"Εκ μέρους όλων των φτωχών μεροκαματιάρηδων που θα κάνουν μαύρα Χριστούγεννα θέλω να ευχαριστήσω θερμά του συντρόφους αναρχικούς που μας απάλλαξαν από τον καταπιεστικό ζυγό της εκμετάλλευσης. Στηρίζουμε με πάθος και συγκίνηση τον τίμιο και δίκαιο αγώνα τους και ένα δάκρυ κυλά αργά και στοχαστικά στο δεξί μας μάγουλο σκεπτόμενοι τους κόπους και τις θυσίες τους για να χαρούμε εμείς και τα παιδιά μας ένα καλύτερο αύριο. ΕΥΓΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΟΙΞΑΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ!!!!!!
Καθόλου δεν μας πείραξε που οι υποβαθμισμένες γειτονιές του κέντρου της Θεσσαλονίκης, στις οποίες κατοικούμε, γίνανε θέατρα πολέμου και δεν μπορέσαμε να βγούμε από το σπίτι να πάμε μια βόλτα το παιδί μας χρονιάρες μέρες. Χαλάλι, ας κάνουμε κι εμείς καμιά θυσία για τον αγώνα.
Καθόλου δεν μας ενόχλησε που κάηκε το μεταχειρισμένο αυτοκινητάκι που είχαμε παρακαρισμένο κάτω από το σπίτι, χαλάλι κι αυτό για τον αγώνα κι ας μην έχουμε χρήματα να αγοράσουμε άλλο, θα πάμε με τα πόδια, είναι πιο υγειινό.
Ουδόλως αγχωθήκαμε με το γεγονός ότι η τράπεζα και το ταχυδρομείο που στεγάζονται στο ισόγειο της πολυκατοικίας μας ή της διπλανής πολυκατοικίας έγινε παρανάλωμα του πυρός και μαζί μπορεί να καιγόταν το φτωχικό διαμερισματάκι 35 ετίας που αγοράσαμε με δάνειο και χίλια ζόρια και το ανακαινίσαμε με μεράκι. Κι εμείς και τα παιδιά μας να καιγόμασταν που λέει ο λόγος σαν Χριστουγεννιάτικες γαλοπούλες, τιμή και δόξα μας σε τελική ανάλυση.
Κάηκε και το μαγαζί που δουλεύαμε κι ο ιδιοκτήτης είχε ήδη αρχίσει τις απολύσεις πριν από τα επεισόδια γιατί δεν έβγαινε, ένεκα της οικονομικής κρίσης. Τώρα, ιδέα δεν έχουμε αν θα έχουμε δουλειά αύριο, γιατί ο ιδιοκτήτης έχασε κάθε ελπίδα ότι θα κάνει καμιά καλή μπάζα με τις γιορτές. Αλλά κομμάτια να γίνει βρε αδερφέ, υπάρχουν και συσίττια της εκκλησίας και καταναλωτικά δάνεια. Ο αγώνας υπεράνω πάντων.
Κάηκε και το ρημαδομάγαζο που είδαμε και πάθαμε να ανοίξουμε και να φορτώσουμε εμπόρευμα μήπως και βγάλουμε κάνα φράγκο χρονιάρες μέρες, αλλά τέτοιες μικροθυσίες το μόνο που κάνουν είναι να ατσαλώνουν την αποφασιστικότητά μας.
Είμαστε μαζί σας σύντροφοι και σας στηρίζουμε. Να το θυμάστε αυτό! Και στο κεφάλι να τη φάμε την μολώτοφ θα υμνούμε τον Κύριο για την μεγάλη μας τύχη. Βαθύς και ήσυχος να είναι ο ύπνος σας όταν κοιμάστε στο ζεστό σας κρεββατάκι στη Φιλοθέη, στην Πολιτεία, στην Εκάλη, στο Πανόραμα και την Καλαμαριά που ΟΥΔΕΠΟΤΕ στα ΧΡΟΝΙΚΑ έχουν γίνει το θέατρο τέτοιου είδους εορταστικών εκδηλώσεων.
Και μετά, όταν ξυπνήσετε φρέσκοι και ξεκούραστοι και πιείτε την πορτοκαλάδα από φρέσκο πορτοκάλι που έστιψε η ΜΑΜΑ ή η αλλοδαπή παραδουλεύτρα που απασχολεί η ΜΑΜΑ (μαύρα βέβαια), ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!"
Και για την αντιγραφή, Μάρκος...
http://dexiextrem.blogspot.com/2008/12/blog-post_9205.html
Επιστροφή στην περίληψη...
Καθόλου δεν μας πείραξε που οι υποβαθμισμένες γειτονιές του κέντρου της Θεσσαλονίκης, στις οποίες κατοικούμε, γίνανε θέατρα πολέμου και δεν μπορέσαμε να βγούμε από το σπίτι να πάμε μια βόλτα το παιδί μας χρονιάρες μέρες. Χαλάλι, ας κάνουμε κι εμείς καμιά θυσία για τον αγώνα.
Καθόλου δεν μας ενόχλησε που κάηκε το μεταχειρισμένο αυτοκινητάκι που είχαμε παρακαρισμένο κάτω από το σπίτι, χαλάλι κι αυτό για τον αγώνα κι ας μην έχουμε χρήματα να αγοράσουμε άλλο, θα πάμε με τα πόδια, είναι πιο υγειινό.
Ουδόλως αγχωθήκαμε με το γεγονός ότι η τράπεζα και το ταχυδρομείο που στεγάζονται στο ισόγειο της πολυκατοικίας μας ή της διπλανής πολυκατοικίας έγινε παρανάλωμα του πυρός και μαζί μπορεί να καιγόταν το φτωχικό διαμερισματάκι 35 ετίας που αγοράσαμε με δάνειο και χίλια ζόρια και το ανακαινίσαμε με μεράκι. Κι εμείς και τα παιδιά μας να καιγόμασταν που λέει ο λόγος σαν Χριστουγεννιάτικες γαλοπούλες, τιμή και δόξα μας σε τελική ανάλυση.
Κάηκε και το μαγαζί που δουλεύαμε κι ο ιδιοκτήτης είχε ήδη αρχίσει τις απολύσεις πριν από τα επεισόδια γιατί δεν έβγαινε, ένεκα της οικονομικής κρίσης. Τώρα, ιδέα δεν έχουμε αν θα έχουμε δουλειά αύριο, γιατί ο ιδιοκτήτης έχασε κάθε ελπίδα ότι θα κάνει καμιά καλή μπάζα με τις γιορτές. Αλλά κομμάτια να γίνει βρε αδερφέ, υπάρχουν και συσίττια της εκκλησίας και καταναλωτικά δάνεια. Ο αγώνας υπεράνω πάντων.
Κάηκε και το ρημαδομάγαζο που είδαμε και πάθαμε να ανοίξουμε και να φορτώσουμε εμπόρευμα μήπως και βγάλουμε κάνα φράγκο χρονιάρες μέρες, αλλά τέτοιες μικροθυσίες το μόνο που κάνουν είναι να ατσαλώνουν την αποφασιστικότητά μας.
Είμαστε μαζί σας σύντροφοι και σας στηρίζουμε. Να το θυμάστε αυτό! Και στο κεφάλι να τη φάμε την μολώτοφ θα υμνούμε τον Κύριο για την μεγάλη μας τύχη. Βαθύς και ήσυχος να είναι ο ύπνος σας όταν κοιμάστε στο ζεστό σας κρεββατάκι στη Φιλοθέη, στην Πολιτεία, στην Εκάλη, στο Πανόραμα και την Καλαμαριά που ΟΥΔΕΠΟΤΕ στα ΧΡΟΝΙΚΑ έχουν γίνει το θέατρο τέτοιου είδους εορταστικών εκδηλώσεων.
Και μετά, όταν ξυπνήσετε φρέσκοι και ξεκούραστοι και πιείτε την πορτοκαλάδα από φρέσκο πορτοκάλι που έστιψε η ΜΑΜΑ ή η αλλοδαπή παραδουλεύτρα που απασχολεί η ΜΑΜΑ (μαύρα βέβαια), ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!"
Και για την αντιγραφή, Μάρκος...
http://dexiextrem.blogspot.com/2008/12/blog-post_9205.html
Επιστροφή στην περίληψη...
