Είναι γνωστή η ιστορία που έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν ήθελε να πει ότι κάποιος είναι ανίκανος και η θέση που κατέχει είναι επειδή στη ζωή του υπήρξε μεγάλος…γλείφτης:
Ζούσε κάποτε σε ένα ψηλό βουνό ένας αετός.
Ένα πρωί που ξύπνησε, αντιλήφθηκε δίπλα στο πόδι του ένα σαλιγκάρι που τον κοίταξε τρομαγμένο.
-Πως βρέθηκες εσύ εδώ πάνω, ρώτησε ο αετός το σαλιγκάρι
-Ήμουν πάντα κρυμμένος και προχωρούσα έρποντας και γλύφοντας, απάντησε το σαλιγκάρι.
Οι γυμνοσάλιαγκες λοιπόν το θέμα μας!
Που βρίσκονται παντού σήμερα σε όλα τα επίπεδα και τις πτυχές της κοινωνικής ζωής: στη δημόσια διοίκηση, στην πολιτική, στην εκκλησία, στην υγεία, στην εκπαίδευση και φυσικά στην …δημοσιογραφία.
Τους βλέπουμε όλοι, τους χαιρετάμε όλοι, αλλά δεν τους φτύνουμε ποτέ κατάμουτρα!
Άλλους γιατί είναι γραφικοί, άλλους γιατί είναι βλάκες και άλλους γιατί ίσως ενδόμυχα και να τους …υποπτευόμαστε!
Το χειρότερο είδος όμως γυμνοσάλιαγκα, είναι αυτό που κάνει και τον παπαγάλο!
Αυτό το είδος που παπαγαλίζει δεξιά και αριστερά το ψέμα που σερβίρει το αφεντικό του: στις παρέες, στις εφημερίδες, στο δρόμο!
Σε αυτήν δε την μεγάλη κατηγορία, ξεχωρίζουν εκείνοι που πιστεύουν ακράδαντα οτι κάποτε απο παπαγαλοσαλίγκαροι, θα γίνουν… αετοί!
Αυτοί είναι και οι πιο επικίνδυνοι από όλους τους γυμνοσάλιαγκες!
Διότι εμπιστεύονται ακράδαντα και τυφλά τη μεγαλομανία τους, που, όμως, ωιμέ για μας τους υπόλοιπους, αυτή η μεγαλομανία πηγάζει μέσα από την απύθμενη βλακεία τους…
Αυτήν τη μεγαλομανία, την εκμεταλλεύονται οι πραγματικοί ‘άρχοντες’ της παρέας τους όμως και για ιδίων όφελος την μετατρέπουν σε προσωπικό τους όπλο χρησιμοποιώντας το κατά των αντιπάλων τους.
Και εκεί βρίσκεται το τραγικό της υπόθεσης: είναι τόσο μεγάλη η ανοησία που εκπέμπουν οι παπαγαλοσαλίγκαροι αυτοί, που σε σύντομο χρονικό διάστημα εκθέτουν τους μέντορές τους και τους παρασύρουν μαζί τους στον πάτο του βαρελιού!
Όταν βρεθούν στον πάτο, μόνο τότε συνειδητοποιούν το μέγεθος της χαζομάρας που δημιούργησαν δίπλα τους!
Αλλά τότε είναι αργά και για τους δυο…
Επιμύθιο: Τη βλακεία πρέπει να την πατάς στη γέννησή της! Όταν την αντιλαμβάνεσαι να την αναδεικνύεις και να την πολεμάς! Μην κάνεις το τραγικό λάθος να νομίσεις ότι την ελέγχεις! Η βλακεία νικιέται μόνο στην αρχή. Αν την αφήσεις και γιγαντώσει, θα σε παρασύρει μαζί της στην χλεύη της ιστορίας.
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
Ζούσε κάποτε σε ένα ψηλό βουνό ένας αετός.
Ένα πρωί που ξύπνησε, αντιλήφθηκε δίπλα στο πόδι του ένα σαλιγκάρι που τον κοίταξε τρομαγμένο.
-Πως βρέθηκες εσύ εδώ πάνω, ρώτησε ο αετός το σαλιγκάρι
-Ήμουν πάντα κρυμμένος και προχωρούσα έρποντας και γλύφοντας, απάντησε το σαλιγκάρι.
Οι γυμνοσάλιαγκες λοιπόν το θέμα μας!
Που βρίσκονται παντού σήμερα σε όλα τα επίπεδα και τις πτυχές της κοινωνικής ζωής: στη δημόσια διοίκηση, στην πολιτική, στην εκκλησία, στην υγεία, στην εκπαίδευση και φυσικά στην …δημοσιογραφία.
Τους βλέπουμε όλοι, τους χαιρετάμε όλοι, αλλά δεν τους φτύνουμε ποτέ κατάμουτρα!
Άλλους γιατί είναι γραφικοί, άλλους γιατί είναι βλάκες και άλλους γιατί ίσως ενδόμυχα και να τους …υποπτευόμαστε!
Το χειρότερο είδος όμως γυμνοσάλιαγκα, είναι αυτό που κάνει και τον παπαγάλο!
Αυτό το είδος που παπαγαλίζει δεξιά και αριστερά το ψέμα που σερβίρει το αφεντικό του: στις παρέες, στις εφημερίδες, στο δρόμο!
Σε αυτήν δε την μεγάλη κατηγορία, ξεχωρίζουν εκείνοι που πιστεύουν ακράδαντα οτι κάποτε απο παπαγαλοσαλίγκαροι, θα γίνουν… αετοί!
Αυτοί είναι και οι πιο επικίνδυνοι από όλους τους γυμνοσάλιαγκες!
Διότι εμπιστεύονται ακράδαντα και τυφλά τη μεγαλομανία τους, που, όμως, ωιμέ για μας τους υπόλοιπους, αυτή η μεγαλομανία πηγάζει μέσα από την απύθμενη βλακεία τους…
Αυτήν τη μεγαλομανία, την εκμεταλλεύονται οι πραγματικοί ‘άρχοντες’ της παρέας τους όμως και για ιδίων όφελος την μετατρέπουν σε προσωπικό τους όπλο χρησιμοποιώντας το κατά των αντιπάλων τους.
Και εκεί βρίσκεται το τραγικό της υπόθεσης: είναι τόσο μεγάλη η ανοησία που εκπέμπουν οι παπαγαλοσαλίγκαροι αυτοί, που σε σύντομο χρονικό διάστημα εκθέτουν τους μέντορές τους και τους παρασύρουν μαζί τους στον πάτο του βαρελιού!
Όταν βρεθούν στον πάτο, μόνο τότε συνειδητοποιούν το μέγεθος της χαζομάρας που δημιούργησαν δίπλα τους!
Αλλά τότε είναι αργά και για τους δυο…
Επιμύθιο: Τη βλακεία πρέπει να την πατάς στη γέννησή της! Όταν την αντιλαμβάνεσαι να την αναδεικνύεις και να την πολεμάς! Μην κάνεις το τραγικό λάθος να νομίσεις ότι την ελέγχεις! Η βλακεία νικιέται μόνο στην αρχή. Αν την αφήσεις και γιγαντώσει, θα σε παρασύρει μαζί της στην χλεύη της ιστορίας.
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
