Συλλαμβάνω τον εαυτό μου να έχει πλημμυρίσει, όχι από αγανάκτηση, αλλά από άσβεστο μίσος…
Σήμερα ξεπούλησα όσα λίγα χρυσαφικά είχαν οι γονείς μου, μεταξύ αυτών τις δύο (2) βέρες τους…
Ο μισθός μου, με τις μειώσεις, δεν αρκεί να συντηρήσω την οικογένειά μου…
Ο μισθός μου αρκεί να περάσω 2 εβδομάδες…
Ο φοιτητής γιος μου άφησε τις σπουδές του στα Ιωάννινα, επέστρεψε στην Αθήνα και θα πηγαίνει -όποτε μπορούμε- να δίνει κάποιο μάθημα…
Η αγανάκτηση έγινε απόγνωση…
Η σκέψη της αυτοκτονίας περνάει στο μυαλό…
Δυστυχώς, τώρα έχω μίσος, άσβεστο μίσος και θέλω να τους δω -όλους όσους ψηφίζουν την εξόντωση της οικογένειάς μου- μέσα σε ένα φέρετρο και να σας φτύνω!
Σας μισώ, σας μισώ, σας μισώ και...
φοβάμαι όταν σας συναντήσω, γιατί δεν υπάρχει ελπίδα να συγκρατήσω το μίσος μου, θέλω να σας κάνω κακό, θέλω να εκδικηθώ για την ανέχεια, την οριστική καταστροφή της οικογένειάς μου!
Γ.Δ.
