μπορούσε η αναγνώστρια να παρακαλούσε κάποιον χειροδύναμο περαστικό ή να έπαιρνε τηλέφωνο τον Κασιδιάρη.
Δυστυχώς από το 1906 που ο Παπαδιαμάντης έγραψε "Το ψοφίμι" μέχρι και σήμερα δεν έχουν αλλάξει πολλά. Γι'αυτό είμαστε εδώ που είμαστε.
Στην Ιαπωνία σε κάποιο σταθμό του μετρό ένας Ιάπωνας με το κοστουμάκι του πρωί-πρωί για τη δουλειά κολλούσε με κόλλα πλακιδίων ένα-δυο πλακάκια που είχαν ξεκολλήσει από μια κολώνα. Στην ερώτηση "τι κάνετε εκεί πέρα;" απάντησε "τα είδα χθες που είχαν ξεκολλήσει και ετοίμασα λίγη κόλλα σήμερα για να τα κολλήσω", δίχως φυσικά να είναι αρμοδιότητά του και δίχως φυσικά να πληρωθεί γι'αυτό, διότι πολύ απλά το θεωρούσε αυτονόητο. Στην Ελλάδα μας πάντα ζητούμε τον "αρμόδιο" και φυσικά μετά βρίζουμε τον "αρμόδιο".
Τι προκοπή να κάνουμε μετά;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΟΛΩΣ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΣ
σχόλιο taxalia: Βεβαίως, δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από το "κράτος", αλλά δε νομίζουμε μια κυρία να μπορεί να σηκώσει τον κάδο, ούτε δύο, ούτε τρείς
σχόλιο taxalia: Βεβαίως, δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από το "κράτος", αλλά δε νομίζουμε μια κυρία να μπορεί να σηκώσει τον κάδο, ούτε δύο, ούτε τρείς