Παρανόμως το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ δεν εισπράττει αγγελιόσημο

Παρανόμως το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ δεν εισπράττει αγγελιόσημο από διαφημίσεις σε
ηλεκτρονικές εφημερίδες και περιοδικά

Το μελάνι, η σουπιά και τα New Media

ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΡΑΝΕΙΑ

Αθήνα, 22.2.2009

Οι επαγγελματίες συνδικαλιστές και οι συνεργάτες τους επιχείρησαν ολόκληρη την...
περασμένη εβδομάδα, να κολυμπήσουν σε νομικές έννοιες και διατάξεις,
αναζητώντας προσχήματα και υπεκφυγές σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσουν τη
χρόνια αδράνεια και τις ευθύνες τους για τη μη τήρηση του νόμου και για τα
χαμένα έσοδα των ασφαλισμένων στα δημοσιογραφικά ταμεία.

Είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν σε καμία περίπτωση την πολυετή
αδιαφορία για αυτό το ζήτημα και εκτίθενται περισσότερο με την πρόσφατη
«ανακάλυψη» του προβλήματος, τώρα που έχει αποδειχτεί ότι οι εργοδότες τους,
καθοδηγώντας και το σύνολο των εκδοτών, κινούνται άμεσα στην κατεύθυνση της
«web first» (πρώτα στο διαδίκτυο) έκδοσης των εφημερίδων και των περιοδικών τους.

Επαναλαμβάνουμε ότι η γενικευμένη εφαρμογή της ιντερνετικής έκδοσης, με
προφανή στόχο τη μείωση των λειτουργικών εξόδων και την απορρόφηση χρημάτων
από τη δημοσίευση των ισολογισμών, όπως δείχνουν τα πράγματα, αλλάζει συνολικά
το τοπίο των μέσων ενημέρωσης και στην Ελλάδα, για μία ακόμη φορά.

Η ενοποίηση ειδήσεων, λόγου και τηλεοπτικής εικόνας στο web ουσιαστικά
καταργεί τα σύνορα μεταξύ εφημερίδας, τηλεόρασης, περιοδικού και ραδιοφώνου,
ενώ δεν έχει προηγηθεί πρόνοια για τους εργαζόμενους, οι οποίοι θα είναι
αναγκασμένοι να δουλεύουν ολόκληρο το 24ωρο για να επικαιροποιούν τα θέματά τους.
Μέχρι να υπάρξει σχετική συμφωνία, μόνο οι freelance φωτογράφοι έχουν λύσει
μερικώς το πρόβλημά τους, στηριζόμενοι στις σαφείς διατάξεις του Ν.2121/1993
για τα πνευματικά δικαιώματα.

Χωρίς συνδικαλιστική ρύθμιση, τα παράνομα μπλοκάκια θα εξελιχθούν στο
χειρότερο εφιάλτη και μεγάλος αριθμός συναδέλφων θα μείνουν ακάλυπτοι
συνδικαλιστικά και ασφαλιστικά, ενώ ταυτόχρονα απορυθμίζονται πλήρως
συλλογικές συμβάσεις, ωράρια, δικαιώματα και κεκτημένα.
Το ίδιο εφιαλτικό σενάριο ισχύει και για όσους απασχολούνται με συμβάσεις στα
«new media» (δεν είναι τυχαία η διεθνής ορολογία).

Την ώρα που αλλάζουν ταχύτατα η φύση και ο χαρακτήρας του δημοσιογραφικού
επαγγέλματος, οι αμοιβές, οι συνθήκες και οι ρόλοι, οι επαγγελματίες
μεγαλοσυνδικαλιστές αποδεικνύουν τη μικρότητα τους. Αυτοαναιρούνται,
καθυστερούν τις διεκδικήσεις, υβρίζουν και προσπαθούν να κρύψουν από τους
εργαζόμενους στα ΜΜΕ την αλήθεια.
Πολιτεύονται και συνδικαλίζονται με βασικό τους «προσόν», την καπηλεία της
κομματικής σημαίας στη Ρηγίλλης και τη Χαριλάου Τρικούπη. Προφανώς δεν έχουν
αντιληφθεί πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα και επιμένουν αποκομμένοι από την
πραγματικότητα, να φαντάζονται στρατούς ολόκληρους μαζί τους - αλλά είναι
μόνοι, όπως αποδεικνύεται κάθε φορά που πρέπει να «υπερασπιστούν» τον
δημοσιογραφικό κλάδο.

Η Δημοσιογραφική Ενότητα (ΕΣΗΕΑ) και η Ενωτική Κίνηση Δημοσιογράφων (ΕΣΠΗΤ)
έδωσαν από την πρώτη στιγμή συνδικαλιστική λύση, με αναφορά στο σχετικό νομικό
πλαίσιο (Ν.3414/2005).

Μέχρι τώρα και με βάση τις αντιδράσεις, διαπιστώνουμε με ικανοποίηση ότι η
κοινή πρωτοβουλία μας, τιμήθηκε με σημαντικό ενδιαφέρον από άλλες παρατάξεις
και συναδέλφους. Την ίδια ώρα δεν κρύφτηκαν για μία ακόμη φορά οι «συνεργάτες»
της ηγεσίας της ΕΣΗΕΑ, που προσπαθούν να πείσουν τον Οδυσσέα και τους
συντρόφους του να μην ακούνε τις σειρήνες, παρά μόνο την Πηνελόπη του
υπουργείου Απασχόλησης.
Ισχυρίζονται ότι είναι ανάγκη να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για να αποδίδεται
αγγελιόσημο από τις διαφημίσεις σε μέσα ενημέρωσης που διανέμονται μέσω
internet, αλλά δεν λένε ότι στην πραγματικότητα, θα μπορούσε μόνο του το
ΤΣΠΕΑΘ τα προηγούμενα χρόνια, ή τώρα το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, να λάβει τη σχετική απόφαση.
Κι αν αυτοί δεν θέλουν, μια απλή διευκρινιστική εγκύκλιος του υπουργείου
απασχόλησης, θα έλυνε το ζήτημα - που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να
ερμηνεύσει διαφορετικά το νόμο, όπως τονίζουν έγκριτοι νομικοί…

Επειδή λίγο μας ενδιαφέρει πού θα βρουν να κρυφτούνε όλοι αυτοί που
επιχειρηματολογούν για το αντίθετο, τονίζουμε ξεκάθαρα ότι αυτή η υπόθεση του
αγγελιοσήμου πρέπει να κλείσει θετικά, το συντομότερο δυνατόν, και με την
συνδρομή όλων των εμπλεκομένων σε αυτή την υπόθεση (συνδικαλιστικές ενώσεις,
εργαζόμενοι, εκδότες, διοικήσεις ταμείων κ.λπ.), για να μην υπάρξουν νέες
περιπέτειες όπως η υπόθεση των αποθεματικών και του δομημένου ομολόγου.

Επιπλέον, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα και η
αντιμετώπιση της απειλής των Δελτίων Παροχής Υπηρεσιών, η ρύθμιση των
εργασιακών σχέσεων και η απόδοση αγγελιοσήμου στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ από τις κρατικές
διαφημίσεις (γιατί επιτέλους πρέπει το κράτος να πάψει να εισφοροδιαφεύγει),
από την έμμεση διαφήμιση και τις χορηγίες στα ΜΜΕ.

* Είναι σημαντικό να τονίσουμε και προς το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ ότι η προϋπολογιζόμενη από
το ίδιο, εισφορά του 10% από τα έσοδα του αγγελιοσήμου προς το υπουργείο
Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας είναι, τουλάχιστον παράλογη κίνηση, αν όχι
ύποπτη. Μέχρι τώρα ούτε το ίδιο το υπουργείο δεν έχει ζητήσει αυτά τα χρήματα
εκδίδοντας τη σχετική διοικητική πράξη, αφού η κα Πετραλιά φοβάται την
απελευθέρωση της δυνατότητας προσφυγής. Όταν ο ΕΔΟΕΑΠ τηρεί άλλη στάση, για
ποιο λόγο το διορισμένο Δ.Σ. του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ επιδεικνύει τέτοια δουλικότητα;

Δημοσιογραφική Ενότητα(ΕΣΗΕΑ) Ενωτική Κίνηση Δημοσιογράφων(ΕΣΠΗΤ)