Του Ανδρέα Σταματόπουλου*
Από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια ακούμε διαρκώς για επικείμενο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μια από τις χρόνιες παθογένειες της
ελληνικής οικονομίας, που στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και δημιουργεί εμπόδια στην προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Παρά τα τόσα χρόνια υποτιθέμενων μεταρρυθμίσεων, στις περισσότερες περιπτώσεις το θέμα του ανοίγματος επαγγελμάτων «κολλάει» στην αντίδραση ισχυρών συντεχνιών που βολεύονται με το υπάρχον στάτους κβο προς όφελος των μελών τους, φοβούμενοι τον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Μια άλλη παραδοχή τόσο της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου όσο και των περισσότερων οικονομολόγων είναι πως ένας από τους σημαντικούς άξονες στους οποίους θα στηριχτεί η έξοδος της χώρας από την κρίση είναι ο πρωτογενής τομέας.
Η πατρίδα μας, λόγω θέσης και κλιματολογικών συνθηκών, θα μπορούσε, οργανώνοντας καλύτερα την αγροτική της παραγωγή, την κτηνοτροφία και παράλληλα επενδύοντας στη μεταποίηση, να αυξήσει τις εξαγωγές της, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη αξία.
Είναι δυνατόν λοιπόν σε αυτόν τον ζωτικό τομέα για την οικονομία να μην γίνεται προσπάθεια ανοίγματος κλειστών επαγγελμάτων που με τους περιορισμούς τους θέτουν στο περιθώριο δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες και επαγγελματίες του γεωτεχνικού τομέα;
Κι όμως…
Ουδεμία πρόθεση υπάρχει προς αυτήν την κατεύθυνση, καθώς ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Αποστόλου, το μόνο ενδιαφέρον που δείχνει είναι η ικανοποίηση των απόψεων του ΓΕΩΤΤΕΕ (Γεωτεχνικό Επιμελητηρίου Ελλάδος), της ισχυρής συντεχνίας που αποτελεί το επιμελητήριο των γεωτεχνικών ΑΕΙ και δεν επιτρέπει να εγγραφούν ως μέλη του οι πτυχιούχοι Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, βάση ενός αναχρονιστικού νόμου του 1984.
Τα ΑΤΕΙ λειτούργησαν από το 1983 και το 2001 διευκρινίστηκε νομοθετικά ότι αποτελούν Ανώτατα Τεχνολογικά ιδρύματα και ανήκουν στην ενιαία τριτοβάθμια εκπαίδευση μαζί με τα Πανεπιστήμια, ενώ τα πτυχία τους, βάση και της συνθήκης της Μπολόνια, αποτελούν τίτλο BSc (Bachelor of Science) και βρίσκονται στη βαθμίδα 6 (όπως και τα ΑΕΙ) σε επίπεδο επαγγελματικών προσόντων, ενώ σήμερα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πτυχιούχοι των σχολών Τεχνολογίας Γεωπονίας.
Έκπληκτος διάβασα πριν λίγες την απάντηση που έδωσε στη Βουλή ο υπουργός σε σχετική ερώτηση του βουλευτή κ. Δανέλλη από το Ποτάμι. Ο κ. Αποστόλου απάντησε ότι οι πτυχιούχοι τεχνολογικού τομέα αφενός δεν μπορούν να εγγραφούν ως μέλη του ΓΕΩΤΕΕ ακόμα κι αν έχουν μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικά, αφετέρου ότι δεν μπορούν να ασκούν το επάγγελμα του γεωπόνου (!!!).
Έτσι στερούνται το δικαίωμα δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες ενός κρίσιμου τομέα για την οικονομία να έχουν επιμελητηριακή εκπροσώπηση κι όχι μόνο.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα πτυχιούχου του τμήματος Φυτικής Παραγωγής του ΑΤΕΙ Κρήτης με μεταπτυχιακά και διδακτορικά που δεν μπορεί να γίνει μέλος του ΓΕΩΤΕΕ κι έτσι, βάση του νομικού πλαισίου, δεν μπορεί να απασχοληθεί ούτε ως τεχνικός υπεύθυνος φυτωριακής επιχείρησης αμπέλου, ούτε ως τομεάρχης δακοκτονίας, αφού για κάτι τέτοιο είναι προαπαιτούμενο να είναι κάποιος μέλος του ΓΕΩΤΕΕ…
Ίδιες πρακτικές υιοθετούνται και σε σωρεία προκηρύξεων θέσεων εργασίας από δημόσιους οργανισμούς, όπως ο ΕΛΓΑ (Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων) ή τα προγράμματα δακοκτονίας, όπου προσλαμβάνονται κάθε χρόνο με ολιγόμηνες συμβάσεις εκατοντάδες γεωπόνοι και περίπτωση πρόσληψης γεωπόνου τ.ε. υπάρχει μονάχα εν ελλείψει π.ε (κάτι πρακτικά αδύνατο σε εποχή με τέτοια ανεργία).
Υπάρχει άραγε κάποια μεγάλη δυσκολία να δοθεί κάποια λύση;
Τέτοια ζητήματα είναι πολύ εύκολο να λυθούν ακολουθώντας το παράδειγμα του οικονομικού επιμελητηρίου, όπου εδώ και χρόνια μέλη του είναι τόσο οι πτυχιούχοι Πανεπιστημίων όσο και τεχνολογικών ιδρυμάτων και ο καθένας έχει τα επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν στο τμήμα από το οποίο έχει αποφοιτήσει.
Θα ισχύσει άραγε ποτέ στη χώρα μας η αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας και κατάργησης αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων;
Δύσκολο όσο η παρούσα κυβέρνηση βάζει ως προτεραιότητα να μη θιγούν συμφέροντα συντεχνιών κι αποφεύγει ουσιώδεις και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
* Ο Ανδρέας Σταματόπουλος είναι γεωπόνος Τ.Ε. – Οικονομολόγος και τέως αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Πτυχιούχων Τεχνολόγων Γεωπόνων (ΠΕΠΤΕΓ).
Από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια ακούμε διαρκώς για επικείμενο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μια από τις χρόνιες παθογένειες της
ελληνικής οικονομίας, που στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και δημιουργεί εμπόδια στην προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Παρά τα τόσα χρόνια υποτιθέμενων μεταρρυθμίσεων, στις περισσότερες περιπτώσεις το θέμα του ανοίγματος επαγγελμάτων «κολλάει» στην αντίδραση ισχυρών συντεχνιών που βολεύονται με το υπάρχον στάτους κβο προς όφελος των μελών τους, φοβούμενοι τον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Μια άλλη παραδοχή τόσο της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου όσο και των περισσότερων οικονομολόγων είναι πως ένας από τους σημαντικούς άξονες στους οποίους θα στηριχτεί η έξοδος της χώρας από την κρίση είναι ο πρωτογενής τομέας.
Η πατρίδα μας, λόγω θέσης και κλιματολογικών συνθηκών, θα μπορούσε, οργανώνοντας καλύτερα την αγροτική της παραγωγή, την κτηνοτροφία και παράλληλα επενδύοντας στη μεταποίηση, να αυξήσει τις εξαγωγές της, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη αξία.
Είναι δυνατόν λοιπόν σε αυτόν τον ζωτικό τομέα για την οικονομία να μην γίνεται προσπάθεια ανοίγματος κλειστών επαγγελμάτων που με τους περιορισμούς τους θέτουν στο περιθώριο δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες και επαγγελματίες του γεωτεχνικού τομέα;
Κι όμως…
Ουδεμία πρόθεση υπάρχει προς αυτήν την κατεύθυνση, καθώς ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Αποστόλου, το μόνο ενδιαφέρον που δείχνει είναι η ικανοποίηση των απόψεων του ΓΕΩΤΤΕΕ (Γεωτεχνικό Επιμελητηρίου Ελλάδος), της ισχυρής συντεχνίας που αποτελεί το επιμελητήριο των γεωτεχνικών ΑΕΙ και δεν επιτρέπει να εγγραφούν ως μέλη του οι πτυχιούχοι Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, βάση ενός αναχρονιστικού νόμου του 1984.
Τα ΑΤΕΙ λειτούργησαν από το 1983 και το 2001 διευκρινίστηκε νομοθετικά ότι αποτελούν Ανώτατα Τεχνολογικά ιδρύματα και ανήκουν στην ενιαία τριτοβάθμια εκπαίδευση μαζί με τα Πανεπιστήμια, ενώ τα πτυχία τους, βάση και της συνθήκης της Μπολόνια, αποτελούν τίτλο BSc (Bachelor of Science) και βρίσκονται στη βαθμίδα 6 (όπως και τα ΑΕΙ) σε επίπεδο επαγγελματικών προσόντων, ενώ σήμερα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πτυχιούχοι των σχολών Τεχνολογίας Γεωπονίας.
Έκπληκτος διάβασα πριν λίγες την απάντηση που έδωσε στη Βουλή ο υπουργός σε σχετική ερώτηση του βουλευτή κ. Δανέλλη από το Ποτάμι. Ο κ. Αποστόλου απάντησε ότι οι πτυχιούχοι τεχνολογικού τομέα αφενός δεν μπορούν να εγγραφούν ως μέλη του ΓΕΩΤΕΕ ακόμα κι αν έχουν μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικά, αφετέρου ότι δεν μπορούν να ασκούν το επάγγελμα του γεωπόνου (!!!).
Έτσι στερούνται το δικαίωμα δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες ενός κρίσιμου τομέα για την οικονομία να έχουν επιμελητηριακή εκπροσώπηση κι όχι μόνο.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα πτυχιούχου του τμήματος Φυτικής Παραγωγής του ΑΤΕΙ Κρήτης με μεταπτυχιακά και διδακτορικά που δεν μπορεί να γίνει μέλος του ΓΕΩΤΕΕ κι έτσι, βάση του νομικού πλαισίου, δεν μπορεί να απασχοληθεί ούτε ως τεχνικός υπεύθυνος φυτωριακής επιχείρησης αμπέλου, ούτε ως τομεάρχης δακοκτονίας, αφού για κάτι τέτοιο είναι προαπαιτούμενο να είναι κάποιος μέλος του ΓΕΩΤΕΕ…
Ίδιες πρακτικές υιοθετούνται και σε σωρεία προκηρύξεων θέσεων εργασίας από δημόσιους οργανισμούς, όπως ο ΕΛΓΑ (Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων) ή τα προγράμματα δακοκτονίας, όπου προσλαμβάνονται κάθε χρόνο με ολιγόμηνες συμβάσεις εκατοντάδες γεωπόνοι και περίπτωση πρόσληψης γεωπόνου τ.ε. υπάρχει μονάχα εν ελλείψει π.ε (κάτι πρακτικά αδύνατο σε εποχή με τέτοια ανεργία).
Υπάρχει άραγε κάποια μεγάλη δυσκολία να δοθεί κάποια λύση;
Τέτοια ζητήματα είναι πολύ εύκολο να λυθούν ακολουθώντας το παράδειγμα του οικονομικού επιμελητηρίου, όπου εδώ και χρόνια μέλη του είναι τόσο οι πτυχιούχοι Πανεπιστημίων όσο και τεχνολογικών ιδρυμάτων και ο καθένας έχει τα επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν στο τμήμα από το οποίο έχει αποφοιτήσει.
Θα ισχύσει άραγε ποτέ στη χώρα μας η αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας και κατάργησης αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων;
Δύσκολο όσο η παρούσα κυβέρνηση βάζει ως προτεραιότητα να μη θιγούν συμφέροντα συντεχνιών κι αποφεύγει ουσιώδεις και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
* Ο Ανδρέας Σταματόπουλος είναι γεωπόνος Τ.Ε. – Οικονομολόγος και τέως αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Πτυχιούχων Τεχνολόγων Γεωπόνων (ΠΕΠΤΕΓ).
