ένα κείμενο, μάλλον ασυνήθιστης γραφής, αλλά απολαυστικό και ...αφορά πολύ κόσμο. Διαβάστε το:
Γεια σε ολους!
Λοιπον, την προηγουμενη βδομαδα ημουν Θεσσαλονικη με τη μαμα μου.Πηγαμε για να ψαξουμε σπιτι.Φτασαμε Δευτερα πρωι και αμεσως ξεκινησαμε το ψαξιμο.Πρωτα πηγαμε σε ενα μεσιτικο γραφειο στο κεντρο.
Μια πολυ ευγενικη κοπελα μας εδειξε 4 σπιτια.Απο αυτα μονο ενα μου αρεσε.Βρισκοταν στη Ναυαρινου, στον μεγαλο πεζοδρομο.Ειχε θεα απο το παραθυρο τα αρχαια μνημεια και βεβαια ολο τον κοσμο που περνουσε απο κατω.Το σπιτι ηταν πολυ ομορφο.Εμενε μια φοιτητρια και θα μας εδινε και ολα τα επιπλα δωρεαν.Ηταν μικρο σπιτι αλλα συμπαθητικο.Η μαμα μου ελεγε να διαλεξω αυτο. Εγω ομως, αν και μου αρεσε, δεν το ηθελα. Δε μου αρεσε η ιδεα οτι θα περνουσε απο κατω τοσος κοσμος. Και τα βραδυα μπορει να ειχε φασαρια. Θα ηταν περιεργη η αισθηση.
Την επομενη μερα, επειδη δεν ημουν σιγουρος αν ηθελα κεντρο, πηγαμε και ψαξαμε στις 40 Εκκλησιες, μια ανηφορικη περιοχη, λιγο εξω απο το κεντρο. Εκει περα μας εδειξαν καποια σπιτια αλλα ηταν πολυ μεγαλα για μενα. Δεν υπηρχε λογος να παρω ενα σπιτι με 3 δωματια γιατι θα μου ηταν αχρηστο. Εξαλλου, το ξανασκεφτηκα και ηθελα κεντρο. Δε μου αρεσε πολυ αυτη η περιοχη, γιατι θα ενιωθα καπως απομονωμενα εκει και θα επρεπε να παιρνω συνεχεια συγκοινωνια για να παω στο κεντρο.
Πηγαμε και στην Τουμπα μια βολτα αλλα δε μου αρεσε καθολου εκει. Μου θυμισε πολυ το χαος της Αθηνας. Επομενως απο 'κει και περα, ψαχναμε μονο στο κεντρο. Ειχαμε βρει απο τις αγγελιες ενα σπιτι και δωσαμε ραντεβου για να το δουμε. Διπλα απο το σπιτι αυτο, το οποιο δε μας αρεσε, ηταν ενα αλλο σπιτι που ενοικιαζοταν.
Πηραμε τηλεφωνο και το ειχε ενας μεσιτης. Το γραφειο του ηταν ακριβως διπλα και ετσι πηγαμε εκει αμεσως. Του ειπαμε οτι ψαχνουμε ενα σπιτι καινουργιο, καθαρο, οχι πολυ μεγαλο, σε καλη κατασταση. Ειχαμε απογοητευτει με οσα ειχαμε δει.Ανησυχουσα οτι δε θα βρω τιποτα.Τελικα αυτος μας εδειξε καποια σπιτια. Το ενα αρεσε πολυ στη μαμα. Μου ελεγε να το διαλεξω. Εγω ημουν διστακτικος. Μου αρεσε αλλα δε μου εκανε εντυπωση. Δε μου γεμισε το ματι. Δεν ξερω γιατι.
Ειδαμε και καποια ακομα που ηταν χαλια και μετα αρχισα να σκεφτομαι το σπιτι στη Ναυαρινου. Ελεγα πως αυτο θελω τελικα. Πηγαμε και το ξαναειδαμε και αποφασισα οτι θελω αυτο. Η μαμα συμφωνησε. Ετσι πηγαμε και πληρωσαμε μια προκαταβολη στο μεσιτικο γραφειο που μας το βρηκε. Δωσαμε και ραντεβου για την επομενη μερα με την ιδιοκτητρια. Ωστοσο η μαμα ειχε αρχισει να ακουει φημες απο 'δω και απο ΄κει οτι η περιοχη αυτη ειναι πιατσα ναρκομανων.
Αλλοι λεγανε οτι αποκλειεται να αφηναν το παιδι τους να μεινει εκει.Αλλοι παλι λεγανε οτι δεν υπαρχει καποιος κινδυνος. Η μαμα ρωτουσε διαφορους. Εγω της ελεγα να μην το κανει.Ειχα αρχισει να εκνευριζομαι. Δε μου αρεσε αυτη η υπερπροστασια. Δεν ειμαι και 10 χρονων. Ξερω να προστατευω τον εαυτο μου. Δε μου αρεσε που ανησυχουσε τοσο.
Το βραδυ, και ενω ειχαμε ηδη δωσει την προκαταβολη, η μαμα ηθελε να παμε μια βολτα απο εκει για να δει τι κοσμος κυκλοφορει. Δεν ηταν πολυ αργα και ειχε πολυ κοσμο. Η μαμα ειδε κατι τυπους να καθονται σε καποια σημεια και δεν της αρεσαν καθολου. Εγω παλι σκεφτομουν πως θα ειναι καθε βραδυ με ολο αυτον τον κοσμο απο κατω μου . Πως θα συνηθιζα στην ιδεα αυτη; Η μαμα με ρωτησε μηπως θελω να το ξανασκεφτω. Εγω ελεγα με τιποτα. Μου ειπε να της στελνω καθε μερα μυνημα οτι ειμαι καλα. Νευριασα. Νομιζα οτι μου κανει πλακα.
Ηταν πολυ σπαστικο να ξερω οτι ανησυχουν για μενα. Ηταν πολυ σπαστικο να με ρωτανε συνεχεια αν μου επιτεθηκε κανεις ή αν ειδα κανενα ναρκομανη. Ειχα θυμωσει πολυ. Αναρωτιομουν μεχρι ποτε οι γονεις μου θα ανησυχουν για μενα με αυτον τον τροπο.
Την επομενη μερα η μαμα μου ειπε οτι ειδε εφιαλτες με αυτους τους "περιεργους τυπους". Νομιζα οτι κανει πλακα αλλα το ελεγε σοβαρα. Επεμενε για το αλλο σπιτι. Μου ελεγε ποσο καλο ειναι. Εγω ελεγα οτι δε μου αρεσε και πως δεν το θελω με τιποτα. Εκεινη επεμενε να το ξαναδουμε. Ειπα ενταξει για να τελειωνουμε. Τελικα πηγαμε και βλεπωντας το για δευτερη φορα διαπιστωσα οτι μου αρεσει πολυ. Αυτο ηταν το καλυτερο σπιτι. Το πιο ιδανικο. Τα επιπλα νομιζα οτι δε μου αρεσαν οταν τα ειδα πρωτη φορα. Εκανα λαθος. Ηταν πολυ ωραια. Τα αγορασαμε σε πολυ καλη τιμη. Εμενε ενας φοιτητης εκει πριν και οι γονεις του ηταν εκει για την μετακομιση. Ηταν πολυ ευγενικοι ανθρωποι. Μας εδωσαν πολλες πληροφοριες για το σπιτι και την πολη.
Το σπιτι ειναι παρα πολυ ωραιο και σε πολυ ωραια περιοχη. Ειναι οπως το φανταζομουν νομιζω. Ευτυχως που το ειδα δευτερη φορα. Δε θα ηθελα να μενω στο αλλο. Θα ενιωθα περιεργα με τοσο κοσμο απο κατω και μαλιστα με ναρκομανεις και οι γονεις μου θα με επριζαν για τα καλα. Ειμαι πολυ χαρουμενος για το νεο μου σπιτι. Και βεβαια ειμαι πολυ χαρουμενος που θα ζω στη Θεσσαλονικη.
από τον anisixos.blogspot.com που μας "ψιλοκούφανε"..με το στιλ του.
σημ.taxalia προς anisixo: εσύ τι λες ρε αγόρι μου; γίνεται με έναν;
