«Με μεγάλη αίσθηση ευθύνης απέναντι πρωτίστως στον Θρησκευόμενο ελληνικό λαό, αλλά και στην χιλιετή παρουσία της Ιεράς μας Μονής και προκειμένου να ακουστεί η αλήθεια σχετικά με το θέμα του Μετοχίου της Λίμνης Βιστωνίδας, σας γνωρίζουμε τα εξής». Με αυτή τη φράση ξεκινά η ανακοίνωση που εξέδωσε η Μονή Βατοπεδίου, σύμφωνα με την οποία η περιουσία που αντάλλαξε με το ελληνικό δημόσιο είναι απόλυτα νόμιμη και πολλαπλώς κατοχυρωμένη. Χωρίς σχόλια και με συντομία, οι μοναχοί του Βατοπεδίου περιγράφουν με λίγες λέξεις την ιστορία του μετοχίου τους στη Βιστωνίδα που όπως υποστηρίζουν ξεκινά από το 1080.
Το χρονικό του δούναι και λαβείν με το ελληνικό δημόσιο, ξεκινά μετά την απελευθέρωση, το 1924. Τότε με νομικό διάταγμα, το Ελληνικό Δημόσιο αναγνώρισε τα δικαιώματα της Μονής και παραιτήθηκε από κάθε τυχόν αξιώσεις του επί της Λίμνης. Για το λόγο αυτό η Μονή παραχώρησε στο Ελληνικό Δημόσιο 25.000 στρέμματα στην Χαλκιδική για την εγκατάσταση των προσφύγων. Σήμερα στην περιοχή αυτή είναι η πόλη των προσφύγων Ν. Τρίγλια.
Οι πρώτες αμφισβητήσεις ήρθαν εξήντα χρόνια μετά. Το 1994 η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ξάνθης αμφισβήτησε τα δικαιώματα της Μονής επί της νησίδας Αντά Μπουρού.
Σύμφωνα με τους Μοναχούς: «Το θέμα ήλθε στο κατά νόμο Αρμόδιο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων, το οποίο με ομόφωνη απόφαση το 1998 αναγνώρισε τα δικαιώματα της Ιεράς Μονής.
Ακολούθησαν και άλλες γνωμοδοτήσεις του ως άνω Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, οι οποίες έγιναν δεκτές με αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις (από το 1998 μέχρι και το 2004).
Το 2000 με απόφαση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κρίθηκε υπέρ της Μονής και το θέμα της διαχείρισης της λίμνης Βιστωνίδας και έγινε αποδεκτή με Υπουργική απόφαση.
Παρά τη δικαίωση της Μονής, δεν κατέστη δυνατή η έναρξη διαχείρισης της λίμνης λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από διάφορες παρεμβάσεις, μέχρις ότου το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο το 2004 αποφάνθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος για επανεξέταση της υπόθεσης, η οποία έχει τελεσιδικήσει.
Με την απόφαση αυτή αναγνωρίστηκαν για μια φορά ακόμη τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα της Ιεράς Μονής και δεν υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος για τη συνέχιση οποιασδήποτε αντιδικίας.
Μετά τα πιο πάνω τοπικοί παράγοντες δημιούργησαν προσκόμματα με τελική κατάληξη την έκδοση της υπ΄ αριθμ. 15/2004 ομόφωνης Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία έγινε αποδεκτή από τον τότε αρμόδιο Υπουργό, βάσει της οποίας κινήθηκε νόμιμη διαδικασία ανταλλαγής της λίμνης και των παραλίμνιων εκτάσεων με εκτάσεις του Δημοσίου, γιατί κρίθηκε από το Δημόσιο ότι δεν ήταν δυνατή η καταβολή στην Μονή οικονομικού ανταλλάγματος.
Έτσι ιστορείται με απολύτως νόμιμα και διαφανή στοιχεία το όλο θέμα, που ανάγκασε την Ιερά Μονή συνεπεία των διαφόρων δημοσιευμάτων να προβεί στην παρούσα ανακοίνωση:
Τέλος, είμαστε αναγκασμένοι να αναφερθούμε στις υπ΄αριθμ. ΑΒΜ: Ω07/57 και ΑΒΜ: Ω08/22 διατάξεις του κου Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, οι οποίες εξεδόθησαν συνεπεία ανωνύμων καταγγελιών, δημοσιευμάτων, αλλά και συγκεκριμένης καταγγελίας που αφορούν την νομιμότητα της όλης διαδικασίας σχετικά με τα δικαιώματα της Μονής επί της λίμνης Βιστωνίδας, τις εκτιμήσεις των ακινήτων, το χαρακτήρα των εκτάσεων και της ανταλλαγής των ακινήτων.
Με τις εισαγγελικές αυτές διατάξεις, οι οποίες ενεκρίθησαν με τις υπ΄ αριθμ. 15.192/2008 και 6.225/2008 πράξεις του κ. Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών στον οποίο υπεβλήθησαν, δεν διαπιστώθηκε τίποτα μεμπτό και τέθηκαν στο αρχείο κατ΄ άρθρο 43 ΚΠΔ
Πρέπει να τονισθεί ότι το Βατοπαίδι έγινε κοινόβιο το 1990 και κλήθηκε να αναστηλώσει τα 35.000 τετρ. μέτρα του κτιριακού συγκροτήματος της Ιεράς Μονής που χρονολογείται από το 10ο αιώνα, έχει την ευθύνη για την αναστήλωση ιερών σκητών και κελιών άλλα 30.000 τετρ. μέτρα.
Επίσης να συντηρήσει και διασώσει τα ανεκτίμητης πολιτιστικής και ιστορικής αξίας κειμήλια, την συντήρηση και ανάδειξη του ιστορικού περιβάλλοντος χώρου της Μονής, την παροχή δωρεάν φιλοξενίας και σίτισης 25.000 επισκεπτών κατ΄ έτος.
Αφιέμεθα στην κρίση και στην μαρτυρία όσων γνωρίζουν το έργο μας η μας έχουν επισκεφθεί και προσκαλούμε όσους επιθυμούν να επισκεφθούν την Ιερά μας Μονή για να διαπιστώσουν το έργο που επιτελείται.
Με την βοήθεια του Θεού συνεχίζουμε σιωπηρώς την παράδοση της προσφοράς μας στην Ορθοδοξία και το Έθνος μας, που διαρκεί πάνω από 1.000 χρόνια.
Γνωρίζουμε ότι ο μοναχισμός απαιτεί θυσία και προσφορά και πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι και για τα δύο.
Ευχόμεθα να σταματήσει ο θόρυβος, που τόσο πικραίνει τους πιστούς, αλλά ιδιαίτερα εμάς, γιατί μας αποσπά από τα πνευματικά μας καθήκοντα».
Το χρονικό του δούναι και λαβείν με το ελληνικό δημόσιο, ξεκινά μετά την απελευθέρωση, το 1924. Τότε με νομικό διάταγμα, το Ελληνικό Δημόσιο αναγνώρισε τα δικαιώματα της Μονής και παραιτήθηκε από κάθε τυχόν αξιώσεις του επί της Λίμνης. Για το λόγο αυτό η Μονή παραχώρησε στο Ελληνικό Δημόσιο 25.000 στρέμματα στην Χαλκιδική για την εγκατάσταση των προσφύγων. Σήμερα στην περιοχή αυτή είναι η πόλη των προσφύγων Ν. Τρίγλια.
Οι πρώτες αμφισβητήσεις ήρθαν εξήντα χρόνια μετά. Το 1994 η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ξάνθης αμφισβήτησε τα δικαιώματα της Μονής επί της νησίδας Αντά Μπουρού.
Σύμφωνα με τους Μοναχούς: «Το θέμα ήλθε στο κατά νόμο Αρμόδιο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων, το οποίο με ομόφωνη απόφαση το 1998 αναγνώρισε τα δικαιώματα της Ιεράς Μονής.
Ακολούθησαν και άλλες γνωμοδοτήσεις του ως άνω Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, οι οποίες έγιναν δεκτές με αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις (από το 1998 μέχρι και το 2004).
Το 2000 με απόφαση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κρίθηκε υπέρ της Μονής και το θέμα της διαχείρισης της λίμνης Βιστωνίδας και έγινε αποδεκτή με Υπουργική απόφαση.
Παρά τη δικαίωση της Μονής, δεν κατέστη δυνατή η έναρξη διαχείρισης της λίμνης λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από διάφορες παρεμβάσεις, μέχρις ότου το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο το 2004 αποφάνθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος για επανεξέταση της υπόθεσης, η οποία έχει τελεσιδικήσει.
Με την απόφαση αυτή αναγνωρίστηκαν για μια φορά ακόμη τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα της Ιεράς Μονής και δεν υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος για τη συνέχιση οποιασδήποτε αντιδικίας.
Μετά τα πιο πάνω τοπικοί παράγοντες δημιούργησαν προσκόμματα με τελική κατάληξη την έκδοση της υπ΄ αριθμ. 15/2004 ομόφωνης Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία έγινε αποδεκτή από τον τότε αρμόδιο Υπουργό, βάσει της οποίας κινήθηκε νόμιμη διαδικασία ανταλλαγής της λίμνης και των παραλίμνιων εκτάσεων με εκτάσεις του Δημοσίου, γιατί κρίθηκε από το Δημόσιο ότι δεν ήταν δυνατή η καταβολή στην Μονή οικονομικού ανταλλάγματος.
Έτσι ιστορείται με απολύτως νόμιμα και διαφανή στοιχεία το όλο θέμα, που ανάγκασε την Ιερά Μονή συνεπεία των διαφόρων δημοσιευμάτων να προβεί στην παρούσα ανακοίνωση:
Τέλος, είμαστε αναγκασμένοι να αναφερθούμε στις υπ΄αριθμ. ΑΒΜ: Ω07/57 και ΑΒΜ: Ω08/22 διατάξεις του κου Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, οι οποίες εξεδόθησαν συνεπεία ανωνύμων καταγγελιών, δημοσιευμάτων, αλλά και συγκεκριμένης καταγγελίας που αφορούν την νομιμότητα της όλης διαδικασίας σχετικά με τα δικαιώματα της Μονής επί της λίμνης Βιστωνίδας, τις εκτιμήσεις των ακινήτων, το χαρακτήρα των εκτάσεων και της ανταλλαγής των ακινήτων.
Με τις εισαγγελικές αυτές διατάξεις, οι οποίες ενεκρίθησαν με τις υπ΄ αριθμ. 15.192/2008 και 6.225/2008 πράξεις του κ. Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών στον οποίο υπεβλήθησαν, δεν διαπιστώθηκε τίποτα μεμπτό και τέθηκαν στο αρχείο κατ΄ άρθρο 43 ΚΠΔ
Πρέπει να τονισθεί ότι το Βατοπαίδι έγινε κοινόβιο το 1990 και κλήθηκε να αναστηλώσει τα 35.000 τετρ. μέτρα του κτιριακού συγκροτήματος της Ιεράς Μονής που χρονολογείται από το 10ο αιώνα, έχει την ευθύνη για την αναστήλωση ιερών σκητών και κελιών άλλα 30.000 τετρ. μέτρα.
Επίσης να συντηρήσει και διασώσει τα ανεκτίμητης πολιτιστικής και ιστορικής αξίας κειμήλια, την συντήρηση και ανάδειξη του ιστορικού περιβάλλοντος χώρου της Μονής, την παροχή δωρεάν φιλοξενίας και σίτισης 25.000 επισκεπτών κατ΄ έτος.
Αφιέμεθα στην κρίση και στην μαρτυρία όσων γνωρίζουν το έργο μας η μας έχουν επισκεφθεί και προσκαλούμε όσους επιθυμούν να επισκεφθούν την Ιερά μας Μονή για να διαπιστώσουν το έργο που επιτελείται.
Με την βοήθεια του Θεού συνεχίζουμε σιωπηρώς την παράδοση της προσφοράς μας στην Ορθοδοξία και το Έθνος μας, που διαρκεί πάνω από 1.000 χρόνια.
Γνωρίζουμε ότι ο μοναχισμός απαιτεί θυσία και προσφορά και πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι και για τα δύο.
Ευχόμεθα να σταματήσει ο θόρυβος, που τόσο πικραίνει τους πιστούς, αλλά ιδιαίτερα εμάς, γιατί μας αποσπά από τα πνευματικά μας καθήκοντα».
μια κρίσιμη ερώτηση από το taxalia:
επειδή όντως αυτά τα ζητήματα, αποσπούν την προσοχή των μοναχών από τα πνευματικά τους καθήκοντα, επειδή η ανακοίνωση είναι γραμμένη από δικηγόρο (ποιόν;), επειδή κάποιοι μοναχοί ασχολούνται πολύ με "επίγεια" ζητήματα, μπορούν να μας ενημερώσουν οι ίδιοι, οι μοναχοί, ΟΧΙ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΜΟΝΩΝ, πόσοι μοναχοί (σε ποσοστό) έχουν ιδέα του τι γίνεται με τα περιουσιακά; επειδή κάποιο "πουλάκι ", μας σφύριξε, ότι η πλειοψηφία των μοναχών δεν έχει ιδέα του τι γίνεται!
και ένα ντοκουμέντο:
Η απάντηση των Αγιοριτών, προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, πολύ πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο:
