμε βάλει μυαλό κάνουμε όμορφα και όχι βίαια τις μεταρρυθμίσεις μας...)
Copyright http://taxalia.blogspot.com | D
.png)
