Εμείς θα μείνουμε σε δυό συνθήματα, εργαζομένων σε δημοτικά ραδιόφωνα, που ήρθαν από την Αθήνα:
«δημόσια περιουσία είναι τα FM και όχι περιουσία των φίλων του Εφραίμ»,
«οι σταθμοί να μείνουν δημοτικοί, να μην παραδοθούν στον κάθε νταβατζή».
Ωραία τα συνθήματα, φίλοι εργαζόμενοι. Κατανοούμε την απαίτησή σας να έχετε δουλειά. Αλλά αν δεν κάνουμε λάθος, οι δημοτικοί σταθμοί έχουν χαμηλότατες ακροαματικότητες και ακριβώς αντίστροφα υψηλότατες δαπάνες. ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗ ΖΗΜΙΑ;
Φίλος συνάδελφός σας, μάλιστα, που "έφαγε τα ΜΜΕ με το κουτάλι", μας αποκάλυψε σημεία και τέρατα διαφθοράς, κατάχρησης, ωχαδερφισμού και της πιό αισχρής νοοτροπίας, που είναι γνωστή στη χώρα μας ως "δημοσιοϋπαλληλική" (ατυχής ο όρος, αλλά κατανοητός) σε μεγάλο δημοτκό ραδιόφωνο του νότου, στο οποίο προσπάθησε να βάλει τάξη, αλλά ΑΗΔΙΑΣΕ.
Τέλος, γιατί απαξιώνετε τους ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών με το "να μην παραδοθούν σε κάθε νταβατζή". Αντιδράτε στο να δοθούν σε ιδιώτες οι σταθμοί. Έχετε κάθε δικαίωμα, αλλά γιατί όλοι οι ιδιώτες που θα αποκτήσουν ένα σταθμό, είναι "νταβατζήδες";
Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ραδ.σταθμών, είναι λάτρεις της δουλειάς, παλιοί "ερασιτέχνες".
Γιατί είναι "νταβαντζηλίκι" να είναι ιδιοκτήτης ενός σταθμού ο Στέφανος Διαμαντόπουλος π.χ., ενώ είναι τι; δημοκρατικό; σωστό; να είναι ο Χ δήμαρχος;
ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ.
