Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή, Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ
Από τις 21 Σεπτεμβρίου, οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) σε τρία συνεργεία παροχής υπηρεσιών –εργολάβων όπως αποκαλούνται– απεργούν. Η απεργία τους ...
συνοδεύεται με την κατάληψη του κτηρίου της Διοίκησης του ΑΠΘ. Αισθητή είναι κυρίως η απουσία των συνεργείων καθαριότητας, που όψιμα προκάλεσε το ενδιαφέρον των εισαγγελικών αρχών.
Κύριες αιτίες της απεργίας-κατάληψης: Η αλλαγή του καθεστώτος απασχόλησης με την απομάκρυνση των εργολάβων, η μη καταβολή των δεδουλευμένων και η μείωση των αποδοχών με τις νέες συμβάσεις.
Η Πρυτανεία στο πλαίσιο εύρεσης μιας βιώσιμης λύσης πρότεινε:
1- Την απόκτηση απευθείας εργασιακής σχέσης των εργολαβικών υπαλλήλων με το πανεπιστήμιο, υποστηρίζοντας έτσι το θεσμικό αίτημά τους. Το ρόλο του νέου εργοδότη μπορεί να τον αναλάβει η «Εταιρία Διαχείρισης της Περιουσίας του Παν/μίου». Η θέση αυτή θα οδηγούσε, εκτός των άλλων, σε περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων (λόγω της απουσίας πια του εργολαβικού κέρδους και ΦΠΑ).
2- Τη διασφάλιση και την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων στις εργολαβίες φύλαξης, συντήρησης και καθαριότητας.
3- Την υπογραφή νέων συμβάσεων εργασίας, που θα γίνουν όμως σύμφωνα με την εθνική συλλογική σύμβαση, όπως ο νόμος ορίζει.
4- Την καταβολή στους εργαζομένους του συνόλου των χρημάτων που αντιστοιχεί στα δεδουλευμένα της περιόδου Αυγούστου-Σεπτεμβρίου, προτείνοντας τέλος ένα χρονοδιάγραμμα πληρωμών με τη λήξη της απεργίας.
Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν τα ακόλουθα:
` 1- Προκλήθηκε αρχικά ένταση στις σχέσεις εργαζομένων-πρυτανείας, καθώς όπως τόνισαν, στις αρχές του Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε ότι θα καταγγελθούν, με ευθύνη της πρυτανείας, όλες οι συμβάσεις λόγω έλλειψης χρημάτων.
2-Ζητούν συμβάσεις αορίστου χρόνου (ιδιωτικού δικαίου).
3-Υποστηρίζουν ότι σύμφωνα με την υφιστάμενη σύμβαση, με τους εργολάβους, μπορεί να υπάρχει επέκταση της για μια χρονιά με τους ίδιους όρους, δηλαδή τις ίδιες αποδοχές.
4-Απαιτούν τα δεδουλευμένα τους
Ως προς την προαναφερθείσα καταγγελία των συμβάσεων, παρά τις όποιες φήμες, εκ του αποτελέσματος κρίνεται ότι αυτές δεν καταγγέλθηκαν με πρωτοβουλία της πρυτανείας!.
Αναφορικά με την καταβολή των δεδουλευμένων, εδώ δεν υπάρχει διάσταση απόψεων πρυτανείας-εργαζομένων.
Ως προς τα υπόλοιπα θέματα, σε ορισμένα αιτήματα φαίνεται ότι η απόσταση των θέσεων πρυτανείας-εργαζομένων δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Παραδείγματος χάρη, οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν καταρχάς να δεχθούν την πρόταση της πρυτανείας για το νέο εργοδότη. Εκφράζουν όμως το φόβο ότι η ένταξή τους στην «Εταιρία Διαχείρισης της Περιουσίας του Παν/μίου», δε διασφαλίζει την εργασία τους, αφού σύμφωνα με το νέο Νόμο-πλαίσιο, είναι ασαφές το μέλλον της εν λόγω εταιρίας. Αυτή όμως η φοβία είναι υπερβολική και χωρίς βάσεις, σύμφωνα με τους υποστηριχτές της συγκεκριμένης πρότασης.
Σε κάποια άλλα αιτήματα, ιδιαίτερα στα μισθολογικά των μελλοντικών περιόδων, η σύμπτωση των απόψεων φαίνεται δύσκολη. Πράγματι, τα όσα υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι για ένα διαφορετικό μισθολογικό καθεστώς από τα ισχύοντα, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την πρυτανεία, λόγω Νόμου και δεδομένης της στενότητας των πόρων που υπάρχει.
Η όλη βέβαια εξέλιξη έχει λύσει τα χέρια των εργολάβων εκείνων, που για οποιονδήποτε λόγο αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους, αν και είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν τα δεδουλευμένα, ανεξάρτητα αν πληρώνονται από την πρυτανεία. Έτσι κάποιοι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι από τις 15 Αυγούστου έως τις 20 Σεπτεμβρίου, ημέρα έναρξης της απεργίας.
Παρά τις όποιες προσπάθειες, το αδιέξοδο συνεχίζει. Να σημειωθεί επίσης ότι η κατάληψη αυτή προκάλεσε προβλήματα –δε ματαίωσε όμως– την εκλογική διαδικασία με θέμα της ανάδειξη του νέου Συμβουλίου Διοίκησης του ΑΠΘ.
Από τα προαναφερθέντα τίθενται ορισμένα παρεπόμενα ερωτήματα στους κόλπους των διδασκόντων, αφού η όλη εμπλοκή συμπίπτει με ένα γεγονός: Τις εκλογές για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (ΕΚΘ), που θα λάβουν χώρα στις 18 Νοεμβρίου.
Φημολογείται ότι εκπρόσωποι (ή εκπρόσωπος) της ηγεσίας των εργολαβικών εργαζομένων διεκδικούν μια θέση στη Διοίκηση του ΕΚΘ. ΑΝ συμβαίνει κάτι τέτοιο, πολλοί υποστηρίζουν ότι η όλη ένταση, εύλογα ισχυροποιεί τους υποψήφιους συνδικαλιστές προεκλογικά.
ΑΝ λυθεί η κατάληψη αμέσως μετά τις εκλογές στο ΕΚΘ, και υιοθετηθούν λύσεις σύμφωνα με το περίγραμμα που πρότεινε η Πρυτανεία, οι παραπάνω εικασίες ισχυροποιούνται. Από την άλλη όμως, θέτουν νέα ερωτήματα, με επίκεντρο αυτήν την φορά τη συνέχιση μιας παλιάς συνδικαλιστικής κουλτούρας, που δεν υπόσχεται λύσεις στους χρόνους που πρέπει.
Οπότε αν ισχύουν τα παραπάνω, μέχρι πότε παλαιομοδίτικες αντιλήψεις θα επιδιώκουν να διαμορφώσουν ισορροπίες στο μικρόκοσμο όπου όλοι κινούμαστε και λειτουργούμε, κάτω από τις πιέσεις που όλοι αντιμετωπίζουμε;
