Διαπρέπουν οι ομογενείς στην Αυστραλία

Η Σούλα Μπένετ, το γένος Παναγιωτίδη, την προηγούμενη εβδομάδα δεν έγινε μόνο το καμάρι του Northcote High, έγινε το καμάρι όλων των μαθητών της, αλλά και των... γονιών της. Ο λόγος για τα "φουσκωμένα" με περηφάνια εφηβικά πρόσωπα το γεγονός ότι η ομογενής καθηγήτριά τους βραβεύτηκε από την BHP Billiton ως η καλύτερη καθηγήτρια Φυσικοχημείας της Αυστραλίας. To βραβείο αυτό θεωρείται και είναι πρωτοκλασάτο βραβείο για κάθε καθηγητή Φυσικοχημείας στην Αυστραλία.
Η Σούλα Μπένετ δεν βραβεύτηκε μόνο επειδή είναι πολύ καλή δασκάλα και δεν είναι μόνο η "καθηγήτρια της τάξης", έστω και αν η ίδια θεωρεί την επαφή της με τους μαθητές ως την πιο σημαντική πλευρά της δουλειάς της.

Καθηγήτρια του Northcote High για 20 ολόκληρα χρόνια, η κ. Μπένετ δηλώνει οπαδός της δημόσιας εκπαίδευσης, γιατί, όπως λέει, οι τάξεις των δημοσίων σχολείων είναι μικρογραφίες της κοινωνίας μας. Υπεύθυνη των μεσαίων τάξεων του Γυμνασίου του Northcote σήμερα, πρόεδρος του Συλλόγου Καθηγητών Φυσικοχημείας Βικτώριας, αλλά και η... ψυχή σειράς προγραμμάτων που στόχο έχουν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις των μαθητών Φυσικοχημείας των δύο τελευταίων τάξεων του Γυμνασίου με τον ευρύτερο χώρο της επιστήμης και με την πανεπιστημιακή έρευνα και κοινότητα.
Οι δραστηριότητές της μοναδικές σε εύρος. Όλες, όμως, με στόχο τη βελτίωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μαθητών, εξ ου βέβαια και το γεγονός ότι συμμετέχει στην ομάδα που συμβουλεύει την υπουργό Παιδείας για την φυσικομαθηματική εκπαίδευση. Επίσης, συγγραφέας διδακτικής ύλης, η Σούλα Μπένετ είναι, όπως διαπιστώνω, από εκείνους τους δασκάλους των οποίων το χάρισμα θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην μνήμη των μαθητών της. Όλοι μας θυμόμαστε τέτοιους δασκάλους όσα χρόνια και αν περάσουν.
"ΔΙΔΑΣΚΩ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ"

Η Σούλα Μπένετ φυτεύει στο μυαλό των μαθητών του Northcote High την αγάπη για την επιστήμη. Είναι η δασκάλα που πριν από ένα περίπου χρόνο πήρε τους μαθητές της και ταξίδεψε μαζί τους στη NASA, προκειμένου, όπως λέει η ίδια, τα παιδιά που αγαπούν τις θετικές επιστήμες "να δουν την αγάπη τους να παράγει έργο".
Όμως, τα πρώτα λόγια της δασκάλας, όταν την ρωτώ πώς νοιώθει που βραβεύτηκε με αυτό το βραβείο, αναφέρονται στους γονείς της. "Οι γονείς μου ήταν και παραμένουν οι κλασσικοί Έλληνες γονείς που το μεγαλύτερο όνειρό τους ήταν να μορφώσουν τα παιδιά τους. Ο Λευτέρης και η Λαμπρινή ήταν πάντα το στήριγμά μου και ποτέ δεν έβαλαν φρένο στα όνειρά μου. Στην ουσία, σε αυτούς χρωστάω αυτή τη διάκριση. Με έμαθαν να τολμώ στην ζωή και αυτό το βραβείο δεν έχει να κάνει μόνο με τα επιτεύγματά μου ως καθηγήτρια μέσα και έξω από την τάξη, αλλά, στην ουσία, για μένα επιβραβεύει και δικαιώνει την τόλμη μου".

Πηγή: ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ /AUSTRALIA