ΔΙΑΦΘΟΡΑ : Να αναζητήσουμε το θετικό!
Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Εάν είχα την ευκαιρία να μιλήσω προσωπικά με τον Σεβαστό μου κ Πρωθυπουργό ή κάποιους από τους Υπουργούς του θα ρωτούσα ΧΩΡΙΣ κανέναν ενδοιασμό «τι έγινε Κύριοι της Κυβερνήσεως; Ξεχάσατε μέσα σε 53 μήνες Νεοδημοκρατικής ηγεσίας της χώρας με 152 βουλευτές (και τον Γιώργο Καρατζαφέρη να πιστοποιεί ότι θα βοηθήσει εφόσον οι προθέσεις του Κώστα Καραμανλή είναι διαφανείς και ειλικρινείς) την τραγωδία της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ;
Μήπως, τελικά, βρισκόμαστε στο μάτι ενός πρωτόγνωρου κυκλώνα και ενώ οι άλλοι αναρωτιούνται «τι συμβαίνει με τις αρνητικές πρωτιές των Ελλήνων και ιδιαίτερα με την ραγδαία πτώση μας στα σκορ της διαφάνειας και την αντίστοιχη άνοδο στα σκορ της διαφθοράς» εμείς αναρωτιόμαστε εάν υπάρχει και ποιος ακριβώς είναι ο…πληρέστερος ορισμός του φαινομένου της… διαφθοράς; Ως ταπεινός πανεπιστημιακός δάσκαλος και όχι ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ, ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΣ και ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ πολυπράγμων διαχειριστής της ΕΞΟΥΣΙΑΣ μπορώ να βοηθήσω λέγοντας ότι: η έννοια της διαφθοράς ορίζεται ως «συστηματική παραβίαση όλων των ηθικών και νομικών κανόνων κατά την άσκηση των καθηκόντων ενός υπαλλήλου ή λειτουργού» (λεξικό του ΑΠΘ), αλλά και ως «έκλυση ηθών, ανηθικότητα, εξαχρείωση» (Φυτράκης-Τεγόπουλος).
Για πολλοστή φορά εξαντλούμαστε σε ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα όπου τσακώνονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι και επιστημονικοί αναλυτές για το μέγα θέμα της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ σε μία κοινωνία που πάντοτε είχε διαφθορά και διεφθαρμένους, αλλά ΟΧΙ σε τόσους πολλούς θεσμούς ταυτόχρονα και ανελέητα. Στην προσπάθεια εντοπισμού των γενεσιουργών αιτίων της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ και τις προοπτικές επανόρθωσης αυτή είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ευκαιρία θεραπείας αρχέγονων «άσχημων» στοιχείων του συλλογικού μας ΕΓΩ ώστε να προχωρήσουμε με καινοτόμο δημιουργικότητα στον 21ο αιώνα όπου κρίνεται η συλλογική μας Τύχη και το Αύριο του εθνικού μας χαρακτήρα…Τελικά, από την υπόθεση της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ του ελληνικού κοινωνικού συστήματος σε όλες τις δομές του θα προκύψουμε ως άτομα και ως Έθνος περισσότερο υγιείς «…ελέω και φόβω περαίνοντες την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν…» ή απλά και μόνο θα έχουμε στήσει το σκηνικό πραγματώνοντας την εναλλαγή προσώπων στις αιώνιες μουσικές καρέκλες της ΕΞΟΥΣΙΑΣ και ότι αυτό συνεπάγεται για διαφάνεια, σκάνδαλα και διαφθορά; Το πρόβλημα – κατά την ταπεινή μου άποψη - ΔΕΝ εξαντλείται στις εξαγγελίες για «εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές» μετά την ολοκλήρωση του έργου της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ…
Ο Κώστας Καραμανλής ανέλαβε την εξουσία ΚΑΙ, μεταξύ άλλων παραγόντων και αιτιάσεων, επειδή υποσχέθηκε αυτός και η Κυβέρνησή του να λειτουργήσουν ως ΑΝΑΧΩΜΑ στην απίστευτη ΕΘΝΙΚΗ μας ΗΘΙΚΗ κατρακύλα…που ατιμάζει τους Έλληνες και κατά προέκταση το ελληνικό κοινωνικό σύστημα.
Κύριε Πρωθυπουργέ, να κυνηγήσετε και ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΤΕ τη διαφθορά και το αρρωστημένο στη Δημόσια Διοίκηση (ακόμα και μέσα στους κόλπους της Κυβέρνησής σας), και στις συναλλαγές των διορισμένων μανδαρίνων με τους ιδιώτες επιχειρηματίες να φροντίσουμε να εντοπίσουμε τα θετικά στοιχεία στην προσωπική μας ζωή και τη συλλογική συνύπαρξη μεγιστοποιώντας αυτές ακριβώς τις διαδικασίες και τα στοιχεία. Φρονώ ότι ήρθε η ώρα και είναι επιτακτική η ανάγκη γονέων και δασκάλων, πολιτικών και ακαδημαϊκών ανδρών και γυναικών να σκύψουμε ευλαβικά πάνω από το συλλογικό μας ΕΙΝΑΙ και να ανασύρουμε τα θετικά μας στοιχεία. Αυτό να κάνουμε!
Να θυμηθούμε τον Μεγάλο Αλέξανδρο που δήλωσε ότι «στους γονείς του όφειλε το ζην αλλά στους δασκάλους του το ευ ζην!» Προφανώς χρειάζεται εμείς οι «δάσκαλοι» σε όλες τις παιδαγωγικές βαθμίδες να συνεργασθούμε με τους πολιτικούς τοπικού και εθνικού επιπέδου –-για να πραγματωθούν στο κοινωνικό μας σύστημα ως δεδομένα η ποθητή ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, να εξαφανισθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η ΔΙΑΠΛΟΚΗ και να επιτευχθεί η ΚΑΘΑΡΣΗ των δικών μας ατοπημάτων.
Καθώς ξεκινά η ΝΕΑ σχολική χρονιά φρονώ ότι μόνο έτσι θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας να χαράξουν υγιή πορεία προς το μέλλον το οποίο εδώ και αρκετά χρόνια το έχουμε υποθηκεύσει πραγματικά και…συμβολικά!...
Αυτό απαιτεί, βέβαια, να πρωταγωνιστήσουμε και να μπούμε ενεργά στην πολιτική ζωή του τόπου σε μια προσπάθεια επιστροφής στο κυμπαριλίκι, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο του Έλληνα αποφεύγοντας τις κακοτοπιές του τύπου «κάντε όπως λέω και όχι όπως κάνω...» ή, επί τέλους, ας μην χρειασθεί να ακούσουμε ξανά εκείνο το τόσο χαρακτηριστικό «… δάσκαλε που...δίδασκες και Νόμο δεν...κρατούσες!»
Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Εάν είχα την ευκαιρία να μιλήσω προσωπικά με τον Σεβαστό μου κ Πρωθυπουργό ή κάποιους από τους Υπουργούς του θα ρωτούσα ΧΩΡΙΣ κανέναν ενδοιασμό «τι έγινε Κύριοι της Κυβερνήσεως; Ξεχάσατε μέσα σε 53 μήνες Νεοδημοκρατικής ηγεσίας της χώρας με 152 βουλευτές (και τον Γιώργο Καρατζαφέρη να πιστοποιεί ότι θα βοηθήσει εφόσον οι προθέσεις του Κώστα Καραμανλή είναι διαφανείς και ειλικρινείς) την τραγωδία της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ;
Μήπως, τελικά, βρισκόμαστε στο μάτι ενός πρωτόγνωρου κυκλώνα και ενώ οι άλλοι αναρωτιούνται «τι συμβαίνει με τις αρνητικές πρωτιές των Ελλήνων και ιδιαίτερα με την ραγδαία πτώση μας στα σκορ της διαφάνειας και την αντίστοιχη άνοδο στα σκορ της διαφθοράς» εμείς αναρωτιόμαστε εάν υπάρχει και ποιος ακριβώς είναι ο…πληρέστερος ορισμός του φαινομένου της… διαφθοράς; Ως ταπεινός πανεπιστημιακός δάσκαλος και όχι ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ, ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΣ και ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ πολυπράγμων διαχειριστής της ΕΞΟΥΣΙΑΣ μπορώ να βοηθήσω λέγοντας ότι: η έννοια της διαφθοράς ορίζεται ως «συστηματική παραβίαση όλων των ηθικών και νομικών κανόνων κατά την άσκηση των καθηκόντων ενός υπαλλήλου ή λειτουργού» (λεξικό του ΑΠΘ), αλλά και ως «έκλυση ηθών, ανηθικότητα, εξαχρείωση» (Φυτράκης-Τεγόπουλος).
Για πολλοστή φορά εξαντλούμαστε σε ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα όπου τσακώνονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι και επιστημονικοί αναλυτές για το μέγα θέμα της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ σε μία κοινωνία που πάντοτε είχε διαφθορά και διεφθαρμένους, αλλά ΟΧΙ σε τόσους πολλούς θεσμούς ταυτόχρονα και ανελέητα. Στην προσπάθεια εντοπισμού των γενεσιουργών αιτίων της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ και τις προοπτικές επανόρθωσης αυτή είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ευκαιρία θεραπείας αρχέγονων «άσχημων» στοιχείων του συλλογικού μας ΕΓΩ ώστε να προχωρήσουμε με καινοτόμο δημιουργικότητα στον 21ο αιώνα όπου κρίνεται η συλλογική μας Τύχη και το Αύριο του εθνικού μας χαρακτήρα…Τελικά, από την υπόθεση της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ του ελληνικού κοινωνικού συστήματος σε όλες τις δομές του θα προκύψουμε ως άτομα και ως Έθνος περισσότερο υγιείς «…ελέω και φόβω περαίνοντες την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν…» ή απλά και μόνο θα έχουμε στήσει το σκηνικό πραγματώνοντας την εναλλαγή προσώπων στις αιώνιες μουσικές καρέκλες της ΕΞΟΥΣΙΑΣ και ότι αυτό συνεπάγεται για διαφάνεια, σκάνδαλα και διαφθορά; Το πρόβλημα – κατά την ταπεινή μου άποψη - ΔΕΝ εξαντλείται στις εξαγγελίες για «εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές» μετά την ολοκλήρωση του έργου της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ…
Ο Κώστας Καραμανλής ανέλαβε την εξουσία ΚΑΙ, μεταξύ άλλων παραγόντων και αιτιάσεων, επειδή υποσχέθηκε αυτός και η Κυβέρνησή του να λειτουργήσουν ως ΑΝΑΧΩΜΑ στην απίστευτη ΕΘΝΙΚΗ μας ΗΘΙΚΗ κατρακύλα…που ατιμάζει τους Έλληνες και κατά προέκταση το ελληνικό κοινωνικό σύστημα.
Κύριε Πρωθυπουργέ, να κυνηγήσετε και ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΤΕ τη διαφθορά και το αρρωστημένο στη Δημόσια Διοίκηση (ακόμα και μέσα στους κόλπους της Κυβέρνησής σας), και στις συναλλαγές των διορισμένων μανδαρίνων με τους ιδιώτες επιχειρηματίες να φροντίσουμε να εντοπίσουμε τα θετικά στοιχεία στην προσωπική μας ζωή και τη συλλογική συνύπαρξη μεγιστοποιώντας αυτές ακριβώς τις διαδικασίες και τα στοιχεία. Φρονώ ότι ήρθε η ώρα και είναι επιτακτική η ανάγκη γονέων και δασκάλων, πολιτικών και ακαδημαϊκών ανδρών και γυναικών να σκύψουμε ευλαβικά πάνω από το συλλογικό μας ΕΙΝΑΙ και να ανασύρουμε τα θετικά μας στοιχεία. Αυτό να κάνουμε!
Να θυμηθούμε τον Μεγάλο Αλέξανδρο που δήλωσε ότι «στους γονείς του όφειλε το ζην αλλά στους δασκάλους του το ευ ζην!» Προφανώς χρειάζεται εμείς οι «δάσκαλοι» σε όλες τις παιδαγωγικές βαθμίδες να συνεργασθούμε με τους πολιτικούς τοπικού και εθνικού επιπέδου –-για να πραγματωθούν στο κοινωνικό μας σύστημα ως δεδομένα η ποθητή ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, να εξαφανισθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η ΔΙΑΠΛΟΚΗ και να επιτευχθεί η ΚΑΘΑΡΣΗ των δικών μας ατοπημάτων.
Καθώς ξεκινά η ΝΕΑ σχολική χρονιά φρονώ ότι μόνο έτσι θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας να χαράξουν υγιή πορεία προς το μέλλον το οποίο εδώ και αρκετά χρόνια το έχουμε υποθηκεύσει πραγματικά και…συμβολικά!...
Αυτό απαιτεί, βέβαια, να πρωταγωνιστήσουμε και να μπούμε ενεργά στην πολιτική ζωή του τόπου σε μια προσπάθεια επιστροφής στο κυμπαριλίκι, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο του Έλληνα αποφεύγοντας τις κακοτοπιές του τύπου «κάντε όπως λέω και όχι όπως κάνω...» ή, επί τέλους, ας μην χρειασθεί να ακούσουμε ξανά εκείνο το τόσο χαρακτηριστικό «… δάσκαλε που...δίδασκες και Νόμο δεν...κρατούσες!»
