Ανάρτησαν την 01.09.2012 ένα φιλμάκι με όσα δήλωσε ο Γεώργιος Ράλλης το βράδυ της 18.10.1981 αμέσως μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος που έφερε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Ο Γ. Ράλλης μού ήταν αντιπαθής, επειδή στο πρόσωπό του δεν είχα δει ποτέ την παραμικρή σύσπαση. ΄Ενοιωθα ότι είναι ένας..
παγερός και απόμακρος άνθρωπος που μισεί τον λαό. Άσε που η γαλλική προφορά τού «ρ» τον έκανε ακόμη πιο παράξενο. Πέρα τούτου κάτι είχε γραφεί για σχέσεις του με τον υπόκοσμο [Κατελάνος], κάτι για μπαλαμούτι στην καταμέτρηση των σταυρών στις εκλογές του 1977, ώστε να εκλεγεί βουλευτής, πράγματα που με απωθούσαν.
παγερός και απόμακρος άνθρωπος που μισεί τον λαό. Άσε που η γαλλική προφορά τού «ρ» τον έκανε ακόμη πιο παράξενο. Πέρα τούτου κάτι είχε γραφεί για σχέσεις του με τον υπόκοσμο [Κατελάνος], κάτι για μπαλαμούτι στην καταμέτρηση των σταυρών στις εκλογές του 1977, ώστε να εκλεγεί βουλευτής, πράγματα που με απωθούσαν.
Φαινόταν, λοιπόν, τότε από μακρυά ότι η ΝΔ θα έχανε τις εκλογές αυτή τη φορά και ότι μετά από 17 χρόνια θα είχαμε πάλι μια προοδευτική κυβέρνηση. Τότε δεν έβαζα εισαγωγικά στη λέξη «προοδευτικός», όπως βάζω τώρα που έχω πάθει και έχω μάθει.
Ο Γ. Ράλλης, λοιπόν, ως πρωθυπουργός διαδεχθείς τον Κ. Καραμανλή και αρχηγός της ΝΔ, έδειχνε να βαδίζει σταθερά τον μοιραίο δρόμο της ήττας. Η μεταπήδηση του Κ. Καραμανλή στην Προεδρία έδειχνε ότι όλα ήταν πολύ καλά προγραμματισμένα από τον Πρόεδρο. Ο Ράλλης φαινόταν ότι είχε αποδεχθεί την επερχόμενη ήττα. Άλλωστε, δεν ήταν από τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να συνεπάρουν τα πλήθη με τη ρητορεία του και να ανατρέψει τα συντριπτικά προγνωστικά. Έτσι, έδινε την εντύπωση ότι διεξάγει με βαριεστιμάρα έναν καταδικασμένο προεκλογικό αγώνα.
Θυμήθηκα, λοιπόν, ότι παρά την αντιπάθειά μου προς το πρόσωπό του, επαίνεσα τον Γ. Ράλλη, μόλις τον άκουσα να λέει το περίφημο «δεν θέλω ου», όταν σε μία προεκλογική συγκέντρωση ακούστηκε το αποδοκιμαστικό ουουουουουουουουου! από το συγκεντρωμένο πλήθος, ευθύς ως ο Ράλλης αναφέρθηκε στον Αντρέα και στο ΠΑΣΟΚ. Αυτή η αντίδρασή του έδειχνε έναν άνθρωπο ευγενή που μολονότι αγωνίζεται έναν άνισο αγώνα προτιμούσε τα επιχειρήματα από τις ιαχές και λοιδορίες κατά του αντιπάλου.
Όταν, όμως, το βράδυ των εκλογών τον άκουσα να κάνει τη δήλωση «Εύχομαι ο ελληνικός λαός να μην το μετανοιώσει», επειδή ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αναλογίσθηκα πόσο επηρμένος πρέπει να ήταν. «Μόνον εσύ μπορείς να κυβερνήσεις ρε Ράλλη;» είχα πει από μέσα μου. «Οι άλλοι γιατί είναι υποδεέστεροι εσού και της παράταξής σου;».
Μετά από 30 χρόνια, όμως, αποδεικνύεται ότι ο Γ. Ράλλης ήξερε πράγματα που δεν γνωρίζαμε εμείς. Γιατί δεν μας το έκανε λιανά, όμως; Γιατί δεν μας έλεγε, όπως είπε ο «γραφικός» Λεβέντης το 1993, ότι η χώρα θα βυθισθεί στα δάνεια και κάποια μέρα όχι μόνον θα μας πουν ότι τα φάγαμε όλοι μαζί, αλλά θα μας πάρει και θα μας σηκώσει εξ αιτίας των σοσιαλιστικών ορδών [χωρίς π];
Κάνοντας, λοιπόν, μια ιστορική αναδρομή από τότε μέχρι και σήμερα [και σήμερα παρακαλώ] αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύκολη είναι η χειραγώγηση των μαζών. Τόσο εύκολη όσο και η χειραγώγηση των μετοχών και των χαζών, όπως εγώ!
Σωτήριος Καλαμίτσης
