Πέρασε για λίγο από την Ελλάδα αλλά το όνομά του έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στην ιστορία της Α’ Εθνικής, μιας και πρωταγωνίστησε σε έναν ματς όνειδος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στα 36 του σήμερα, ο Μίρκο Τάκολα (περί ου ο λόγος) συνεχίζει να κλοτσά το… τόπι, έστω και στις… αλάνες της Serie C (τρίτη κατηγορία), με τη φανέλα της Τερνάνα.
Σαφέστατα οι περισσότεροι θυμάστε πως ο Ιταλός κεντρικός αμυντικός φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Προς τι η προαναφερθείσα εισαγωγή; 1η Νοεμβρίου 1998, Τούμπα, ντέρμπι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού.
Το σκορ είναι στο 1-1 και στο 81′ ο αλήστου μνήμης διαιτητής Παπαπέτρου... καταλογίζει πέναλτι σε ανατροπή του Γκόγκιτς από τον Κατσιαμπή (1-2). Αμέσως μετά (83′) ο ΠΑΟΚ σημειώνει γκολ με τον Τάκολα, που πρόλαβε τον Ελευθερόπουλο στην έξοδο.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού στράφηκαν στο δεύτερο βοηθό του, τον Βλάχο, που είχε σηκώσει τη σημαία. Πήγε αμέσως κοντά και ο διαιτητής. Τον άκουσε να του λέει ότι η μπάλα δεν πήγε στα δίχτυα από το κεφάλι, αλλά από το σηκωμένο χέρι του Τάκολα. Το γκολ ακυρώθηκε. Και τότε αρχίζουν τα γνωστά…
Ο επόπτης Φεσσόπουλος ξυλοκοπείται και ο παρατηρητής του αγώνα Γενεράλης λέει την περίφημη φράση στον Παπαπέτρου: «Και τώρα τρέχουμε». Ξηλώθηκε η κερκίδα και… μεταφέρθηκε εντός αγωνιστικού χώρου. Τα συνθήματα πήγαιναν κι έρχονταν. Ορισμένοι νεαροί μπήκαν μέσα. Ο Τουρσουνίδης έτρεξε στον Βλάχο, έβγαλε τη φανέλα του και του είπε: «Θα την ζητήσεις αμέσως μετά, αλλά πάρ’ την από τώρα!». Κομφούζιο. Οι διαιτητές «συνεδρίαζαν» στο κέντρο του γηπέδου. Η αστυνομία προσπαθούσε να αποτρέψει πιθανή «επαφή» των οπαδών των δύο ομάδων. Οι νεαροί έμεναν πλάι στα κάγκελα, αλλά δεν έδειχναν διάθεση για περισσότερα.
Οι διαιτητές αποφάσισαν προσωρινή διακοπή. Στην καταπακτή δέχτηκαν επίθεση, αλλά κατάφεραν να ξεφύγουν. Οι παίκτες των δύο ομάδων έμειναν στον αγωνιστικό χώρο και έκαναν ζέσταμα. Καμιά διάθεση για πράξεις βίας στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Για την ιστορία, ο Παπαπέτρου έκλεισε το φύλλο αγώνα ισχυριζόμενος ότι το ματς έληξε κανονικά στο 83ο λεπτό, ώστε ο ΠΑΟΚ να μην επιπληχθεί με μεγάλη ποινή! Για πρώτη φορά στην ιστορία του ποδοσφαίρου ένας αγώνας έληξε «κανονικά», πριν συμπληρωθεί το 90λεπτο…
Ο Μίρκο Τάκολα – για να επανέλθουμε – γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1970 στο Κάλτσι και ξεκίνησε την καριέρα του από την Πίζα το 1988. Καθιερώθηκε όμως στην Τερνάνα (22 συμμετοχές, 1 γκολ), στο δεύτερο μισό της σεζόν 1989-90, πέρασε άλλον ένα χρόνο ως δανεικός στην Πεσκάρα και το 1991 επέστρεψε στην ομάδα της Πίζα. Το ίδιο καλοκαίρι αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική Ελπίδων της Ιταλίας. Το μεγάλο βήμα ήρθε τον Ιανουάριο του 1993, όταν και πήρε μεταγραφή στην Ίντερ. Έπαιξε σε έξι ματς και αποχώρησε για την Λουκέζε. Το καλοκαίρι του ‘94 αποκτήθηκε από το Παλέρμο και ακολούθησε μια διετία παραμονής στη Νάπολι, όπου όμως αγωνίστηκε σε μόλις επτά ματς.
Για το επόμενο 18μηνο πέρασε διαδοχικά από Κάλιαρι, και πάλι Νάπολι και Λουκέζε και το καλοκαίρι του 1998, σε ηλικία 28 ετών, αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ. Στους Θεσσαλονικείς έμεινε για ενάμισι χρόνο, έπαιξε σε 18 ματς και σημείωσε 5 γκολ, σκοράροντας μάλιστα δις στις 29/11/98 στο 3-1 επί του Πανελευσινιακού. Αποχώρησε τον Δεκέμβριο του 1999 για το Παλέρμο και τη σεζόν 2000-01 έπαιξε στην πορτογαλική Μάια. Επέστρεψε στην Ιταλία ένα χρόνο μετά και πέρασε διαδοχικά από Λαντσιάνο (δυόμισι σεζόν), Σόρα, Σαν Μαρίνο Κάλτσιο (δύο σεζόν) και, από το καλοκαίρι, γύρισε στην Τερνάνα.
Σαφέστατα οι περισσότεροι θυμάστε πως ο Ιταλός κεντρικός αμυντικός φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Προς τι η προαναφερθείσα εισαγωγή; 1η Νοεμβρίου 1998, Τούμπα, ντέρμπι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού.
Το σκορ είναι στο 1-1 και στο 81′ ο αλήστου μνήμης διαιτητής Παπαπέτρου... καταλογίζει πέναλτι σε ανατροπή του Γκόγκιτς από τον Κατσιαμπή (1-2). Αμέσως μετά (83′) ο ΠΑΟΚ σημειώνει γκολ με τον Τάκολα, που πρόλαβε τον Ελευθερόπουλο στην έξοδο.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού στράφηκαν στο δεύτερο βοηθό του, τον Βλάχο, που είχε σηκώσει τη σημαία. Πήγε αμέσως κοντά και ο διαιτητής. Τον άκουσε να του λέει ότι η μπάλα δεν πήγε στα δίχτυα από το κεφάλι, αλλά από το σηκωμένο χέρι του Τάκολα. Το γκολ ακυρώθηκε. Και τότε αρχίζουν τα γνωστά…
Ο επόπτης Φεσσόπουλος ξυλοκοπείται και ο παρατηρητής του αγώνα Γενεράλης λέει την περίφημη φράση στον Παπαπέτρου: «Και τώρα τρέχουμε». Ξηλώθηκε η κερκίδα και… μεταφέρθηκε εντός αγωνιστικού χώρου. Τα συνθήματα πήγαιναν κι έρχονταν. Ορισμένοι νεαροί μπήκαν μέσα. Ο Τουρσουνίδης έτρεξε στον Βλάχο, έβγαλε τη φανέλα του και του είπε: «Θα την ζητήσεις αμέσως μετά, αλλά πάρ’ την από τώρα!». Κομφούζιο. Οι διαιτητές «συνεδρίαζαν» στο κέντρο του γηπέδου. Η αστυνομία προσπαθούσε να αποτρέψει πιθανή «επαφή» των οπαδών των δύο ομάδων. Οι νεαροί έμεναν πλάι στα κάγκελα, αλλά δεν έδειχναν διάθεση για περισσότερα.
Οι διαιτητές αποφάσισαν προσωρινή διακοπή. Στην καταπακτή δέχτηκαν επίθεση, αλλά κατάφεραν να ξεφύγουν. Οι παίκτες των δύο ομάδων έμειναν στον αγωνιστικό χώρο και έκαναν ζέσταμα. Καμιά διάθεση για πράξεις βίας στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Για την ιστορία, ο Παπαπέτρου έκλεισε το φύλλο αγώνα ισχυριζόμενος ότι το ματς έληξε κανονικά στο 83ο λεπτό, ώστε ο ΠΑΟΚ να μην επιπληχθεί με μεγάλη ποινή! Για πρώτη φορά στην ιστορία του ποδοσφαίρου ένας αγώνας έληξε «κανονικά», πριν συμπληρωθεί το 90λεπτο…
Ο Μίρκο Τάκολα – για να επανέλθουμε – γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1970 στο Κάλτσι και ξεκίνησε την καριέρα του από την Πίζα το 1988. Καθιερώθηκε όμως στην Τερνάνα (22 συμμετοχές, 1 γκολ), στο δεύτερο μισό της σεζόν 1989-90, πέρασε άλλον ένα χρόνο ως δανεικός στην Πεσκάρα και το 1991 επέστρεψε στην ομάδα της Πίζα. Το ίδιο καλοκαίρι αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική Ελπίδων της Ιταλίας. Το μεγάλο βήμα ήρθε τον Ιανουάριο του 1993, όταν και πήρε μεταγραφή στην Ίντερ. Έπαιξε σε έξι ματς και αποχώρησε για την Λουκέζε. Το καλοκαίρι του ‘94 αποκτήθηκε από το Παλέρμο και ακολούθησε μια διετία παραμονής στη Νάπολι, όπου όμως αγωνίστηκε σε μόλις επτά ματς.
Για το επόμενο 18μηνο πέρασε διαδοχικά από Κάλιαρι, και πάλι Νάπολι και Λουκέζε και το καλοκαίρι του 1998, σε ηλικία 28 ετών, αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ. Στους Θεσσαλονικείς έμεινε για ενάμισι χρόνο, έπαιξε σε 18 ματς και σημείωσε 5 γκολ, σκοράροντας μάλιστα δις στις 29/11/98 στο 3-1 επί του Πανελευσινιακού. Αποχώρησε τον Δεκέμβριο του 1999 για το Παλέρμο και τη σεζόν 2000-01 έπαιξε στην πορτογαλική Μάια. Επέστρεψε στην Ιταλία ένα χρόνο μετά και πέρασε διαδοχικά από Λαντσιάνο (δυόμισι σεζόν), Σόρα, Σαν Μαρίνο Κάλτσιο (δύο σεζόν) και, από το καλοκαίρι, γύρισε στην Τερνάνα.
Από το http://pounasetora.blogs.sportnet.gr/ φυσικά.