Ο Soros Obama και ο Barack JPMorgan-Chase

Μαύρος θρίαμβος ή «μαύρη Νίκη»;

του Σπύρου Χατζάρα

Η «αλλαγή» είναι κοσμοϊστορική, στο επίπεδο της «Επικοινωνίας», όμως . Ένας «ηλιοκαμένος», κατά τον Σίλβιο , ή ένας «σκυλάραπας» για τους ρατσιστές , έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ ,σαράντα χρόνια μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Μαύρος θρίαμβος ή «μαύρη Νίκη»;

Οι ελπίδες για κάτι διαφορετικό είναι καλές και αναγκαίες τόσο για τους φτωχούς της Αμερικής όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Άλλωστε το ελληνικό έθνος έζησε 400 χρόνια με τον μύθο, «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα΄νε». Οι «επικοινωνιακές» ψευδαισθήσεις όμως, είναι επικίνδυνες.... Το μήνυμα, της νίκης των «απόκληρων», ενισχύει την εμπιστοσύνη στο «Σύστημα», και στο «αμερικανικό όνειρο». Η προοπτική της εισόδου των απόκληρων της «καλύβας του Μπάρμπα-Θωμά» στον Λευκό Οίκο, απέδωσε και αυξημένη λαϊκή συμμετοχή στην διαδικασία, που ονομάζουν, (κατ' ευφημισμόν), οι Αμερικανοί, εκλογές, και επομένως της προσέδωσε δημοκρατική νομιμοποίηση. «Η …εκδίκηση της γυφτιάς, μετά από μια 8ετία βομβαρδισμού των ΗΠΑ εκ των έσω με έξυπνα όπλα μαζικής μαλακίας, έπρεπε να είναι θεαματική, για να γίνει πιστευτή. Και πράγματι: οι θαυματουργές εταιρίες του Ίντερνετ, τα τάγματα των μπλόγκερς, οι μεγάλες εφημερίδες, το Χόλιγουντ, οι ράπερς και οι μαντόνες, τα δίκτυα εθελοντών, το βαρύ πυροβολικό των δημοσκόπων, διαφημιστών, ψυχολόγων, στρατολόγων και ερανιστών, η λεγόμενη "μαλακή δύναμη", εξέπληξε τους αδαείς και ενθουσίασε τους πρετεντέρηδες»(Σπ.Κομίνης).
Το διακύβευμα των «εκλογών» τις 4ης Νοεμβρίου ήταν, αν η προεδρική εξουσία, θα παραμείνει υπό τον έλεγχο των «7 πετρελαϊκών αδελφών», ή θα περάσει στον έλεγχο των«7 τραπεζικών αδελφών». Πιο απλά, αν ο Συνασπισμός συμφερόντων και κεφαλαίων, περί και υπέρ τον Τσέινι, (που προκάλεσε τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και την κρίση στη Γεωργία, για τον έλεγχο ενεργειακών οδών), θα παρέμενε στον Λευκό Οίκο ή αν θα ανελάμβανε τα ηνία της πολιτικής εξουσίας, η τραπεζιτική Ολιγαρχία, που οδήγησε την παγκόσμια οικονομία στην κατάρρευση.

Η απάντηση είχε δοθεί πολύ πριν τις «εκλογές», από τις δημοσκοπήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, ο διακομματικός και υπερκομματικός Σόρος διατηρεί το «χαρτοφυλάκιο» του, όπως και η Γκόλντμαν Σάξ , όπως και ο Μπάφετ που την έσωσε, με προνομιακούς όρους και εξασφαλισμένο μέρισμα 10%.(που το αντέγραψε και ο επενδυτής Αλογοσκούφης).

Η «σύγκρουση» του καρτέλ της ενέργειας με το καρτέλ των τραπεζών, είναι «μαϊμού».

Στο καρτέλ του πετρελαίου, οι οικογένειες Ρότσιλντ και Ροκφέλερ διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι δύο οικογένειες , έχουν τον καθοριστικό ρόλο στο τραπεζικό καρτέλ.

Επομένως το αποτέλεσμα της 4ης Νοεμβρίου είναι σαφές:

Έχασαν οι Ρεπουμπλικάνοι Ρότσιλντ -Ροκφέλερ και κέρδισαν οι Δημοκρατικοί Ροκφέλερ- Ρότσιλντ. Η ανατροπή είναι ξεκάθαρη.

Κάποιος ηλίθιος στην Αθήνα ,χαιρέτισε την εκλογή του Χουσεΐν του 44ου , λέγοντας, ότι «ήρθε το τέλος της εβραϊκής κυριαρχίας» .

(Απορία: Του το είπαν ή το σκέφθηκε μόνος του;)

Η «Αλλαγή», 27 χρόνια πριν, στην Ελλάδα, είχε μια σαφή προοπτική. «Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κυβέρνηση , ο λαός στην εξουσία». Η «Αλλαγή» του Ομπάμα, σημαίνει: «Ο Χουσεΐν στην κυβέρνηση, οι Ροκφέλερ στην εξουσία».

Ο αμερικανικός λαός, με την ψήφο του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην όλη διαδικασία διότι η οικογένεια Ρότσιλντ υποστήριξε με πάθος την Χίλαρι , ενώ η οικογένεια Ροκφέλερ, τον Ομπάμα.

Δεν πρέπει να μας διαφύγει ότι τη συμφωνία «ειρήνευσης» Χίλαρι - Ομπάμα , (στο πλαίσιο της οποίας διακανονίστηκε και η «αποζημίωση» για την κάλυψη των χρεών της), έγινε στο περιθώριο της συνόδου των Μπιλντερμπέργκερς στη Νέα Υόρκη τον Ιούνιο.

Η αμερικάνικη οικονομία είναι χτισμένη πάνω στο «όραμα» της παγκόσμιας ηγεμονίας της τραπεζιτικής ολιγαρχίας των Ρότσιλντ –Ροκφέλερ, η οποία χρειάζεται την ισχύ της επιβολής. Επομένως, είναι μία πολεμική οικονομία, στην υπηρεσία μιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής, που χρειάζεται τους πολέμους. Ο Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα, αυτήν την πολιτική δεσμεύτηκε να υπηρετήσει, για να εκλεγεί πρόεδρος.

Με το «συμβόλαιο» που υπέγραψε, έβαλε εγγύηση το κεφάλι του. Εκτροπή από τα συμφωνημένα σημαίνει θάνατος.

Όταν στις αρχές του Ιανουαρίου του 2007 ο Ομπάμα ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του, ανάμεσα στους χρηματοδοτες του, βρέθηκαν οι τράπεζες Goldman Sachs, UBS AG, Leehman Brothers, JP Morgan Chase, Citigroup, Morgan Stanley and Credit Suisse και φυσικά οι 2 μεγαλύτεροι χρηματοδότες των Δημοκρατικών, ο Τζορτζ Σόρος και Ρόμπερτ Γούλφ. Στις 4 Δεκεμβρίου 2006, είχε γίνει η «επίσημη παρουσίαση του προϊόντος» , στο γραφείο του Σόρος στο Μανχάταν. Ο «μεγιστάνας» της Wall Street παρουσίασε τον μέλλοντα υποψήφιο Πρόεδρο σε εκπροσώπους τραπεζικών κολοσσών.

Ο Σόρος είχε κάνει και την «πρώτη επαφή» με τον Ομπάμα, το 2004 εκ μέρους των λόμπυ της Wall Street. Τότε ο Σόρος χρηματοδότησε με 60.000 δολάρια τον υποψήφιο γερουσιαστή ,με τον οποίο είχε αλλεπάλληλες συναντήσεις , εκείνη την περίοδο. Η οικογένεια Rockefeller στήριξε τον Ομπάμα δια του Γερουσιαστή Jay Rockefeller.

Σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα των οικογενειών Ρότσιλντ –Ροκφέλερ, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ , μιλώντας προεκλογικά στο American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), δήλωσε πως θα κάνει τα πάντα για να προστατεύσει το Ισραήλ και την Ιερουσαλήμ που «θα παραμείνει πρωτεύουσα του Ισραήλ». Για να ενισχύσει τον «αύθραυστο δεσμό» μεταξύ Ισραήλ και ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα υποσχέθηκε να διαθέσει ως πρόεδρος, 30 δις δολάρια σε εξοπλιστικά προγράμματα για το Ισραήλ. Η θερμή ομιλία του δημοκρατικού υποψηφίου στο πανίσχυρο αμερικανικό λόμπι των Εβραίων, έφερε την πλήρη ικανοποίηση και δια στόματος, του τότε, ισραηλινού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ, που έκανε λόγο για συγκινητική ομιλία υποστήριξης. Η απερχόμενη υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ δήλωσε μετά τις εκλογές ,ότι η στάση του Ομπάμα έναντι του Ιράν μπορεί να εκληφθεί ως αδυναμία. Ο αποστολέας του μηνύματος φυσικά ,ήταν από την Ουάσιγκτον. Ο πόλεμος με το Ιράν παραμένει στην ατζέντα.
Ο «αγώνας» για τους δρόμους της Ενέργειας θα συνεχιστεί. Ο 44ος τ πρόεδρος δεσμεύθηκε για το Αφγανιστάν, (από εκεί πρέπει να περάσουν οι αγωγοί προς τον ινδικό ωκεανό, και για την υποστήριξη προς τις χώρες που απελευθερώθηκαν από την σοβιετική κυριαρχία, δηλαδή και τα πετρέλαια της Κασπίας, και τον Καύκασο.