40-40-20

Δεν πρόκειται περί διαστάσεων ανθρωπίνης σαρκός θήλεος γένους μετεχούσης σε καλλιστεία και παρελαυνούσης προ εσχατόγηρων, οι οποίοι ρίπτουν την ψήφο τους φαντασιωνόμενοι πού θα ρίψουν το μόριό τους. Θα μπορούσαν να είναι οι διαστάσεις φιάλης μετεχούσης σε διαγωνισμό ανεστραμμένων φιαλών, αλλά δεν είναι. Θα μπορούσενα είναι έμβιο ον μετέχον σε τερατεία, αλλά ούτε και αυτό είναι. Πρόκειται για άλλο τέρας. Το τέρας της φορομπηχτικής νοοτροπίας, το οποίο κατήγγειλεν ο πρώην ΓΓ του ΥπΟικονομικών Διονύσης Σπινέλλης. Εξήγησε, μάλιστα, πως όταν διεξάγεται φορολογικός έλεγχος και προσδιορίζεται από τους ελεγκτές ο φόρος, τον οποίο θα πρέπει να πληρώσει ο φορολογούμενος, εφ’ όσον ο τελευταίος είναι «δεκτικός» συμβιβασμού, του χαρίζεται νομίμως το 40% λόγω συμβιβασμού και ακολούθως ο φόρος προσδιορίζεται σε ποσό τέτοιο που να μπορεί να αντέξει ο φορολογούμενος, το διπλάσιο δε αυτού καταβάλλεται, χωρίς απόδειξη φυσικά, στους ελεγκτές. Κυκλοφορεί, μάλιστα, η φήμη ότι αυτό το 40% μοιράζεται στα τρία [ελεγκτής, επόπτης, έφορος]. Είναι ίσως η μοναδική περίπτωση που διαψεύδει το γνωστόν άσμα «Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία».        
          Ευθύς ως έγινε η ως άνω καταγγελία έσπευσαν οι στρατευμένοι δημοκράτες δημοσιογράφοι να ουρλιάξουν: «Και τί έκανε ο κ. Σπινέλλης για το θέμα αυτό πριν παραιτηθεί;». Ήθελαν, δηλαδή, αυτοί οι δημοσιοκάφροι να τα βάλει μόνος του ο Σπινέλλης με όλα τα θεριά που διαφεντεύουν αυτόν  τον τόπο και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ουδείς θα σπεύσει να τον καλύψει, αφού είναι όλοι πουλημένοι. Εν τάξει κ.κ. δημοσιοκάφροι, ο Σπινέλλης κιότεψε και δεν προχώρησε. Σεις που είσθε μάγκες και ατρόμητοι, τί κάνατε από χθες που έγινε η καταγγελία; Γιατί δεν ξεσκίσατε τους νταβατζήδες που ανάγκασαν τον Σπινέλλη να παραιτηθεί; Ψάξατε καθόλου την ιστορία, μήπως και ψεύδεται ο Σπινέλλης; Τι είπατε;Δεν σαςαφήνει το αφεντικό σας; Ε, αυτό δεν σας αρκεί ως απόδειξη; Εκτός αν πιστεύετε ότι ο Σπινέλλης παραιτήθηκε για λόγους υγείας; Μήπως δεν έχετε παρατηρήσει ότι όταν κάποιος δημόσιος λειτουργός ακουμπάει το έγκλημα, παραιτείται για προσωπικούς λόγους; Δεν μπορεί όλοι οι κατά καιρούς παραιτηθέντες να χτυπήθηκαν ξαφνικά από βαρειά ασθένεια, όπως, άλλωστε, έχει αποδείξει το γεγονός ότι όλοι οι παραιτηθέντες για λόγους προσωπικούς χαίρουν άκρας υγείας πολλά χρόνια μετά την παραίτησή τους. Ίσως ήθελαν να πουν «παραιτούμαι για μην έχω στο μέλλον λόγους υγείας», αλλά δεν το είπαν. Μάλλον αυτό εννοούσαν.
          Δεν ακούσατε ποτέ κ.κ. δημοσιοκάφροι ότι οι θέσεις των προϊσταμένων των ΔΟΥ με σοβαρό αντικείμενο αποτελούν αντικείμενο αγοραπωλησίας με συμβαλλόμενους τον διορίζοντα [πωλητή] και τον τοποθετούμενο [αγοραστή]; Λέγεται, μάλιστα, ότι μέρος του τιμήματος κατευθύνεται προς τα Ταμεία του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο έχει διορίσει στο πόστο του τον τοποθετούντα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο.
          Ούτε έχει υποπέσει την αντίληψή σας κ.κ. δημοσιοκάφροι περίπτωση, όπου κάποιος απελπισμένος φορολογούμενος κατήγγειλε επίορκο εφοριακό  που του ζητούσε αυτό το 40%, κι’ αφού η ΕΛ.ΑΣ. έκανε το καθήκον της και έστειλε στον Εισαγγελέα τον επίορκο, ο τελευταίος προσέλαβε επώνυμους δικηγόρους με μεγάλο κασέ [το 40% βλέπετε επαρκεί για το κασέ αυτό], οι οποίοι τάραξαν τον καταγγείλαντα στις αγωγές και στις μηνύσεις μέχρι να τον εξουθενώσουν και να αποσύρει την καταγγελία; Ούτε αυτό περιήλθε εις γνώση σας;       
            Πάντως, στο φύλλο της 29.06.2003 της έγκριτης, τρόπος του λέγειν, εφημερίδος «ΤΟ ΒΗΜΑ» έγραψε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Ν. Χαριτάκης
«Οι επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι οι φορολογικοί έλεγχοι έχουν μία επιβάρυνση και προετοιμάζονται κατάλληλα. ΄Οπως ο σωστός νοικοκύρης, αφήνουν εν γνώσει τους κάτι σε εμφανές σημείο, για να μπορεί να το βρει εύκολα ο κλέφτης, όταν μπει στο σπίτι, ώστε να μη χαλάσει τα έπιπλα. Η ηγεσία των φορολογικών υπαλλήλων με την πείρα που διαθέτει γνωρίζει τις φοροδοτικές αντοχές του συστήματος, τις ελάχιστες απαιτήσεις των αρχών για την κάλυψη των ελλειμμάτων και την εφάπαξ δαπάνη που τους έχει επιβληθεί από τους συναδέλφους τους για να βρίσκονται στη θέση που βρίσκονται. Σημείωση: ό,τι ισχύει για να είναι κανείς σερβιτόρος ή παρκαδόρος σε ένα καλό κατάστημα, που υποχρεούται να  προαγοράσει από τον ιδιοκτήτη το δικαίωμα, ισχύει και για να είναι κανείς εφοριακός σε συγκεκριμένες εφορίες. Με βάση αυτή τη γνώση, οι ελεγκτές  αριστοποιούν τόσο ως προς τα προσωπικά τους έσοδα όσο και ως προς τη συχνότητα επανάληψης του ελέγχου, υπό τον περιορισμό ότι και η ηγεσία θα είναι ικανοποιημένη και οι επιχειρήσεις δεν θα κλείσουν».
Έκτοτε δεν άκουσα διαμαρτυρία ούτε από ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, ούτε από συνδικαλιστικά όργανα των εφοριακών. Ούτε κιχ από τους οικονομισάριους.
Σωτήριος Καλαμίτσης