Σας ενημερώνω ότι μόλις κυκλοφόρησε το τελευταίο μου μυθιστόρημα με τίτλο «ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ» από τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ.
Είναι μια πικρή ιστορία, δοσμένη με τρόπο γλαφυρό που αναδεικνύει την ανάγκη του καθενός μας να διεκδικήσει τη μοναδικότητά του ως ανθρώπινο ον.
Ελπίζω ότι ο αναγνώστης θα απολαύσει αυτό το βιβλίο, θα συγκινηθεί, θα συγκλονιστεί, θα ευαισθητοποιηθεί.
Δυό λόγια για την ιστορία...
Τα δίδυμα κοριτσάκια γεννήθηκαν ολόιδια. Μα όχι ακριβώς. Το ένα ήσυχο και γελαστό, το άλλο είπαν πως ήτανε γρουσούζικο γιατί έφερνε τη καταστροφή απ΄ τη στιγμή της γέννησής του.
Πριν δώσουν το μωρό ένα για υιοθεσία και τα χωρίσουν για πάντα, τα βάφτισαν. Τη μία Άννα, την άλλη Κατίνα. Αλλά τα μπέρδεψαν. Κι έτσι έδωσαν το όνομα Κατιάννα και στα δύο.
Η Κατιάννα που δεν υιοθετήθηκε μεγάλωσε στην οικογένεια, μ΄ ένα «αυτό» κολλημένο στα σπλάχνα, αντιμέτωπη πάντα μαζί του, παρόλο που δεν έπαψε εκείνο ποτέ να κατοικεί εντός της.
Για τη μάνα της, ήταν η αντανάκλαση του αόρατου.
Για τη γιαγιά, το γρουσούζικο παιδί που ποτέ δεν ξεφορτώθηκε.
Ώσπου η μοίρα αποφάσισε ν΄ αλλάξει το τροπάρι της.
Μια κρυστάλλινη φοντανιέρα που την έλεγαν Σταθία, ένα τροχαίο ατύχημα, ένας φάκελος γεμάτος λεφτά, μια ζωή που έγινε μπάχαλο κι ένας έρωτας γεμάτος πληγές, της άνοιξαν δρόμους καινούριους μέσα από ένα πλήθος σκιές.
Και ο Ιάκωβος επέμενε. «Να είσαι ο εαυτός σου…» Μα ποιόν ακριβώς Εαυτό απ΄ όλους εννοούσε;
Τα προηγούμενα βιβλία μου είναι:
- «Κορίτσια με καλή ανατροφή»
- «Από πού πάνε για τον παράδεισο;»
- «Γεννημένη ξανά»
- «Παραμύθι από χώμα και νερό»
- «Τρεις μοναξιές και μιά ληστεία»
Σας επισυνάπτω το εξώφυλλο.
Ευχαριστώ πολύ
η συγγραφέας
ΛΙΤΣΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΗ
Είναι μια πικρή ιστορία, δοσμένη με τρόπο γλαφυρό που αναδεικνύει την ανάγκη του καθενός μας να διεκδικήσει τη μοναδικότητά του ως ανθρώπινο ον.
Ελπίζω ότι ο αναγνώστης θα απολαύσει αυτό το βιβλίο, θα συγκινηθεί, θα συγκλονιστεί, θα ευαισθητοποιηθεί.
Δυό λόγια για την ιστορία...
Τα δίδυμα κοριτσάκια γεννήθηκαν ολόιδια. Μα όχι ακριβώς. Το ένα ήσυχο και γελαστό, το άλλο είπαν πως ήτανε γρουσούζικο γιατί έφερνε τη καταστροφή απ΄ τη στιγμή της γέννησής του.
Πριν δώσουν το μωρό ένα για υιοθεσία και τα χωρίσουν για πάντα, τα βάφτισαν. Τη μία Άννα, την άλλη Κατίνα. Αλλά τα μπέρδεψαν. Κι έτσι έδωσαν το όνομα Κατιάννα και στα δύο.
Η Κατιάννα που δεν υιοθετήθηκε μεγάλωσε στην οικογένεια, μ΄ ένα «αυτό» κολλημένο στα σπλάχνα, αντιμέτωπη πάντα μαζί του, παρόλο που δεν έπαψε εκείνο ποτέ να κατοικεί εντός της.
Για τη μάνα της, ήταν η αντανάκλαση του αόρατου.
Για τη γιαγιά, το γρουσούζικο παιδί που ποτέ δεν ξεφορτώθηκε.
Ώσπου η μοίρα αποφάσισε ν΄ αλλάξει το τροπάρι της.
Μια κρυστάλλινη φοντανιέρα που την έλεγαν Σταθία, ένα τροχαίο ατύχημα, ένας φάκελος γεμάτος λεφτά, μια ζωή που έγινε μπάχαλο κι ένας έρωτας γεμάτος πληγές, της άνοιξαν δρόμους καινούριους μέσα από ένα πλήθος σκιές.
Και ο Ιάκωβος επέμενε. «Να είσαι ο εαυτός σου…» Μα ποιόν ακριβώς Εαυτό απ΄ όλους εννοούσε;
Τα προηγούμενα βιβλία μου είναι:
- «Κορίτσια με καλή ανατροφή»
- «Από πού πάνε για τον παράδεισο;»
- «Γεννημένη ξανά»
- «Παραμύθι από χώμα και νερό»
- «Τρεις μοναξιές και μιά ληστεία»
Σας επισυνάπτω το εξώφυλλο.
Ευχαριστώ πολύ
η συγγραφέας
ΛΙΤΣΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΗ
