Οι εκλογές μοιάζουν με τις ψησταριές, πριν τις δείς τις έχεις μυρίσει! Τα κόμματα μηδενός εξαιρουμένου έχουν αρχίσει λόγο και έργο το παρεμβατικό τους ρόλο, ο οποίος θα γίνεται όλο και πιό έντονος στην ζωή μας. Εν τω μεταξύ η αλήθεια της εικόνας που έχουμε για να κρίνουμε κυβέρνηση και κόμματα θα θολώνει όσο θα αναπτύσσεται το αδυσώπητο του κομματικού αλτρουισμού, και είναι αυτό που θα πρέπει να προβλη-ματίσει! Αυτό αφορά δυστυχώς μικρό ποσοστό του εκλογικού σώματος εκεί γύρω στο 15% όπως λένε, το κομμάτι του λαού που αποφασίζει κοιτώντας το στομάχι του, την τσέπη του,την ανέργια την καθημερινότητα δηλαδή και οχι τους δείκτες τα νούμερα και τις υποσχέσεις που θα του αραδιάσουν οι κομματικοί επιτήδειοι στα τηλεοπτικά παράθυρα! Κύριος μέτοχος μεγάλης εταιρείας μου εξηγούσε γιατί ο ίδιος και οι συνεταίροι του ανέχονταν διευθυντικό στέλεχος παρά τις υπόνοιές τους ότι αποκόμιζε παράνομες προμήθειες. «Κλέβει, βέβαια» έλεγε , «αλλά εμείς δεν απονέμουμε βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών, κέρδη επιζητούμε και αυτός τα φέρνει!». Έτσι φαντάζομαι θα διαλέξει όπως κάθε φορά το 15% του σώματος, όχι τους άσπιλους αλλά τους ικανότερους!
