Όχι, μην πάει το μυαλό σας στα γνωστά και τετριμμένα των προηγούμενων δεκαετιών!
Δεν πρόκειται για σύγκρουση δεξιάς και αριστεράς, ούτε για σύγκρουση των εργατών με το κεφάλαιο.
Αυτό που έρχεται και θα το ζήσουμε, μοιάζει αρκετά με την κατάσταση που επικρατούσε στη Γαλλική μπουρζουαζία λίγο πριν ξεσπάσει η επανάσταση του 1789.
Όταν η αριστοκρατία μαζί με τη βασιλική οικογένεια του Λουδοβίκου του 14ου ζούσε στον δικό της κόσμο και ο απλός λαός στην δική του πικρή πραγματικότητα.
Ο ένας αντίπαλος, ακούει στο κοινότοπο όνομα ‘κατεστημένο’.
Είναι όλοι αυτοί οι πρώην επαναστάτες της γενιάς του Πολυτεχνείου, που ενώ στην αρχή ξεκίνησαν ως υπηρέτες του συστήματος, μετά ενσωματώθηκαν σε αυτό, πήραν τα ηνία και... σήμερα πλέον κυριαρχούν σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας: στην πολιτική, στα ΜΜΕ, στις επιχειρήσεις, στον επαγγελματικό συνδικαλισμό, παντού!
Μαζί τους είναι επίσης και όλοι αυτοί οι απόγονοι των πολιτικών οικογενειών, που ασκώντας το κληρονομικό τους δικαίωμα στη νομή της ψήφου του απλού λαού, καταδυναστεύουν την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία της Πατρίδας μας εδώ και δεκαετίες.
Τα δυο αυτά συνιστώντα μέρη, αποτελούν τον κύριο κορμό της μηχανής του συστήματος που κυριαρχεί στη χώρα μας.
Η μηχανή αυτή, χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια το καλύτερο λιπαντικό που κυριαρχεί στην αγορά: τους μεγαλοδημοσιογράφους!
Κινητήρια δύναμη όλου αυτού του συστήματος, είναι φυσικά τα χρήματα των κολλητών μεγαλοεργολάβων, των μεγαλοεπιχειρηματιών του πετρελαίου, των καρτέλ, των τραπεζιτών και γενικά όλων αυτών που αλωνίζουν στην ανεξέλεγκτη ελληνική αγορά!
Μια ελληνική αγορά βγαλμένη από τον εφιάλτη ενός σοβιετικού συστήματος, που την ονομάζουν με το αστείο όνομα: καπιταλισμός!!!
Μια αγορά όπου ο κρατικός ελεγκτής, μεταπηδά προς την πλευρά του ιδιώτη ελεγχόμενου χωρίς κανένα προσωπικό κόστος ανά πάσα στιγμή και ο λαός αντί να τον κρεμάσει στην πλατεία Συντάγματος για παραδειγματισμό, τον χειροκροτεί γιατί είναι πάντα του εκάστοτε κυβερνόντος κόμματος!!!
Σήμερα, όλοι αυτοί που ανέφερα παραπάνω, είναι κάτοικοι των Βορείων Προαστίων, με σαλέ στην Ελβετία και την Αυστρία, με μερσεντές, με οδηγό και συνήθως τους ακολουθεί και μια αλλοδαπή οικιακή βοηθός μελαχρινής απόχρωσης.
Είναι όλοι αυτοί που αποτελούν το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα.
Ένα σύστημα εξουσίας που ζει μόνο του, ανεξάρτητο και φυσικά αποκομμένο από τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες του ελληνικού λαού.
Είναι μια μάζα ηλικίας κοντά στα 60, με προβλήματα χοληστερίνης, η οποία κάνει συχνά τσεκ απ σε κάποιο μεγάλο ιατρικό κέντρο φίλου επιχειρηματία.
Και ποιοι βρίσκονται απέναντι σε αυτόν τον γίγαντα με τα πήλινα πόδια;
Μα σχεδόν ολόκληρος ο ελληνικός λαός!
Και ιδιαίτερα η νέα γενιά!
Η γενιά των 700, των 800 και των χιλίων ευρώ (σπανιότερο φαινόμενο το χιλιάρικο σήμερα, αλλά υπάρχει).
Οι νέοι επιστήμονες με το μάστερ στο ένα χέρι και την κάρτα ανεργίας στο άλλο.
Οι μορφωμένοι νέοι που χτυπάνε όλες τις πόρτες για μια δουλειά με αξιοπρέπεια και τις βρίσκουν όλες κλειστές, γιατί μέσα βρίσκονται οι βολεμένοι του συστήματος.
Οι νέοι δάσκαλοι, οι νέοι καθηγητές των Γυμνασίων, των Λυκείων, αλλά κυρίως των πανεπιστημίων, οι οποίοι αγωνίζονται με μισθούς πείνας να μορφώσουν τα παιδιά μας.
Είναι η στρατιά των νέων ανέργων.
Που περιμένει υπομονετικά στην ουρά του ταμείου ανεργίας.
Και μετά όμως, τι;
Ντροπή και παραίτηση!
Μια ντροπή που σιγά σιγά μετατρέπεται σε αγανάκτηση και θυμό.
Μια παραίτηση που με το πέρασμα του χρόνου, γίνεται φόβος και στοιχειώνει τα όνειρα.
Μετά λοιπόν, θυμός και αγανάκτηση!
Θυμός και αγανάκτηση, που αν δεν καταλαγιάσουν σύντομα, τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 στην Ελλάδα, θα μοιάζουν με πάρτυ γενεθλίων σε συνοικιακό παιδότοπο!
Η πατρίδα μας σήμερα, έχει μεγαλύτερη ανάγκη όσο ποτέ, από μεγάλες συνταγματικές αλλαγές στο σύστημα διαχείρισης της εξουσίας και στην διαδικασία συμμετοχής του απλού πολίτη σε αυτήν.
Η εξουσία σε αυτή τη χώρα, πρέπει να γυρίσει στο λαό.
Εκεί βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα της πατρίδας μας σήμερα.
Τα μηνύματα είναι πολλά.
Από τα γκάλοπ που δίνουν με το ζόρι 60% στα δυο μεγάλα κόμματα, μέχρι τις κινητοποιήσεις σπουδαστών, φοιτητών και αγροτών.
Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου, θα αναδείξουν σε όλο τους το μεγαλείο τη σύγκρουση που έρχεται: μεταξύ του παλιού κόσμου της δυναστείας των αποτυχημένων επαναστατών της γενιάς του πολυτεχνείου από τη μια μεριά και εκείνης του αδούλωτου πνεύματος των αγανακτισμένων νέων που διψούν για πραγματικά δομικές αλλαγές από την άλλη!
Σύντομα κοντά μας!
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
.jpg)
