Του Θύμιου Παπανικολάου
Κάθε εξουσία εξ ορισμού είναι αυθάδης.
Έχουμε συνηθίζει, βεβαίως, να θεωρούμε, ως εξουσία μόνο τις διωκτικές αρχές και τους μπάτσους. Είναι η εύκολη λύσει να τα φορτώνουμε όλα εκεί και να μην διακρίνουμε τις άλλες εξουσίες, ακόμα πιο επαχθέστερες σήμερα, όπως την ανεξέλεγκτη δημοσιογραφική εξουσία και κυρίως αυτή των τηλεστάρ και «επώνυμων».
Αυτοί οι εξουσιαστές λιθοβολούν τους πάντες, στήνουν τηλεδίκες και βγάζουν αποφάσεις, εισέρχονται στην προσωπική ζωή μας με κρυφές κάμερες, εκβιάζουν, αυθαδιάζουν ασύστολα, μολύνουν τη νεολαία και την κοινωνία με τα «σκουπίδια» τους αχαλίνωτα και το παίζουν και από πάνω και «εχθροί» της εξουσίας.
Οι γενίτσαροι των εργοδοτών τους και οι πωλητές της βλακείας, οι βιαστές της αλήθειας και της ανθρώπινης προσωπικότητας, ασκούν μέσω των ΜΜΕ και της «επωνυμίας», μία από τις απεχθέστερες, αόρατες και τις πιο εφιαλτικές μορφές εξουσίας και το παίζουν «αδέσμευτοι», ηθικοί εισαγγελείς!!!
Ο σάκος του μποξ για όλη αυτή την αυθάδεια της εξουσίας των ποικίλων σταρ είναι οι μπάτσοι. Ξεπλένονται με το να μετατοπίζουν τη δική τους αυθάδεια στη «βιαιότητα» των μπάτσων. Είναι η πετυχημένη συνταγή: Οι μπάτσοι στην Ελλάδα είναι μια κατάσταση, τόσο αρνητικά φορτισμένη στη συνείδηση του λαού που γίνονται ο εύκολος στόχος των άλλων εξουσιών: κομματικών και δημοσιογραφικών. Ιδιαίτερα οι τηλεστάρ πουλάνε με το να κτυπάνε τους μπάτσους, τα εκτελεστικά όργανα, καλύπτοντας έτσι τις εξουσιαστικές εστίες αυτών των «οργάνων» και κυρίως τη δική τους εξουσιαστική αυθάδεια…
Μακριά από μας να συγκαλύψουμε τη βαναυσότητα των εκτελεστικών οργάνων του καθεστώτος. Αλλά ΟΧΙ και να συγκαλύπτουμε, πίσω από αυτή τη γνωστή σε όλους μας βαναυσότητα, την ύπουλη και πιο αλαζονική βαρβαρότητα και αυθάδεια της εξουσίας των «επωνύμων» και των τηλεκοπράνων.
Βγήκε ο Τριανταφυλλόπουλκος, μαζί μα τα «νούμερα» της εξουσιαστικής κακουργίας των τηλεοπτικών κοπράνων, να κτυπήσουν τους μπάτσους και να στηρίξουν τη δική τους ανεξέλεγκτη εξουσιαστική αυθάδεια.
Εδώ έχουμε «σύγκρουση» όχι του απλού ανθρώπου με τους μπάτσους, αλλά «σύγκρουση» δύο εξουσιών: Ανάμεσα στη θεσμική εξουσία των μπάτσων με την ανεξέλεγκτη αυθάδεια της εξουσίας των «επωνύμων» και των τηλεστάρ.
Αυτό που φαίνεται καθαρά εδώ είναι τούτο: Οι «επώνυμοι» και οι τηλεστάρ εν θέλουν κανένα έλεγχο και κανένα κανόνα που ισχύει για τους άλλους θνητούς. Και όταν οι μπάτσοι άσκησαν την εξουσία που τους έχει ανατεθεί, οι κύριοι αυτοί εξουσιαστές της εικόνας αγανάκτησαν και άρχισαν να ωρύονται για τη βιαιότητα των μπάτσων. Αυτοί οι κύριοι θέλουν να είναι υπεράνω ελέγχων, υπεράνω κάθε άλλης εξουσίας. Δεν θέλουν να ισχύουν γι’ αυτούς τα ίδια μέτρα και σταθμά που ισχύουν για τους απλούς πολίτες.
Ο Τριανταφυλλόπουλος και όλα τα τηλεπτικά ψώνια του τύπου Καρβέλα και Αννίτας θέλουν όταν περνούν να ανοίγουν οι δρόμοι. Αλίμονο αν κάποιος μπάτσος ή άλλος διανοηθεί να τους σταματήσει: Ωρύονται σαν ύαινες και το παίζουν και αντικρατιστές!!!
Και στήνουν και εκπομπές για να μας μιλήσουν, αυτοί, για αστυνομία και αστυνομική βία. Να παρουσιαστούν σαν αγωνιστές εναντίον του κατεστημένου, σαν διωκόμενοι από τους αστυνομικούς, σαν «ευαίσθητοι» που νιώσανε το τι τραβήξαμε στο Πολυτεχνείο στα χρόνια της Χούντας…
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ.
Υ.Γ. Αν ήταν στη «δημοκρατική» Αμερική ή στη Γαλλία και κάνανε αυτά τα καμώματα θα είχαν εκτελεστεί επί τόπου. Και δεν θα γίνονταν ούτε είδηση…
Αν τέλος στη θέση τους ήταν κάποιος άγνωστος πολίτης θα είχε φάει το ξύλο της χρονιάς του, στη χειρότερη περίπτωση, και κανένα κανάλι δεν θα το ανέφερε…
Έχουμε συνηθίζει, βεβαίως, να θεωρούμε, ως εξουσία μόνο τις διωκτικές αρχές και τους μπάτσους. Είναι η εύκολη λύσει να τα φορτώνουμε όλα εκεί και να μην διακρίνουμε τις άλλες εξουσίες, ακόμα πιο επαχθέστερες σήμερα, όπως την ανεξέλεγκτη δημοσιογραφική εξουσία και κυρίως αυτή των τηλεστάρ και «επώνυμων».
Αυτοί οι εξουσιαστές λιθοβολούν τους πάντες, στήνουν τηλεδίκες και βγάζουν αποφάσεις, εισέρχονται στην προσωπική ζωή μας με κρυφές κάμερες, εκβιάζουν, αυθαδιάζουν ασύστολα, μολύνουν τη νεολαία και την κοινωνία με τα «σκουπίδια» τους αχαλίνωτα και το παίζουν και από πάνω και «εχθροί» της εξουσίας.
Οι γενίτσαροι των εργοδοτών τους και οι πωλητές της βλακείας, οι βιαστές της αλήθειας και της ανθρώπινης προσωπικότητας, ασκούν μέσω των ΜΜΕ και της «επωνυμίας», μία από τις απεχθέστερες, αόρατες και τις πιο εφιαλτικές μορφές εξουσίας και το παίζουν «αδέσμευτοι», ηθικοί εισαγγελείς!!!
Ο σάκος του μποξ για όλη αυτή την αυθάδεια της εξουσίας των ποικίλων σταρ είναι οι μπάτσοι. Ξεπλένονται με το να μετατοπίζουν τη δική τους αυθάδεια στη «βιαιότητα» των μπάτσων. Είναι η πετυχημένη συνταγή: Οι μπάτσοι στην Ελλάδα είναι μια κατάσταση, τόσο αρνητικά φορτισμένη στη συνείδηση του λαού που γίνονται ο εύκολος στόχος των άλλων εξουσιών: κομματικών και δημοσιογραφικών. Ιδιαίτερα οι τηλεστάρ πουλάνε με το να κτυπάνε τους μπάτσους, τα εκτελεστικά όργανα, καλύπτοντας έτσι τις εξουσιαστικές εστίες αυτών των «οργάνων» και κυρίως τη δική τους εξουσιαστική αυθάδεια…
Μακριά από μας να συγκαλύψουμε τη βαναυσότητα των εκτελεστικών οργάνων του καθεστώτος. Αλλά ΟΧΙ και να συγκαλύπτουμε, πίσω από αυτή τη γνωστή σε όλους μας βαναυσότητα, την ύπουλη και πιο αλαζονική βαρβαρότητα και αυθάδεια της εξουσίας των «επωνύμων» και των τηλεκοπράνων.
Βγήκε ο Τριανταφυλλόπουλκος, μαζί μα τα «νούμερα» της εξουσιαστικής κακουργίας των τηλεοπτικών κοπράνων, να κτυπήσουν τους μπάτσους και να στηρίξουν τη δική τους ανεξέλεγκτη εξουσιαστική αυθάδεια.
Εδώ έχουμε «σύγκρουση» όχι του απλού ανθρώπου με τους μπάτσους, αλλά «σύγκρουση» δύο εξουσιών: Ανάμεσα στη θεσμική εξουσία των μπάτσων με την ανεξέλεγκτη αυθάδεια της εξουσίας των «επωνύμων» και των τηλεστάρ.
Αυτό που φαίνεται καθαρά εδώ είναι τούτο: Οι «επώνυμοι» και οι τηλεστάρ εν θέλουν κανένα έλεγχο και κανένα κανόνα που ισχύει για τους άλλους θνητούς. Και όταν οι μπάτσοι άσκησαν την εξουσία που τους έχει ανατεθεί, οι κύριοι αυτοί εξουσιαστές της εικόνας αγανάκτησαν και άρχισαν να ωρύονται για τη βιαιότητα των μπάτσων. Αυτοί οι κύριοι θέλουν να είναι υπεράνω ελέγχων, υπεράνω κάθε άλλης εξουσίας. Δεν θέλουν να ισχύουν γι’ αυτούς τα ίδια μέτρα και σταθμά που ισχύουν για τους απλούς πολίτες.
Ο Τριανταφυλλόπουλος και όλα τα τηλεπτικά ψώνια του τύπου Καρβέλα και Αννίτας θέλουν όταν περνούν να ανοίγουν οι δρόμοι. Αλίμονο αν κάποιος μπάτσος ή άλλος διανοηθεί να τους σταματήσει: Ωρύονται σαν ύαινες και το παίζουν και αντικρατιστές!!!
Και στήνουν και εκπομπές για να μας μιλήσουν, αυτοί, για αστυνομία και αστυνομική βία. Να παρουσιαστούν σαν αγωνιστές εναντίον του κατεστημένου, σαν διωκόμενοι από τους αστυνομικούς, σαν «ευαίσθητοι» που νιώσανε το τι τραβήξαμε στο Πολυτεχνείο στα χρόνια της Χούντας…
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ.
Υ.Γ. Αν ήταν στη «δημοκρατική» Αμερική ή στη Γαλλία και κάνανε αυτά τα καμώματα θα είχαν εκτελεστεί επί τόπου. Και δεν θα γίνονταν ούτε είδηση…
Αν τέλος στη θέση τους ήταν κάποιος άγνωστος πολίτης θα είχε φάει το ξύλο της χρονιάς του, στη χειρότερη περίπτωση, και κανένα κανάλι δεν θα το ανέφερε…
στο
