Μόλις επέστρεψα από το Θεαγένειο, το γνωστό "αντικαρκινικό" νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου πήγα για "θεραπεία" συγγενικού μου προσώπου.
Παρά το γεγονός, ότι στη ζωή μου έχω γράψει χιλιάδες άρθρα, δυσκολεύομαι πολύ να περιγράψω την κατάσταση εκεί. Για την ακρίβεια, δεν βρίσκω λόγια!
Τραγωδία; Ξεφτίλα; ....
Ασθενείς στιβαγμένοι, σαν τα πρόβατα που μεταφέρανε με φορτηγά, στα χειμαδιά, οι κτηνοτρόφοι της Λάρισας.
"Χάλασαν τα κομπιούτερς"....."δεν έχουμε φάρμακα." -ναι σήμερα τελείωσαν τα φάρμακα- ..και το κυριότερο: σε ολόκληρο το νοσοκομείο, δεν υπάρχει ούτε ένα κρεββάτι, για κανένα περιστατικό, όσο σοβαρό, όσο έκτακτο κι αν είναι...
Καταλαβαίνω την αδιαφορία των "άλλων". Αν ο καρκίνος δεν χτυπήσει την πόρτα σου, τίποτε δεν μπορείς να καταλάβεις! Καταλαβαίνω την αγωνία των πολιτικών, των υπευθύνων, των συνδικαλιστών, να κρατήσουν πάση θυσία την καρεκλίτσα τους, επειδή νομίζουν ότι θα νικήσουν με αυτή το "εφήμερο" και το θνησιγενές του ανθρώπινου είδους.
Καταλαβαίνω όσους μαλώνουν στα καφενεία, επειδή φταίει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ για το σκάνδαλο Βατοπεδίου, λες και αυτό τους αφορά περισσότερο, από το γεγονός ότι, όταν αρρωστήσουν, δεν θα έχει κρεββάτι, δεν θα έρχεται ασθενοφόρο, δεν θα βρίσκουν γιατρό να "ρωτήσουν" (οι γιατροί είναι άφαντοι όταν θέλεις "να ρωτήσεις". Όταν βιντεοσκοπούν εγχείριση αφαίρεσης δονητή, μαζεύονται καμιά τριανταριά, για "χαβαλέ")
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί όλοι αυτοί (εμείς) διαμαρτύρονται μετά, όταν έρθει το αβγό στον δικό τους πισινό.
Όπως έστρωσες, έτσι θα κοιμηθείς....
Όταν δε βλέπεις την πραγματική σου ζωή, την καλή ή βάρβαρη καθημερινότητά σου και αναλώνεσαι στο να παρακολουθείς από το χαζοκούτι, τις ζωές των άλλων, των επιτηδευμένα "λαμπερών" και στην πραγματικότητα δύστυχων, τι περιμένεις;
Όταν όλη σου τη ζωή αναλώνεις για να "βάλουν το παιδί σε καμιά θεσούλα" και μόνο αυτό ζητάς από τους πολιτικούς, τι περιμένεις;
Όταν είσαι πρόθυμος να πληρώσεις εκατομμύρια για πράγματα που θα 'πρεπε να είναι δωρεάν και γκρινιάζεις για άλλα ευτελή, τι περιμένεις;
Τουλάχιστον κάνε την "πάπια", όταν το πρόβλημα χτυπήσει εσένα και κατάλαβε ότι στη ζωή, δεν υπάρχουν "εκπρόσωποι" σου, που νοιάζονται για το καλό σου. Μόνο εσύ, μόνος....
Βασίλης Πρ. taxalia administrator
.jpg)
