Το πρωινό της 7ης Ιουλίου 2005, ο Ιαν Μπλερ (ο οποίος αναμένεται στην Αθήνα για να συνεργαστεί με την ΕΛ.ΑΣ. με την ιδιότητα του τεχνικού συμβούλου του υπουργείου Εσωτερικών) συμπλήρωνε μόλις πέντε μήνες στο τιμόνι της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Λονδίνου (γνωστής και ως Σκότλαντ Γιαρντ, από το όνομα του δρόμου του πρώην αρχηγείου της). Με μεγάλες φιλοδοξίες για εκσυγχρονισμό της Αστυνομίας και.. σπουδαίες περγαμηνές στο σώμα, θεωρείτο ένα από τα «golden boys» των Νέων Εργατικών του Τόνι Μπλερ (απλή συνωνυμία). Στις 7.20 εκείνης της ημέρας δήλωνε γεμάτος υπερηφάνεια στο ραδιόφωνο του BBC ότι η λονδρέζικη Αστυνομία «επισύρει το φθόνο του κόσμου της Αστυνομίας, κυρίως σε σχέση με την αντιτρομοκρατική της μονάδα».
Τρομοκρατικές επιθέσεις
Τραγική ειρωνεία, ύβρις, νέμεσις. Ολα τα στοιχεία του αρχαίου δράματος εμφανίστηκαν με τη σειρά. Δύο ώρες αργότερα, οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα έσπερναν το θάνατο στο μετρό της βρετανικής πρωτεύουσας. Και δύο εβδομάδες πιο μετά, οι άνδρες του κ. Μπλερ πυροβολούσαν και σκότωναν εν ψυχρώ το νεαρό Βραζιλιάνο Τσαρλς ντε Μενέζες, θεωρώντας εσφαλμένα ότι πρόκειται για τρομοκράτη. Η παροιμιώδης νηφαλιότητα και ψυχραιμία του κ. Μπλερ δεν τον εγκατέλειψε ούτε ύστερα από αυτή την πρωτοφανή σειρά τραγικών γεγονότων, στα τρία χρόνια που συνέχισε να ηγείται της Σκότλαντ Γιαρντ.
Οι υποστηρικτές του επισημαίνουν τις επιτυχίες της σύλληψης των βασικών υπόπτων για τις τρομοκρατικές επιθέσεις, αλλά και την αποτροπή εκδήλωσης νέων. Οι αντίπαλοί του «δείχνουν» προς τη σκιά του Ντε Μενέζες, που πέφτει ακόμα βαριά πάνω από τη θητεία του κ. Μπλερ. Ο ίδιος προτιμά να μιλά για δύο άλλα επιτεύγματά του.
Πρώτον, την αύξηση των προσλήψεων μελών των πολυπληθών μειονοτήτων της βρετανικής πρωτεύουσας στο σώμα. Στο Λονδίνο, που δέχεται παραδοσιακά κύματα μαζικής μετανάστευσης, ο κ. Μπλερ έσκυψε πάνω από τις μειονοτικές κοινότητες. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι «η σωστή προσέγγιση απέναντι στη διαφορετικότητα και την ισότητα έχει μεγαλύτερη σημασία για την Αστυνομία από πρακτικά οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία του κράτους», μίλησε -στην κυριολεξία- τη γλώσσα των μεταναστών. Προσέλαβε αστυνομικούς από όλες τις φυλετικές και εθνοτικές ομάδες, προσφέροντας παράλληλα μια αστυνόμευση «τυφλή στο χρώμα», όπως υποστηρίζει.
Η δεύτερη επιτυχία του προέρχεται από την εμμονή του στον αστυνομικό της γειτονιάς. Με δική του εισήγηση το υπουργείο Εσωτερικών εισήγαγε το θεσμό των ένστολων αξιωματικών «υποστήριξης της κοινότητας», που εκτελούν περιπολίες στους συνοικιακούς δρόμους και έχουν ως βασικό καθήκον να αποτρέπουν την τέλεση πταισμάτων και ορισμένων πλημμελημάτων. «Η εθνική ασφάλεια εξαρτάται από την ασφάλεια της γειτονιάς», υπογραμμίζει ο ίδιος, που είδε με ικανοποίηση τη στρατηγική των μικρών ομάδων περιπολίας των συνοικιών να αποδίδει.
Ο κ. Μπλερ δεν είναι ένας τυπικός Βρετανός αστυνομικός. Απόφοιτος της Οξφόρδης (πτυχίο Αγγλικής Φιλολογίας και Λογοτεχνίας), συγγραφέας βιβλίου για την ορθή αστυνομική έρευνα των καταγγελιών για βιασμό, έπειτα από τριάντα χρόνια υπηρεσίας στο σώμα δεν συχνάζει τόσο στις παμπ με συναδέλφους του όσο σε εστιατόρια με το διευθυντή του BBC Μαρκ Τόμσον ή το συγγραφέα Ιαν Μακ Γιούαν.
Σφάλματα και παραίτηση
Μια σειρά σοβαρών σφαλμάτων, όμως, έστρεψε εναντίον του τα πυρά του βρετανικού Τύπου και τον οδήγησε τον περασμένο Οκτώβριο τελικά στην παραίτηση. Πρώτα, η υπογραφή σύμβασης για έργο πληροφορικής ύψους 3 εκατ. λιρών με εταιρία στενού του φίλου. Επειτα, οι κατηγορίες από αστυνομικό ασιατικής καταγωγής για φυλετικές διακρίσεις εις βάρος του. Τελευταία, η αποκάλυψη για παράνομη καταγραφή συνδιαλέξεών του με το γενικό εισαγγελέα, λόρδο Γκόλντσμιθ. Η ανοιχτή διαφωνία του με το νέο δήμαρχο του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, πέρυσι το καλοκαίρι έδωσε απλά τη χαριστική βολή.
Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ