Ο Κανάκης, ο Μελέτης και η «απρέπεια» των μπράβων

Ήταν μία Παρασκευή του περασμένου Αυγούστου, όταν ο Κώστας Μελέτης σήκωσε το τηλέφωνο, για να μιλήσει με τον «Αντωνάρα» του και να απολογηθεί για την…
ατυχή συμπεριφορά των μπράβων του το προηγούμενο Σάββατο.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ο Κωνσταντίνος Μελέτης μαζί με τον αδερφό του Νικόλαο είναι οι εγκέφαλοι της τέταρτης συμμορίας που δρούσε στη Θεσσαλονίκη με μία έφεση στους διάσημους. Στη συγκεκριμένη συνομιλία, που κατέγραψε ο υπερκοριός της ΕΛ.ΑΣ., ο «Αντωνάρας» δεν είναι άλλος από τον Αντώνη Κανάκη, το γνωστό παρουσιαστή του «Ράδιο Αρβύλα». Η οικειότητα μεταξύ των δύο ανδρών είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και ο λόγος του τηλεφωνήματος της 5ης Αυγούστου είναι, για να πειστεί ο Κανάκης από τον προφυλακισμένο πια Μελέτη πως οι μπράβοι που είχε «διορίσει» να προστατεύουν το μαγαζί του παρουσιαστή στη Χαλκιδική είχαν υπερβεί τα όριά τους δέρνοντας θαμώνες, όμως δεν έφταιγαν τα παιδιά -ο Μάκης δηλαδή, όπως ακούμε- αλλά οι δαρμένοι, που τους προκάλεσαν, γιατί μιλούσαν άσχημα για τον ιδιοκτήτη. Στον απίστευτο διάλογο ο Αντώνης Κανάκης (εναντίον του οποίου τα θύματα έκαναν μήνυση και κλήθηκε στον εισαγγελέα) εμφανίζεται να πιστεύει τις δικαιολογίες περί πρόκλησης, επισημαίνοντας στον Μελέτη πως, επειδή ακριβώς το μαγαζί είναι δικό του, «δεν είναι απλά τα πράγματα» και «πρέπει να σηκώσουμε χέρι, μόνο όταν μας ρίχνουν μια μπουνιά, πρώτα θα φάμε μπουνιά και μετά θα δώσουμε μπουνιά», ενώ λίγο πιο κάτω εμφανίζεται να μην τον νοιάζει για τους συγκεκριμένους που έφαγαν το ξύλο, για τους οποίους μιλά με αισχρούς χαρακτηρισμούς, αλλά μόνο «μην πάρει καμιά μέρα δημοσιότητα κανά τέτοιο θέμα, αυτό φοβάμαι».

Ο διάλογος
Κανάκης: Έλα, αγόρι μου.
Μελέτης: Αντώνη μου, τι κάνεις Αντωνάρα μου, καλά είσαι;
Κανάκης: Καλά, αδερφέ μου, εσύ.
Μελέτης: Μπορείς να μιλήσεις; Ενοχλώ μήπως;
Κανάκης: Όχι, πες μου, δε μ’ ενοχλείς καθόλου.
Μελέτης: Ρε συ, ο Φώτης με πήρε τηλέφωνο απ’ το «Μώλο», κάτι έλεγε, ότι κα… εεε… για μια μανούρα που έγινε το Σάββατο, που πλάκωσε ο Μάκης ένα παιδί, ένα άτομο εκεί πέρα.
Κανάκης: Ε, ναι, αυτοί πήγανε και κάνανε μήνυση κατά της ιδιοκτησίας του «Angels», κατά εμού δηλαδή…(παραδέχεται ότι το Angels είναι δικό του)
Μελέτης: Αντώνη μου, αυτοί… τον Μάκη τον ξέρω εγώ, τον… Ο Μάκης το παιδί δουλεύει για τα δικά σου συμφέροντα, για σένα, για το όνομά σου, να είναι το όνομά σου καθαρό, αυτά τα αρχίδια κατ’ αρχήν είχαν άσχημο στόμα, βρίζαν εσένα, βρίζαν το μαγαζί, δηλαδή μίλαγαν πολύ άσχημα.
Κανάκης: Κώστα, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι μίλαγαν άσχημα τα μ… αυτά και καταλαβαίνω τι μ… είναι, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι το μαγαζί, ακριβώς επειδή το έχω εγώ, δεν είναι απλά τα πράγματα…
Μελέτης: Ναι, ναι, ναι, συμφωνώ μαζί σου.
Κανάκης: Δηλαδή εντάξει, εδώ πρέπει να σηκώνουμε το χέρι μας, μόνο όταν μας ρίχνουν μια μπουνιά, πρώτα θα φάμε μπουνιά και μετά θα δώσουμε μπουνιά.
Μελέτης: Μα τα παιδιά δεν σήκωσαν χέρι. Ο Φώτης τον φώναξε έξω, μετά τον φώναξε και ο άλλος ο Μάκης κι αυτοί προκαλούσανε, σπρώχνανε… Δηλαδή αυτοί σπρώξανε, κάνανε την πρώτη χειρονομία και μετά πήγε ο Μάκης… Φώναξαν τον Μάκη και τους κοπάνισε.
Κανάκης: Το ξέρω ότι ήταν πολύ εριστικοί, το ξέρω, απλά πρέπει να κρατάμε την ψυχραιμία μας ρε συ, τι να κάνουμε.
Μελέτης: Ο Μάκης ένας λόγος που τρελάθηκε πολύ, μόλις αυτοί αρχίσανε να μιλάνε για σένα και μιλάγανε πολύ άσχημα, εκεί θόλωσε ο άλλος και μετά άρχισε να τους κοπανάει.
Κανάκης: Βρε το ξέρω, μου τα είπε ο Μάκης, μου τα είπε, τον ξέρω και τον πιστεύω, δεν έχω πρόβλημα εγώ ότι δεν λέει την αλήθεια, απλά πρέπει να έχουμε την ψυχραιμία μας, γιατί τώρα θα πάω εγώ στον εισαγγελέα για κατάθεση και τέτοια.
Μελέτης: Εντάξει, δεν είναι τίποτα σοβαρό αυτό…
Κανάκης: Το ξέρω, δεν έχω πρόβλημα, ρε παιδί μου, εντάξει, θα το χειριστώ, απλά μην πάρει καμιά μέρα δημοσιότητα κάνα τέτοιο θέμα, αυτό φοβάμαι, δε με νοιάζει.
Μελέτης: Αυτός ο ένας, νομίζω, δούλευε σε εφημερίδα; Κάτι έλεγε, λέει εγώ κυνηγάω…
Κανάκης: Μαλάκας, αρχίδι, ,δε δούλευε, ψέματα είπε.
Μελέτης: Εγώ, λέει, κάνω ένα άρθρο για τον Κανάκη και τον κυνηγάω χρόνια και έλεγε κάτι μαλακίες, τα ίδια θα κάνω, λέει, στον Μάκη, τα ίδια θα κάνω και για σένα πάλι θα κάνω, και πάνω εκεί τις έφαγε, άντε και γαμήσου λέει και πάρ’ τα τώρα.
Κανάκης: Ναι, ναι, εντάξει, μαλακίες λένε αυτοί τώρα, απλά είναι κανένας που έχει εμπάθεια τώρα ή προσπαθούν… προκαλούν επίτηδες, προκειμένου να χάσει ο άλλος την ψυχραιμία του, να δώσει καμιά μπάτσα και να έχουν μετά να καταγγέλλουν ότι δέρνουνε στο μαγαζί του Κανάκη.
Μελέτης: Δηλαδή να ξέρεις, έτσι ξεκίνησε όλη η φάση, Αντώνη, δηλαδή εμείς δε θέλουμε να ακούμε λόγια για σένα άσχημα, δε θέλουμε κανένας να μιλάει, εμείς αγαπάμε αυτούς που αγαπάς και μισούμε αυτούς που μισείς, Αντωνάκη, να ξέρεις.
Κανάκης: Το ξέρω, αγόρι μου, το ξέρω, αγόρι μου.
Μελέτης: Εμείς μαζί σου είμαστε, να το ξέρεις.
Κανάκης: Το ξέρω, απλά ξέρεις τι γίνεται; Πέφτουμε στην παγίδα τους, αυτός είναι ο στόχος τους, ο στόχος τους είναι να προκαλέσουν, να χάσουμε την ψυχραιμία μας, να δώσουμε καμιά μπάτσα και μετά να λένε μας δέρνουν στο μαγαζί του Κανάκη.
Μελέτης: Μα είναι Σάββατο βράδυ, ρε Αντωνάκη, τι να κάνουμε τώρα; Αυτά τα δύο καθόταν εκεί, καθόντουσαν έξω και δε φεύγανε και φώναζαν, φώναζαν, περνούσε κόσμος, τους έλεγε «ρε φύγετε από δω», τίποτε αυτοί, δηλαδή τι…
Κανάκης: Κοίταξε, εγώ θα το χειριστώ αυτό το θέμα, απλά πες, θα πω κι εγώ τον Μάκη, αλλά πες τον και εσύ, πρέπει να τους κοροϊδεύουμε, να παν να γαμηθούν, άστους να λένε ό,τι θέλουν αυτά τα μαλακισμένα, να τους κοροϊδεύουμε…
Μελέτης: Μα ναι, μα ο Μάκης δεν έκανε τίποτα το παιδί, τον Μάκη τον φωνάξανε, τον φώναξε ο Φώτης, μετά τον φώναξε και ο Μιχάλης, πήρε αυτός, έκανε ό,τι τον είπαν τα παιδιά, δεν έκανε… δεν πήγε μόνος του.
Κανάκης: Το ξέρω, απλά να μη δώσει κανένα μπάτσο σε κανέναν, εκτός αν τον χτυπήσει κανένας, αν πάει κάποιος να τον χτυπήσει, ας τον σαπίσει στο ξύλο, αλλά…
Μελέτης: Εντάξει.
Κανάκης: Αλλά, αν δεν του επιτεθεί κάποιος, όσο εριστικός κι αν είναι, όσο προκλητικός και να είναι, να τον γράφει στα αρχίδια  του.
Μελέτης: Εντάξει, έγινε, αυτό ήθελα να ξέρεις.
Κανάκης: Εντάξει, θα το χειριστώ, Κώστα, θα το χειριστώ εγώ το θέμα, εντάξει.
Μελέτης: Έγινε, έγινε, Αντώναρέ μου.
Κανάκης: Έγινε, αγόρι μου, έγινε.
Μελέτης: Αύριο μπορεί να έρθω στο «Μώλο» να πιω κάνα καφέ με ένα μωρό καινούργιο.
Κανάκης: Εντάξει, εντάξει, αγόρι μου, άντε φιλιά, φιλιά, φιλιά.
Μελέτης: Τα λέμε.
Κανάκης: Γεια, γεια.
Μελέτης: Γεια.

makthes