21 Ιαν 2013

Δεν υπάρχει τίποτε πιό εγκληματικό, από το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές

Γράφει ο Φώτης Μακρίδης
Διάβασα με πολύ προσοχή το άρθρο του Υφυπουργού Ανάπτυξης Θανάση Σκορδά (http://taxalia.blogspot.com/2013/01/blog-post_4526.html) και μπαίνω κατευθείαν "στο ψητό", για να μη μακρυγορούμε:

Πρώτο ερώτημα: Γιατί τόση ...σκορδοκαϊλα* κύριε Σκορδά, με το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, κάτι που δεν θέλει κανένας από αυτούς που υποτίθεται ότι εκπροσωπείτε;

Δεύτερο ερώτημα: Γιατί δεν κάνουμε ένα δημοψήφισμα, να τελειώνουμε επιτέλους;

Τρίτο ερώτημα: Γιατί νομίζετε ότι ο ελληνικός λαός είναι τόσο ηλίθιος, που θα "χάψει" την αηδία που προωθείτε με τόση επιμονή, επειδή έτσι σας διέταξαν αυτοί που σας "κρατάνε", ότι δηλαδή το άνοιγμα αφορά τα "μικρά καταστήματα"; Υπάρχει νομίζετε ένας (-1-) έστω Έλληνας, που να μην είναι σίγουρος ότι μετά από λίγο καιρό -πιθανότατα με αγωγές για αντισυνταγματικότητα- θα ανοίξουν και τα μεγάλα μαγαζιά ;

Τέταρτο ερώτημα: Έχετε εργαστεί ποτέ σε επιχείρηση; Ξέρετε τι τεράστια αλλαγή είναι για μια μικρή επιχείρηση που απασχολεί 6 ημέρες την εβδομάδα 1-2 πωλήτριες, να χρειαστεί να εργάζεται πλέον με βάρδιες;

Κι ας πάμε στα πολύ σημαντικά:
Οι ελληνικές πόλεις κύριε Σκορδά, είναι άθλιες. Δεν υπάρχει μεγάλη πόλη (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο κλπ), που να μην πνίγεται στο κυκλοφοριακό και το καυσαέριο.
Ο ελληνικός λαός, σύμφωνα με όλες τις μελέτες, είναι ο πιό αγχωμένος στον κόσμο. 
Ο ελληνικός λαός επέζησε στους αιώνες, όχι επειδή είχε πετρέλαιο ή σιδηρομεταλλεύματα, ούτε επειδή ήταν πολυάριθμος, αλλά ενωμένος. Στην ένωσή του συμβάλλει η κοινωνικότητα. Οι Έλληνες ζουν σε παρέες, σόϊα, ομάδες. Υπάρχει ακόμη (και στην Αθήνα), η φράση "πήγα με τα παιδιά απ΄το χωριό".
Η Κυριακή λοιπόν, είναι η ημέρα που ο ελληνικός λαός αναπνέει. Είναι η μέρα, που θα κάνει όλα αυτά που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής και του δίνουν ανάσες από αυτό που εσείς οι -υποτακτικοί- πολιτικοι του στερείτε: την ευτυχία.

Την Κυριακή θα βγεί μια βόλτα η οικογένεια, θα φάνε όλοι μαζί ήσυχα, θα πάει μια εκδρομή, θα πάει μια ταβέρνα, θα κάνει την εκδήλωσή της, θα παντρευτεί, θα βαφτίσει, θα κάνει το μνημόσυνο, θα κάνει το χορό του συλλόγου, θα πιεί ένα καφεδάκι με την παλιοπαρέα, θα πάει στο γήπεδο, θα πάει για κανένα μπανάκι το καλοκαίρι, θα κάνει όλα αυτά εν πάσει περιπτώσει που απαιτούνται για να υπάρχει κοινωνικότητα.

Αν λοιπόν κάνουμε καθημερινή και την Κυριακή, πώς θα μαζεύονται οι παρέες; Πώς θα βαφτίζουν ωρέ οι άνθρωποι; Αν δεν είναι ο κουμπάρος μαγαζάτορας, θα είναι η κουμπάρα πωλήτρια, ή θα δουλεύουν οι γονείς ή θα δουλεύουν οι μισοί καλεσμένοι. 
Κι ύστερα, πού θα παρκάρουν την Κυριακή; Για δεκάδες δουλειές, όλοι μας λέμε "την Κυριακή, που θα είναι ήσυχα τα πράγματα".
Μας λείπει δηλαδή, ακόμη μια μέρα σαν Δευτέρα;
Για ποιό λόγο να διαλύσουμε τον κοινωνικό ιστό και τη μοναδική μέρα, που μπορεί ο κόσμος να λειτουργήσει σαν άνθρωπος κι όχι σαν ένα ακόμη γρανάζι μηχανής παραγωγής πλούτου;

Τα υπόλοιπα που γράφετε, δεν αντέχουν σε καμία κριτική. Τι να σχολιάσω; Το ότι όπως λέτε "με το μόνο που επιβαρύνεται ο καταστηματάρχης είναι ένα επιπλέον μεροκάματο 27 ευρώ". 
Έχετε ιδέα από μαγαζιά, επιθεώρηση εργασίας, εργασιακές σχέσεις; Τι είναι αυτά που γράφετε; Ποιός θα το κάνει αυτό το μεροκάματο, αναρωτηθήκατε; Η υπάρχουσα πωλήτρια ή νέα; Τι λέτε; Για σκεφτείτε!

Λοιπόν, κύριε Σκορδά  μου,
από αυτά που γράφετε, συμπεραίνω ότι είστε πολύ πιεσμένος "άνωθεν", να επιβάλλετε ένα μέτρο τελείως φασιστικό, αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό, ανεπιθύμητο, που δεν το θέλει κανένας στη χώρα. Διακρίνω όμως, ένα τεράστιο ζόρι να το κάνετε. Σας απειλούν; Θα σας σκοτώσουν αν δεν το κάνετε; Τουλάχιστον να είστε ειλικρινής, μπας και σγχωρεθούν τα πεθαμένα σας. 
Γιατί βαρεθήκαμε τους εκβιαζόμενους πολιτικούς, που με το πιστόλι στον κρόταφο, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Αν έχετε μια τσίπα φιλότιμο, αν σας περνάει από το νου, ότι κάποτε θα απολογηθείτε για όσα κάνατε στη ζωή σας -ακόμη και στα παιδιά σας- μην υποκύπτετε σε κανέναν εκβιασμό. Αν σας ζορίζουν πολύ, παραιτηθείτε. Μην πείτε την αλήθεια αν σας τρομοκρατούν τόσο, αλλά αφήστε άλλον να κάνει τον υπηρέτη των αφεντάδων.

Φώτης Μακρίδης/taxalia

*έντονη κάψα
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη