Δείξε μου κάτι που να λέει, ότι οι πολιτικοί της χώρας μας αλλάζουν ρότα!
Δείξε μου ένα από αυτούς, που να ενδιαφέρεται πρώτα για το ‘εμείς’ και μετά για το ‘εγώ’!
Δείξε μου έναν που να μείωσε τον παχυλό κρατικό μισθό του!
Έναν!
Αυτά και άλλα πολλά ήταν τα λόγια του αγανακτισμένου συνομιλητή μου…
Μάταια προσπαθούσα να τον μεταπείσω μιλώντας του για το… κόστος της δημοκρατίας!
Στην πραγματικότητα ούτε κι εγώ πίστευα καλά καλά αυτά που του έλεγα…
Και ξαφνικά θυμήθηκα τον Φιλιππίδη, τον πρόεδρο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ο οποίος πήρε την απόφαση να μειώσει το μηνιαίο μισθό του στο …μισό!
Από 13.000 περίπου ευρώ το μήνα, στις 6.000 ευρώ.
-Αυτός δε σου κάνει, τον ρώτησα…
-Όχι, γιατί θα... πάει αύριο για βουλευτής και το κάνει μόνο για το …βιογραφικό του!
Μου ανταπάντησε γεμάτος ειρωνεία ο φίλος μου.
-Ε είσαι απίστευτος, του είπα και συνέχισα με ένα μικρό ηθικό πλεονέκτημα.
-Εμένα πάντως, μου άρεσε η ενέργεια αυτή και δεν με απασχολούν τα βαθύτερα αίτια που φαντάζεσαι εσύ!
Είναι ένα καλό παράδειγμα για την κοινωνία μας η κίνηση αυτή, αλλά όμως πρέπει να προβληματίσει περισσότερο όλους τους πολιτικού μας, οι οποίοι ασκούν κυβερνητικό έργο.
Πρέπει όλοι να κόψουν τους παχυλούς μισθούς από τους διάφορους οργανισμούς, τις πολλές επιτροπές και τα συμβούλια!
Μόνο όταν η πολιτική αυτή γίνει ο κανόνας και όχι η φωτεινή εξαίρεση, μόνο τότε ο λαός μας θα αρχίσει να βλέπει με καλύτερο μάτι τους ίδιους τους πολιτικούς.
Ο Βουλγαράκης πριν από λίγο καιρό, όπως και ο Παπαντωνίου με τον Τσοχατζόπουλο παλαιότερα, έκαναν μεγάλη ζημιά στην εικόνα των πολιτικών και της πολιτικής γενικότερα, απέναντι στους πολίτες.
Το γεγονός αυτό όμως, είναι κατά την άποψή μου αναστρέψιμο.
Αρκεί οι πολιτικοί μας να εφαρμόσουν το αυτονόητο!
Να γίνουν οι ίδιοι το καλό παράδειγμα προς μίμηση για τους Έλληνες πολίτες.
Όταν γίνει αυτό γενικό πολιτικό φαινόμενο, τότε να είστε σίγουροι ότι η Ελλάδα θα σταθεί όρθια και σ αυτή την μεγάλη παγκόσμια κρίση.
Τότε θα μεταμορφωθεί η χώρα μας, από το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, σε ένα άξιο παράδειγμα προς μίμηση.
Για να γίνει αυτό όμως, πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία και εμείς οι ίδιοι.
Να μην τους ανεχόμαστε πλέον και να τους το δείχνουμε φανερά!
Ίσως έτσι τους βοηθήσουμε να μπουν στον ίσιο δρόμο …γρηγορότερα!
Ίσως!
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
