Διάλογος με πραγματικούς ανθρώπους, και πραγματικές αντιδράσεις.

Διάλογος με πραγματικούς ανθρώπους, και πραγματικές αντιδράσεις.

Σπύρος Χατζάρας

Όταν έγραφα, το απόγευμα του Σαββάτου ότι, « Ο κ. Καραμανλής, δεν είναι πλέον ο κυρίαρχος των πολιτικών εξελίξεων. Εξαρτάται και από αντικειμενικά γεγονότα που δεν μπορεί να τα ελέγξει. Το ζήτημα, δεν είναι πια, όπως διαφαίνεται, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία μόνον, αλλά η κοινωνική ανοχή», δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα επιβεβαιωνόμουν σε μερικές ώρες.
Η (έκτακτη) είδηση ήταν, ότι, «ένας αστυνομικός πυροβόλησε έναν νεαρό κάπου στα Εξάρχεια».
Από εκεί και πέρα, άρχισαν οι «πολιτικές εξελίξεις», συντονισμένα , από το Indymedia, και με sms, «καθ΄άπασαν την Επικράτεια». Εξαπολύθηκε ένα πολιτικό και τηλεοπτικό «χάπενινγκ».
- «Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτή η αλληλουχία (καταδίκη του δολοφόνου στην αρχή, καταδίκη των επεισοδίων και των καταστροφών στο τέλος) συμπίπτει με τη σειρά που παρουσιάζονται τα γεγονότα και από τους δημοσιογράφους» μου έγραψε ο Γιώργος .
- «Οι επιτήδειοι ,γνωστοί-άγνωστοι, κάνουν αυτά τα παιδιά πιόνια στις κινήσεις στρατηγικής και στα σχέδιά τους, μέσα από τα ευρύχωρα σαλόνια των σπιτιών τους.» μου έγραψε, ο Κωνσταντίνος. «Αν το θύμα, ήταν Ρομά , Ρωσοπόντιος ή Αλβανός θα είχαν την ίδια κάλυψη τα ΜΜΕ;» μου έγραψε ,η Βιβιάνα. «Αισθάνομαι οργή για τα μέσα παραπληροφόρησης που εξυπηρετούν τα ξένα συμφέροντα» μου έγραψε ο Μιχάλης. «Μέσα σε αυτούς που καπηλεύονται τον πανικό, την αγωνία και τον θάνατο, είναι και οι δημοσιογράφοι.. Τραγικές αμετανόητες φιγούρες, νεκροθάφτες της λογικής, καταστρέφουν κι εκείνες τις φωνές συναδέλφων τους που θέλουν να μιλήσουν και να πούνε αυτά που πραγματικά συμβαίνουν και όχι αυτά που ανεβάζουν την τηλεθέαση... Λυπάμαι γι αυτούς...» είπε ο Κωνσταντίνος.

-«Το μέσο είναι το μήνυμα», είχε πει ο ηλίθιος Μακλούαν, αλλά δυστυχώς επιβεβαιώθηκε το σαββατοκύριακο. Το μήνυμα, ήταν οι φωτιές. Το μέσο δηλαδή.

-«Βρισκόμαστε ήδη στον προθάλαμο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αποδώ και πέρα η βία θα κυλάει στις φλέβες ολόκληρης της καπιταλιστικής κοινωνίας, στους δρόμους όλων των πόλεων και χωρών, μέχρι να ολοκληρωθεί το πέρασμα στην απόλυτη βαρβαρότητα» . Μου έγραψε ο Κώστας. «Χθες βράδυ δεν πυρπολήθηκε η Αθήνα, αλλά η Δημοκρατία και η ελευθερία του πολίτη...Οι νέοι Νέρωνες, πυρπόλησαν, τα δικαιώματα των απλών πολιτών, μέσα από ένα αντάρτικο πόλεων που έψαχνε να βρει αφορμή για να δημιουργήσει ένα νέο ήρωα » , μου έγραψε ο Κωνσταντίνος. .«Σε αυτήν την υπόθεση αντικατοπτρίζεται ο εκφυλισμός», μου έγραψε η Βιβί. «Αυτά που κάνετε στην Αθήνα και ξευτελίζετε και τον εαυτό σας και το κράτος θα ήταν απαράδεκτα εδώ. Τι αγωνιστής ήταν το παιδί; Για ποιες ιδέες αγωνιζόταν; Ποιους εξυπηρετούσε; Κάποιοι θέλουν εκεί να πάνε τα πράγματα», μου έγραψε ένας φίλος από τον Καναδά
-Ο νεαρός νεκρός στα Εξάρχεια, δεν είναι ο Σωτήρης Πέτρουλας, είπα ,στο δελτίο ειδήσεων του Blue Sky
-«Ολόκληρο το κράτος νιώθει συγκλονισμένο από την εν ψυχρώ δολοφονία του νεαρού, σπεύδοντας μάλιστα να ζητήσει συγγνώμη από τους αναρχικούς (!!!!) για το "τραγικό περιστατικό" - αλλά κανείς δεν φαίνεται να συγκλονίζεται από τον θάνατο του κέντρου των Αθηνών. Όλοι κόπτονται για τα δικαιώματα των οργισμένων νεαρών και δικαιολογούν την οργή τους, αλλά ουδείς κόπτεται για τα δικαιώματα των χιλιάδων Ελλήνων πολιτών, των οποίων οι περιουσίες πυρπολήθηκαν και λεηλατήθηκαν. Εγώ, ως απλός υπήκοος (και όχι "πολίτης", αυτού του παρακράτους), στο οποίο δεν έχω κανένα δικαίωμα ή μέσον να εκφράσω την οργή μου, ένα έχω να πω: εάν αυτό το πράγμα δεν σταματήσει εδώ και τώρα, σε 2-3 χρόνια, στη θέση του φλεγόμενου και λεηλατημένου πολυκαταστήματος του κέντρου, βλέπω το δικό μου σπίτι, λεηλατημένο και βιασμένο από τους «Γνωστούς-Πασίγνωστους»» μου έγραψε ο Άγγελος. «Τη μία οι αστυνομικοί δείχνουν περίεργη παθητικότητα και ανεκτικότητα όταν μπράβοι, “αντιεξουσιαστές”, “χούλιγκαν”, πιστολάδες, κλπ τα κάνουν γυαλιά καρφιά, ακόμα και σε αστυνομικά τμήματα, και την άλλη πυροβολούν για ασήμαντη αφορμή» μου έγραψε ο Μιχάλης .

-Ο χώρος των «αναρχικών», είχε προνομιακή μεταχείριση στη δικτατορία. Η «Διεθνής Βιβλιοθήκη», ήταν άντρο χαφιέδων της ασφάλειας. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Η «χουντική» ασφάλεια ,παρέδωσε τους συνεργάτες της, στην Καραμανλική, και στη συνέχεια οι πράκτορες δούλεψαν για τους ασφαλίτες που διόρισε το ΠΑΣΟΚ. «Ασφαλίτες όλου του κόσμου ενωθείτε» . Συν το χρόνο προστέθηκαν και τα χρήματα από την «ανοιχτή Κοινωνία» και την πρέζα. Αυτό είναι το «κράτος» των «μηχανισμών» που διαθέτει πια πραγματικό στρατό σε όλη τη χώρα. Τους ΑΝΤΙΦΑ. Ο «στρατός» , τα «Τάγματα Εφόδου», αναλαμβάνει δράση κατόπιν εντολών, και υλοποιεί το σχέδιο επιχειρήσεων ενός επιτελείου.
Όσα ζήσαμε, υπέστημεν και είδαμε το σαββατοκύριακο, δεν είχαν καμία σχέση με το τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό, που συνέβη τη νύχτα του Σαββάτου, στα Εξάρχεια, αλλά με τις κυοφορούμενες πολιτικές εξελίξεις.
Όλοι μας μπορούμε να αναρωτηθούμε, γιατί δεν εκφράστηκε με πυρπολήσεις η πραγματική λαϊκή οργή, μετά τη δολοφονία, από έναν τοξικομανή στη Θεσσαλονίκη, (που είχε πάρει το όπλο ακατάλληλων και ανίκανων αστυνομικών) , ενός οικογενειάρχη οδηγού λεωφορείου.
Απαντώ. Διότι δεν υπήρχε σενάριο και εντολή.
-Η αμηχανία της κυβέρνησης ( δηλαδή του κ. Καραμανλή), έκανε απλώς τα πράγματα χειρότερα.
ΥΓ. «Πολλά από τα αγοράκια που καίνε χτυπάνε με κουκούλες , τα έχω δει με κλάματα στο στρατό» , μου έγραψε ο Μιχάλης. «Ο τόπος μας είχε και έχει προβλήματα κι ενώ δεν αντέχει άλλα, κάποιοι προσθέτουν ακόμη και νεκρούς για να ικανοποιήσουν την δίψα τους» μου έγραψε ο Δημήτρης. «Από τη μιά οι “δεκαπεντάχρονοι” ,απαιτούν να τους αντιμετωπίζουν ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες, να ακούνε οι “μεγάλοι” την άποψή τους σε στάση προσοχής, και ζητάνε ψήφο στα 16. Από την άλλη, στα δύσκολα, επικαλούνται το άλλοθι του “ακαταλόγιστου” λόγω νεαρής ηλικίας» μου έγραψε ο Γιώργος .