Βρήκαμε νέο ΝτενκτάςΤου Αλεξη Παπαχελα, στην Καθημερινή
Η Ελλάδα είναι πολύ άτυχη και πολύ τυχερή συνάμα σε σχέση με τον προβληματικό βόρειο γείτονά της. Ατυχη, γιατί στο πηδάλιο στα Σκόπια βρίσκεται ένας πολιτικός ηγέτης, ο οποίος πάσχει από μικροκομματική μυωπία όταν ασχολείται με θέματα εξωτερικής πολιτικής και ο οποίος, κατά την έκφραση βετεράνου δυτικού διπλωμάτη, «μάλλον δεν θα έκανε ούτε για δήμαρχος σε μεσαία ελληνική πόλη». Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι απίθανο, να δει κανείς πώς ο κ. Γκρούεφσκι θα μπορέσει να βγει από τη γωνία στην οποία στριμώχνει συνεχώς τον εαυτό του.
Αρχικά έκανε την γκάφα με την ονομασία του αεροδρομίου που έπεισε τον Ελληνα πρωθυπουργό ότι «με αυτούς δεν βγάζεις άκρη». Συνέχισε με την επιμονή του στο δημοψήφισμα για την ονομασία, αν και ήξερε πως έτσι απέκλειε να γίνει ο Σκοπιανός... Νίξον που θα επισκεπτόταν την Αθήνα και θα έγραφε ιστορία με μια έντιμη συμβιβαστική λύση. Και βέβαια τώρα με τις επιστολές περί μειονοτήτων έχει εισέλθει στη σφαίρα της γραφικότητος.
Ο κ. Γκρούεφσκι απλά δεν ενδιαφέρεται για λύση και προτιμά να περιμένει στο χολ αναμονής ΝΑΤΟ και Ε.Ε. αλλά να είναι ο «πρώτος στο χωριό». Είναι ίσως και λογικό, αν σκεφθεί κανείς ότι μιλάμε για μια νέα γενιά πολιτικών δίχως εμπειρίες, χωρίς πολέμους στο βιωματικό τους υπόστρωμα. Οταν μάλιστα σκεφθεί πόσα λάθη έκαναν οι δικοί μας, υποτίθεται πολύ περισσότερο ψημένοι και εξευρωπαϊσμένοι πολιτικοί, γιατί να ζητεί περισσότερα από τα Σκόπια;
Η Ελλάδα είναι άτυχη, λοιπόν, γιατί δεν έχει άνθρωπο να μιλήσει ή να συνεννοηθεί στα Σκόπια. Είναι όμως και τυχερή, γιατί ο κ. Γκρούεφσκι και οι φίλοι του κινούνται τόσο μα τόσο άγαρμπα, που τους έχουν πάρει όλοι χαμπάρι. Ακόμη και οι Αμερικανοί μέντορές τους, τύπου Νταν Φριντ, έχουν καταλάβει ότι καλλιεργώντας την αλαζονεία της ηγεσίας των Σκοπίων μάλλον πυροβόλησαν εαυτούς και τα συμφέροντά τους. Τώρα είναι αργά για δάκρυα, βέβαια, γιατί εκείνοι θα περάσουν στο χρονοντούλαπο των γραφειοκρατικών υποσημειώσεων της ιστορίας μετά τον Ιανουάριο του 2009 και ο κ. Γκρούεφσκι παίζει το δικό του παιχνίδι αγνοώντας τις καθυστερημένες τους παραινέσεις.
Αυτή την ώρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί με την υπόθεση της ονομασίας. Το πιθανότερο είναι να μη γίνει τίποτα και να μπει μαζί με το Κυπριακό στη λίστα των θεμάτων που θα λυθούν αφού πάρουν σύνταξη μια - δυο γενιές διπλωματών, μεσολαβητών και δημοσιογράφων. Η Ελλάδα έχει, άλλωστε, την άνεση να περιμένει, γιατί μετά το Βουκουρέστι έχει το πλεονέκτημα και πολλή περισσότερη κατανόηση από τους εταίρους της χάρη στις αγαρμποσύνες του κ. Γκρούεφσκι. Με άλλα λόγια, βρήκαμε καινούργιο «Ντενκτάς», γεγονός που βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον μας βολεύει...
