Βρισκόμαστε σε μια περίοδο κατακλυσμιαίας αντιδεξιάς ρητορικής. Όσο θα οξύνεται και θα βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση θα πυροδοτούνται και οι κοινωνικές εκρήξεις. Βρισκόμαστε στην αφετηρία ενός νέου κύκλου λαϊκών κινημάτων και αυθόρμητων εκρήξεων. Όλα αυτά πυροδοτούν και την αντιδεξιά ρητορική: αρχίζει αυτή η ρητορική να κατακλύζει, σαν νεροποντή, τα πάντα. Αυτή η αντιδεξιά ρητορική είναι μια απάτη. Απάτη γιατί ταυτίζει τη «δεξιά» μόνο με την κυβέρνηση της Ν.Δ. και «συνωστίζει» στην «αριστερά», όλο το μωσαικό των νεοδεξιών πολιτικών δυνάμεων.
Σχετικά με αυτή την απάτη, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο:
Αριστερά και Δεξιά
Οι όροι «αριστερά» και «δεξιά» είναι γενικοί, αόριστοι και σχηματικοί, συνακόλουθα καθόλου επιστημονικοί. Σήμερα, ιδιαιτέρως παραπλανητικοί. Γιατί αποτυπώνουν μια ψευδή εικόνα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Αναστρέφουν κυριολεκτικά την πραγματικότητα: Τοποθετούν στην «αριστερά» το ΠΑΣΟΚ (τη «Νέα Δεξιά») και όλο το νεοταξικό «αριστερό-νεοφιλελεύθερο» νεφέλωμα.
Όλο το «εκσυγχρονιστικό» κατεστημένο και οι γενίτσαροι της Νέας Τάξης δηλώνουν αριστεροί: Από το Σημίτη, τον Ανδρουλάκη και τον Μπίστη μέχρι το Γιώργο Παπανδρέου. Και πάνω σε αυτά τα μοτίβα παίζει και ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να αγγίξει και να «ξύσει» τα υγιή αντιδεξιά σύνδρομα της ελληνικής κοινωνίας. Δηλαδή η μοχθηρή νεοταξική δεξιά επιχειρεί στο όνομα της «αντιδεξιάς» να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό με «αριστερές αρματωσιές»! Η σφετεριστική απάτη στην πιο αποκρουστική της γκριμάτσα…
ΑΡΙΣΤΕΡΑ, όμως, αν δεν θέλουμε να νανουριζόμαστε με τους ήχους των λέξεων, είναι ο σταθερός και ανυποχώρητος εκφραστής των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, ο αδυσώπητος εχθρός του κεφαλαίου και ο ιστορικός πολιτικός πόλος ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος. Η Αριστερά αποτελεί τη συνείδηση της υπέρβασης της κατεστημένης μορφής του πολιτισμού. Είναι ο συνειδητός και αμείλικτος αγώνας για την κατάλυση του καπιταλιστικού συστήματος, ενός συστήματος αυταρχικής ρύθμισης της κοινωνικής ζωής, που κρίνεται ως απάνθρωπο και άδικο. Ταυτόχρονα είναι ο αγώνας για την αντικατάσταση αυτού του συστήματος με ένα άλλο, ριζικά διαφορετικό, με άλλο σύστημα αξιών, ανθρώπινο και δίκαιο, που να αντιστοιχεί στις ανάγκες και στην ελεύθερη βούληση του συνόλου του πληθυσμού.
ΣΥΝΕΠΩΣ η Αριστερά αποτελεί την έμπρακτη προσβολή, ρήγμα και γκρέμισμα των συστατικών δομών εξουσίας του καπιταλιστικού καθεστώτος. Αποτελεί την έμπρακτη κριτική της κοινωνίας και ταυτόχρονα την ΠΡΟΤΑΣΗ ενός ΑΝΤΙΜΑΧΟΥ συστήματος αξιών.
Σχετικά με αυτή την απάτη, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο:
Αριστερά και Δεξιά
Οι όροι «αριστερά» και «δεξιά» είναι γενικοί, αόριστοι και σχηματικοί, συνακόλουθα καθόλου επιστημονικοί. Σήμερα, ιδιαιτέρως παραπλανητικοί. Γιατί αποτυπώνουν μια ψευδή εικόνα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Αναστρέφουν κυριολεκτικά την πραγματικότητα: Τοποθετούν στην «αριστερά» το ΠΑΣΟΚ (τη «Νέα Δεξιά») και όλο το νεοταξικό «αριστερό-νεοφιλελεύθερο» νεφέλωμα.
Όλο το «εκσυγχρονιστικό» κατεστημένο και οι γενίτσαροι της Νέας Τάξης δηλώνουν αριστεροί: Από το Σημίτη, τον Ανδρουλάκη και τον Μπίστη μέχρι το Γιώργο Παπανδρέου. Και πάνω σε αυτά τα μοτίβα παίζει και ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να αγγίξει και να «ξύσει» τα υγιή αντιδεξιά σύνδρομα της ελληνικής κοινωνίας. Δηλαδή η μοχθηρή νεοταξική δεξιά επιχειρεί στο όνομα της «αντιδεξιάς» να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό με «αριστερές αρματωσιές»! Η σφετεριστική απάτη στην πιο αποκρουστική της γκριμάτσα…
ΑΡΙΣΤΕΡΑ, όμως, αν δεν θέλουμε να νανουριζόμαστε με τους ήχους των λέξεων, είναι ο σταθερός και ανυποχώρητος εκφραστής των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, ο αδυσώπητος εχθρός του κεφαλαίου και ο ιστορικός πολιτικός πόλος ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος. Η Αριστερά αποτελεί τη συνείδηση της υπέρβασης της κατεστημένης μορφής του πολιτισμού. Είναι ο συνειδητός και αμείλικτος αγώνας για την κατάλυση του καπιταλιστικού συστήματος, ενός συστήματος αυταρχικής ρύθμισης της κοινωνικής ζωής, που κρίνεται ως απάνθρωπο και άδικο. Ταυτόχρονα είναι ο αγώνας για την αντικατάσταση αυτού του συστήματος με ένα άλλο, ριζικά διαφορετικό, με άλλο σύστημα αξιών, ανθρώπινο και δίκαιο, που να αντιστοιχεί στις ανάγκες και στην ελεύθερη βούληση του συνόλου του πληθυσμού.
ΣΥΝΕΠΩΣ η Αριστερά αποτελεί την έμπρακτη προσβολή, ρήγμα και γκρέμισμα των συστατικών δομών εξουσίας του καπιταλιστικού καθεστώτος. Αποτελεί την έμπρακτη κριτική της κοινωνίας και ταυτόχρονα την ΠΡΟΤΑΣΗ ενός ΑΝΤΙΜΑΧΟΥ συστήματος αξιών.
Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς το μέγεθος της απάτης να εμφανίζεται και να αυτό-προβάλλεται, αλλά και να διαφημίζεται από τα ισχυρά καθεστωτικά κέντρα προπαγάνδας ως «αριστερά» το σημερινό ΠΑΣΟΚ και όλο το «παρδαλό» συνονθύλευμα των «προοδευτικών» λακέδων και κομισάριων της παγκοσμιοποίησης. Το παρασιτικό σώμα του μεγάλου κεφαλαίου, οι νεοταξικές εστίες μόλυνσης που εξωραΐζουν τον εφιάλτη του αυτοκρατορικού ολοκληρωτισμού (κάποιοι τον εφιάλτη τον εμφανίζουν όνειρο προς υλοποίηση), που αναπαράγουν και ξερνούν συστηματικά όλα τα τρομοκρατικά νέα ιδεολογήματα της πλανητικής εξουσίας (αντιρατσισμός, αντιεθνικισμός κλπ) αυτοαναγορεύονται και διαφημίζονται ως «αριστερά» ή «νέα αριστερά»!!!
Οι δούλοι των πολυεθνικών
Οι πωρωμένοι δεν αισθάνονται ενοχή. Οι δούλοι των πολυεθνικών μηχανισμών του χρήματος είναι αδίστακτοι. Δεν αναδύεται καμιά τύψη, καμιά ενοχή. Αυτή η νεοταξική δεξιά που φοράει «αριστερό» ένδυμα έχει τέτοια πώρωση που εμφανίζει τη δική της δουλεία, τον παρασιτισμό της και τις πνευματικές της διαστροφές σαν «αλήθεια» και «ηθικές αξίες».
Σήμερα λοιπόν το σχήμα «αριστερά και δεξιά» παραχαράσσει την πραγματικότητα. Εξαπατά τις λαϊκές μάζες με τεχνητούς διαχωρισμούς, με πολιτικές οριοθετήσεις που δεν έχουν καμιά σχέση με τις κοινωνικές οριοθετήσεις, με την ταξική πραγματικότητα.
Η «δεξιά», για να χρησιμοποιήσουμε αυτή την απατηλή έννοια, δεν περιορίζεται σε ένα κόμμα, μόνο στη Ν.Δ. Το ΠΑΣΟΚ, είναι κι αυτό «δεξιά» και μάλιστα το πιο προκεχωρημένο φυλάκιο του διεθνούς κεφαλαίου. Αυτό υλοποίησε πιο αποτελεσματικά τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό αποσάθρωσε τον κοινωνικό, πολιτικό, συνδικαλιστικό και πολιτισμικό ιστό της ελληνικής κοινωνίας, όσο κανένα άλλο «δεξιό» κόμμα. Αυτό πρωτοστάτησε και πρωτοστατεί σήμερα σε όλες τις πλανητικές απαιτήσεις: Στις εθνικές συμφορές, στο μεταναστευτικό κατακλυσμό, στους μύθους τις τρομοκρατίας, στον αγώνα κατά της Εκκλησίας, στην άλωση των λαϊκών κατακτήσεων, στην ισοπέδωση και κονιορτοποίηση της ιστορίας και του πολιτισμού. Ό,τι το πιο νεοταξικό θρέφτηκε και πριμοδοτήθηκε, κατασκευάστηκε και ισχυροποιήθηκε επί «εκσυγχρονισμού».
Η Ν.Δ. είναι κι αυτή «δεξιά». Η άλλη κεφαλή της «δεξιάς». Αυτή η «κεφαλή» δεν αποτελεί «εγγύηση» για το υπερεθνικό κεφάλαιο. Δεν διαθέτει τα «ιδεολογικά» και «ιστορικά» όπλα του ΠΑΣΟΚ, ούτε τις «προοδευτικές» εφεδρείες! Δεν μπορεί ούτε να προωθήσει αποτελεσματικά τους νεοταξικούς σχεδιασμούς, ούτε να πετύχει και στο ελάχιστο κοινωνική συναίνεση, ούτε να εξαπατήσει. Θα παιχτούν πολλά και άκρως σοβαρά σήμερα στην Ελλάδα και η Ν.Δ. δεν αντέχει. Είναι τέτοια η ιστορική και κοινωνική της διαμόρφωση που θα σπείρει θύελλες…
Γι αυτό και σύσσωμος ο κόσμος του μεγάλου κεφαλαίου και των ΜΜΕ στηρίζουν, σήμερα, το ΠΑΣΟΚ, όσο κανένα άλλο κόμμα της ελληνικής ιστορίας.
Η «αντιδεξιά» συνεπώς ρητορεία του ΠΑΣΟΚ, είναι μια αυθάδης κοροϊδία. Εξαπατά και κερδοσκοπεί πάνω στις αυθεντικές αριστερές, αγωνιστικές παραδόσεις της ελληνικής κοινωνίας.
Νοέμβριος 2006
Σημείωση: Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ, τεύχος 13
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=18359#18359
