Γιορτή του πατέρα

Χρόνια πολλά μπαμπά!
Γιορτή του πατέρα σήμερα…
Από την Αλεξάνδρα Γωγούση

Μπαμπά μου,
Γιορτή του πατέρα σήμερα. Ευκαιρία λοιπόν, να σας ευχαριστήσω, ακόμη μια φορά, για ό,τι είμαι! Πιο σωστά, για ό,τι με κάνατε! (Μ.Α.Ζ.Ι. με τη μαμά φυσικά)!
Γιατί: Είμαι το δημιούργημά σας!
Μπαμπά (και μαμά), λοιπόν:
Ευχαριστώ που με μάθατε να αγαπώ τους ανθρώπους, αλλά κι όλα τα ζωντανά του Θεού.
Ευχαριστώ που με μάθατε να κάνω το καλό και …να το ρίχνω στο γιαλό.
Ευχαριστώ που με μάθατε να συγχωρώ και να πηγαίνω παρακάτω.
Ευχαριστώ που με μάθατε ότι: όλα γίνονται.
Ευχαριστώ που με μάθατε να χαμογελώ και να μην το βάζω κάτω.
Ευχαριστώ που με μάθατε να μη σηκώνω μύγα στο σπαθί μου.
Ευχαριστώ που με μάθατε να αγωνίζομαι κάθε στιγμή για το καλύτερο.
Ευχαριστώ που με μάθατε να στηρίζομαι στον εαυτό μου, να είμαι αυθεντική, να λέω πάντα (ή …σχεδόν πάντα) την αλήθεια, να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη, να αγαπώ την οικογένεια, να προσφέρω ό,τι και όσο μπορώ σε όποιον έχει ανάγκη, να μην παραπονιέμαι…
Ευχαριστώ που με κάνατε αισιόδοξη, εργατική, ακούραστη…
Ευχαριστώ που μου διδάξατε κι έβαλα στη ζωή μου, τις έννοιες: αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, χαρά, ελπίδα, αυτοπεποίθηση, ευτυχία, θάρρος, καλοσύνη, αγάπη, γαλήνη, ηρεμία, ευγνωμοσύνη… Και τις έκανα τρόπο ζωής.
Ευχαριστώ που μου εξηγήσατε κι έβγαλα από τη ζωή μου τις λέξεις: εχθρότητα, οργή, ενοχή, εκδίκηση, αδικία, παράπονο, πικρία, άγχος…
Μπαμπά (αλλά και μαμά),
Σας ευχαριστώ.
Σας αγαπώ.
Κι αν καμιά φορά σας στεναχώρησα ή σας απογοήτευσα, σας ζητώ συγνώμη. Ζητώ να με συγχωρήσετε. Και περιμένω να μου δείξετε πώς να επανορθώσω. Κι ας έχω στην πλάτη μου μισό αιώνα ζωής…
Γιατί εσείς, μπαμπά (και μαμά), είστε ακόμη τα φωτεινά αστέρια που με καθοδηγούν στη ζωή μου!
Γιατί εσείς, μπαμπά (και μαμά), έτσι μου μάθατε…

Ο πατέρας, Βλάσης