Ο Μπόμπος απαίτησε από τη μαμά του σαφείς εξηγήσεις:**«Μαμά, το να πάρει ο Νορβηγός τρεις φορές περισσότερους ψήφους από τον δικό μας το θεωρώ πολύ ταπεινωτικό. Τόση δεν είναι η διαφορά;»
**«Είναι κάτι παραπάνω παιδί μου. Εάν διαιρέσεις τις... ψήφους του Νορβηγού Μέγα-Αλέξανδρου που ήταν 387 δια των ψήφων του Σάκη, που ήταν 120, πόσο κάνει;»
**«Κάτσε μια στιγμή να πάρω το κομπιουτεράκι μου.»
**«Όοχι! Με το χέρι θα κάνεις τη διαίρεση. Δηλαδή αν βρεθείς στην εξοχή και δεν έχεις κομπιουτεράκι δε θα μπορείς να κάνεις μια διαίρεση;»
**«Καλά ντε, μη φωνάζεις! Ξέρω αριθμητική. Περίμενε. Λοιπόν, 387 δια του 120 κάνει 3.225, δηλαδή περισσότερο από τρεις φορές. Πω, πω, ακούγεται σαν έτη φωτός μακριά!»
**«Όχι και έτη φωτός, αλλά πάντως είναι μια διαφορά που σοκάρει, όταν μάλιστα τα προγνωστικά της Ελλάδας τον έφερναν πρώτο. Βέβαια, μεταξύ μας, αν δεν ήταν γνωστός σταρ, ωραίος και αθλητικός, το τραγούδι του θα έπαιρνε πολύ λιγότερους ψήφους.»
**«Καλά πώς έπεσαν τόσο έξω τα προγνωστικά, μαμά;»
**«Για δύο λόγους το έπαθαν. Πρώτον οι Ελληναράδες όταν βγαίνουν ν’ ανταγωνιστούν στο εξωτερικό καταλαμβάνονται από έναν εθνικιστικό οίστρο, έναν ιδιότυπο πατριωτισμό, μια εθνική έπαρση που τους τυφλώνει ως προς την πραγματικότητα και τους κάνει να πιστεύουν πως είναι πρώτοι. Δηλαδή πάσχουν από το σύνδρομο της μεγαλειότητας. Δεύτερον, υπήρχαν και κάποιες αφελείς προσεγγίσεις μεταφυσικής απόχρωσης.»
**«Όπως;»
**«Θα σου παραθέσω κάποιες απόψεις που τις διάβασα κι εγώ σ’ ένα γνωστό blog:
"Πρώτος ο Σάκης Ρουβάς στην Eurovision, γιατί...
1. Πηγαίνει για δεύτερη φορά. Θυμηθείτε την Έλενα Παπαρίζου που όταν πήγε δεύτερη φορά, βγήκε πρώτη. Θυμηθείτε και τον περυσινό νικητή Ντίμα Μπίλαν που επίσης πήγε δεύτερη φορά στη Eurovision και βγήκε πρώτος. Η δεύτερη φορά σημαίνει εμπειρια. Δειχνει επίσης πείσμα και θέληση.
2. Ο τίτλος του τραγουδιού (‘This is our night’) είναι προφητικός, όπως προφητικός ήταν και ο τίτλος του ‘My number one’ της Παπαρίζου που πήρε την πρώτη θέση.
3.Οι στίχοι του τραγουδιού είναι επίσης προφητικοί.
(…)
10. Λέγεται ότι έχει φοβερή διαίσθηση η οποία του βγαίνει πάντα σε καλό. Η διαίσθηση του, όπως δηλώνει, του λέει ότι η Eurovision θα γίνει του χρόνου στην Αθήνα.
12.Το διάστημα 4 χρονών είναι καλό για να ξαναπάρουμε την πρωτιά. Το 1961 νίκησε το Λουξεμβούργο και μετά από 4 χρόνια, το 1965 πάλι το Λουξεμβούργο".»
**«Μαμά, εδώ πρόκειται για αμπελοφιλοσοφίες!»
**«Κάτι τέτοιο παιδί μου…»
**«Έχω και μια άλλη απορία: Γιατί όταν ο Σάκης έκανε τη γυμναστική–aerobics πάνω στη σκηνή συχνά περνούσε το χέρι του κοντά στην περιοχή των γεννητικών του οργάνων; Εσύ δε μου έχεις πει ότι δεν πρέπει να βάζω το χέρι μου σε αυτό το σημείο γιατί είναι κακό; Μάλιστα μου έχεις απαγορέψει να το βάζω εκεί ακόμη κι όταν είμαι μόνος μου. Ήταν κι αυτό συμβολικό; Μπορείς να μου το αναλύσεις;»
**«Δύσκολο να μπω στο μυαλό του, Μπόμπο μου, αλλά υποθέτω πως επειδή ο Σάκης έχει καθιερωθεί ως σεξουαλικός τραγουδιστής, κι αυτό το διάβασα σε σοβαρή πηγή, την WIKIPEDIA , ("being known for his sexualized image") θέλει να μας το υπενθυμίζει αυτό επί σκηνής.»
**«Και τι σχέση έχει η σεξουαλικότητα με το τραγούδι;»
**«Για τους άλλους λαούς φαίνεται πως δεν έχει, αλλά για τους Ελληναράδες μετράει πολύ. Μην ξεχνάς πως οι Ελληναράδες είναι τόσο σεξουαλικοί τύποι που όταν οργίζονται απειλούν πως θα γ@@@ όλα τα ιερά και όσια.»
**«Ναι, τώρα που το λες, κι εγώ το έχω προσέξει και με στενοχωρεί. Εκείνο, όμως, που μου έχει κάνει εντύπωση είναι πως ενώ απειλούν να γ@@@ ακόμη και το θεό – άπαγε της βλασφημίας! - δεν έχω ακούσει κανένα ν' απειλεί να γ@@@ το διάβολο.»
**«Μα πώς να γ@@@ το διάβολο παιδί μου αφού ο διάβολος έχει τους βλάσφημους πάντα καβάλα; Δε μπορούν! Κατάλαβες; Δε θέλω όμως να επεκταθώ περισσότερο στο θέμα της γ@@@βλασφημίας διότι μου προκαλεί κατάθλιψη και αηδία.»
**«Καλά καλά, μη φεύγεις, έχω κι άλλα να ρωτήσω. Έχω δίκιο να νομίζω ότι η εμφάνιση του Σάκη στον τελικό ήταν χειρότερη από τις προηγούμενες;»
**«Δίκιο έχεις, Μπόμπο, μου αλλά πού να το βρεις. Μη σου ξεφύγει καμιά λέξη από αυτά που λέμε στο σχολείο διότι την έβαψες. Πράγματι, ο Σάκης στον τελικό είχε μια νευρικότητα και μια σκληράδα ζωγραφισμένη εμφανέστατα στο πρόσωπό του. Τα μάτια του ήταν αλλόκοτα κι αγριεμένα. Είχες την εντύπωση ότι απειλούσε το ακροατήριο να του δώσει την πρωτιά, διότι αλλιώς…»
**«Και πού οφειλόταν αυτή η νευρικότητα, βρε μαμά;»
**«Κατά τη γνώμη μου ήταν βαριά αγχωμένος και πιεσμένος διότι οι Έλληνες το είχαν πάρει πατριωτικά και είχαν επενδύσει επάνω του όλες τις προσδοκίες για μια νίκη εθνικής σπουδαιότητας. Σκεπτόντουσαν, αφού δε μπορούμε να νικήσουμε σε τίποτε άλλο σα λαός, ας νικήσουμε τουλάχιστον στη Eurovision… Από την άλλη, ο Σάκης πρέπει να είχε συνειδητοποιήσει ότι η πρωτιά ήταν πλέον άπιαστο όνειρο για τον ίδιο, κι αυτό του υπονόμευσε την αυτοπεποίθηση για μια χαλαρή και χαρούμενη παρουσία επί της σκηνής.
Βλέπεις, Μπόμπο μου, ο Σάκης δεν πήγε στη Μόσχα απλά για να παρουσιάσει το τραγούδι του και ό,τι ήθελε προκύψει. Πήγε στη Μόσχα με τις γροθιές και τα δόντια σφιγμένα για να βγει πρώτος. Κι αυτό του στοίχισε. Με τίποτα λιγότερο δε θα ήταν ικανοποιημένος. Ας όψονται και αυτοί που του φούσκωσαν τα μυαλά με αέρα. Πάντως να θυμάσαι ότι οι fans συχνά σκοτώνουν τα ινδάλματά τους με την πίεση που ασκούν πάνω τους και τις αυξημένες προσδοκίες. Κι αυτό εσύ, παιδί μου, πρέπει να το προσέξεις όταν γίνεις διάσημος.»
**«Άσε, ρε μαμά, το δούλεμα τώρα, εγώ δεν κινδυνεύω. Πράγματι, όμως, μαμά, δεν είδα κανέναν άλλο τραγουδιστή ή τραγουδίστρια να είναι τόσο σφιγμένοι και νευρικοί. Όλοι έδειχναν ν’ απολαμβάνουν το τραγούδι και το χορό τους, και φαίνονταν ήρεμοι.
Και οι στίχοι; Τι έλεγαν οι στίχοι του Σάκη;»
**«Αχ, Μπόμπο, παιδί μου. Σε στέλνω στα Αγγλικά από τα γεννοφάσκια και δε μπορείς μόνος σου να καταλάβεις τους στίχους; Τζάμπα σου πληρώνω τα ιδιαίτερα;»
**«Κάτι κατάλαβα μέσες άκρες, αλλά μου έμειναν απορίες ως προς το εσωτερικό νόημα των στίχων.»
**«Χμμμ… το εσωτερικό νόημα, ε; Ο στιχουργός - που σημειωτέον δεν ήξερε πού να βάλει τα κόμματα - όταν έγραφε: “This is our night, fly, to the top baby” εννoούσε μάλλον τη νύχτα της Eurovision και το πέταγμα στην κορυφή. Με το “feel it in your heart, When you are, winning this race”, πιθανότατα εννοούσε τη νίκη στη Eurovision, μια νίκη που, αλίμονο, ποτέ δε θα ερχόταν.»
«Πάντως εμένα και οι στίχοι μου φάνηκαν άγριοι και επιθετικοί», είπε ο Μπόμπος, και συμπλήρωσε: «Ενώ του Νορβηγού ήταν ρομαντικοί και μου άγγιξαν την καρδιά. Ταυτίστηκα με το παραμύθι του Alexander Rybak γιατί μου θυμίζει και τη δική μου ιστορία.
“Years ago, when I was younger
I kinda liked a girl I knew.”»
**«Άντε τώρα να κοιμηθείς, νιάνιαρο. Ακόμη δε βγήκες από τ’ αυγό, μου θέλεις και έρωτες!»
**«Γιατί ρε μαμά, δεν έχω καρδιά κι εγώ; Για πες μου όμως, πώς θα παρηγορηθεί τώρα ο Σάκης μας; Ανησυχώ για την ψυχολογική του κατάσταση.»
**«Ο Σάκης έχει μια χρυσή ευκαιρία μέσα από την παταγώδη ήττα του. Διότι ουδέν κακόν αμιγές καλού. Μπορεί να μετατρέψει αυτή την ήττα σε μια μεγάλη νίκη στη ζωή του. Κάνοντας την αυτοκριτική του, όχι μόνο σαν τραγουδιστής αλλά και σαν άνθρωπος, μπορεί να συνάξει πολύτιμα συμπεράσματα-μαθήματα που θα είναι πραγματικός χρυσός για τη ζωή του. Όταν είμαστε δεκτικοί στα μηνύματα που μας στέλνει η ζωή, τέτοιες παταγώδεις ήττες μας προσγειώνουν, μας κάνουν πιο ταπεινούς, πιο ανθρώπινους, πιο σοφούς. Απεναντίας, η αλαζονεία που συνοδεύει εκείνον που επιτυγχάνει στα πάντα είναι ο χειρότερος σύμβουλος και ο πιο ψυχοφθόρος.»
**«Κατάλαβα… Περίεργο όμως που ούτε οι ευλογίες κοτζάμ Πατριάρχη έπιασαν τόπο!»
**«Και πώς το ξέρεις ότι δεν έπιασαν; Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ο Σάκης δε θα ήταν εκτός τελικού αν δεν είχε λάβει τις ευλογίες του “παναγιότατου”; Ας μην είμαστε και αχάριστοι.. Άντε τώρα για ύπνο, κοντεύει να ξημερώσει.»
**«Για την Ελλάδα πότε θα ξημερώσει, μαμά;» ρώτησε ο Μπόμπος, καθώς προχωρούσε προς την κρεβατοκάμαρά του.
**«Για το ξημέρωμα της Ελλάδας απλά θα ονειρευόμαστε, παιδί μου. Με τέτοια μυαλά που κουβαλάμε οι Έλληνες, το μόνο που μπορούμε να τραγουδάμε είναι, “This is our night”.»
**«Και πώς μπορούμε ν’ αλλάξουμε μυαλά, ρε μάνα;»
**«Ακόμη εδώ είσαι; Στο κρεβάτι σου γρήγορα, περίεργε! Δεν έχεις ακούσει που λένε ότι “τότε που έβρεχε ο Θεός μυαλά κρατάγαμε ομπρέλες”; Για τους Έλληνες γράφτηκε αυτό.»
Αυτά τα ολίγα, και περαστικά μας.
Posted by Μαρία Σεφέρου
