ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ!!!
Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου
Τα χρυσά μήλα των εσπερίδων που έφερε ο Ηρακλής ως γνωστό ήταν πρόβατα με ολόχρυσο στον ήλιο τρίχωμα …
Καμία σχέση με τα μήλα από τις μηλιές….
Άρα τα ερίφια, (οι αλμυρές αίγες) ήταν μαζί με τα ελάφια ενδημικά ζώα, ενώ τα αρνιά βέλαξαν πολύ αργότερα στην Ελλάδα. Οι πολυταξιδεμένοι Λέσβιοι νωρίτερα από την υπόλοιπη χώρα τα.. είχαν ανακαλύψει και τα ενέμοντο. Θυσίες ζώων, έλεγχος της σπάλας και μαντείες των εντοσθίων, συστηματικό τσίκνισμα και άλλα έθιμα και μαγγανείες είναι πασίγνωστα. Γιορτές της άνοιξης και απόκρεω και κρεοφαγίες είναι εξίσου διαδεδομένες. Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού η οποία καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία.Η Χριστιανική παράδοση ενσωμάτωσε ένα εβραϊκό έθιμο και εύγεστο όπως είναι παρέμεινε στην διαδρομή της. O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασ'ά και το εβραϊκό πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό καί αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11). Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή ελληνοπρεπώς Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους. Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου. Τα λαϊκά έθιμα κατά το σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών στο σπίτι ή έξω από την Εκκλησία, το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού κατά την Κυριακή του Πάσχα και άλλες εκδηλώσεις όπως η συμφιλίωση και η συγχώρεση . Γενικά ο χριστιανικός κόσμος με την ονομασία Ανάσταση ή Ανάσταση του Χριστού χαρακτηρίζει την πεποίθησή του για την μετά την τριήμερη ταφή, την ανάσταση – ανάληψη του Χριστού, την οποία και ομολογεί στο έκτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως: «Και αναστάντα την Τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς», όπου το γεγονός εξιστορείται επί μακρόν και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές (τον Ματθαίο, κεφ. 28, τον Μάρκο, κεφ. 16, τον Λουκά, κεφ. 24, και τον Ιωάννη. κεφ. 20), όπως επίσης και από τις Πράξεις των Αποστόλων (3:36) «ο δε Θεός ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών». Της εορτής αυτής που θεωρείται η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη του Ανατολικού Χριστιανισμού προηγείται η μακρά και αυστηρή νηστεία και η Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών όπου η Εκκλησία με πένθιμες τελετές επαναφέρει στη μνήμη των πιστών τις ταπεινώσεις και τα μαρτύρια που υπέστη ο Χριστός πριν το σταυρικό θάνατό του.
«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω, θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος. .....Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος. Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο......»
Κατηχητικός Λόγος του Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Όλη η αντιχριστιανική μεθόδευση ένα στόχο έχει, να αμφισβητήσει την θεϊκή υπόσταση του Χριστού καθώς και την ανάσταση του. Προς αυτή την κατεύθυνση ολοφύρονται όλες οι αιρέσεις…
http://www.metharros.gr/
