George Zorbas (c. 1867–1942) (Greek: Γιώργης Ζορμπάς) was the character upon whom Nikos Kazantzakis based his fictional Alexis Zorbas, the protagonist of his novel Zorba the Greek.
He was born in the village of Katafygi, West Pieria, Central Macedonia, (now part of Velventos municipality), it what was then the Ottoman Empire in around 1867. He was the son of Fotios Zorbas, a wealthy landowner and sheep-owner and had three siblings, Katerina, John, and Xenophon. He worked in his fields and flocks in Katafygi, became a woodcutter, and later left for Palaiochori, Chalkidiki, where he spent the most decisive years of his life, 1889-1911. He worked as a miner for a French company in Gisvoro (Γήσβορο) and became friends with the foreman, John Kalkounis (Γιάννης Καλκούνης). He eloped with Kalkounis's daughter Eleni and eventually had eight children. By the end of this period, war and the death of his wife brought great unhappiness to his family.
After all this, he left Palaiochori for Eleftherohori, Pieria, only 8 km from Kolindros, where his brother George, a doctor, lived. In 1915, he decided to become a monk and left for Mount Athos. It was there that he met Kazantzakis and they become close friends. They went to Mani together, where they worked as miners in Prastova. It was their experiences here that Kazantzakis later wrote into The Life and Times of Alexis Zorbas, later translated as Zorba the Greek. His eventful life ended in Skopje, Yugoslavia, where he settled, remarried, and had more children. He died in 1942 and is buried in the Butel cemetery.
Retrieved from http://en.wikipedia.org/wiki/George_Zorbas
He was born in the village of Katafygi, West Pieria, Central Macedonia, (now part of Velventos municipality), it what was then the Ottoman Empire in around 1867. He was the son of Fotios Zorbas, a wealthy landowner and sheep-owner and had three siblings, Katerina, John, and Xenophon. He worked in his fields and flocks in Katafygi, became a woodcutter, and later left for Palaiochori, Chalkidiki, where he spent the most decisive years of his life, 1889-1911. He worked as a miner for a French company in Gisvoro (Γήσβορο) and became friends with the foreman, John Kalkounis (Γιάννης Καλκούνης). He eloped with Kalkounis's daughter Eleni and eventually had eight children. By the end of this period, war and the death of his wife brought great unhappiness to his family.
After all this, he left Palaiochori for Eleftherohori, Pieria, only 8 km from Kolindros, where his brother George, a doctor, lived. In 1915, he decided to become a monk and left for Mount Athos. It was there that he met Kazantzakis and they become close friends. They went to Mani together, where they worked as miners in Prastova. It was their experiences here that Kazantzakis later wrote into The Life and Times of Alexis Zorbas, later translated as Zorba the Greek. His eventful life ended in Skopje, Yugoslavia, where he settled, remarried, and had more children. He died in 1942 and is buried in the Butel cemetery.
Retrieved from http://en.wikipedia.org/wiki/George_Zorbas
Ο Αλέξης Ζορμπάς (που το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργης), έγινε γνωστός ως ήρωας του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.
Γεννήθηκε στο Λιβάδι του Δήμου Κολινδρού (Πιερία) το (1865). Ήταν γιος του Φώτη Ζορμπά, ενός πλούσιου τσέλιγκα και κτηματία, και είχε άλλα τρία αδέλφια (την Κατερίνα, τον Γιάννη και τον Ξενοφώντα). Δούλεψε στο Καταφύγι στα κτήματα και στα κοπάδια του, έγινε ξυλοκόπος, και αργότερα έφυγε για τη Χαλκιδική. Στο Παλαιοχώρι έζησε τα πιο κρίσιμα χρόνια της ζωής του. Εκεί διέμεινε σε ένα φίλο του και εργάστηκε ως μεταλλωρύχος σε μια Γαλλική εταιρεία εκμετάλευσης μεταλλείων στο Γήσβορο (Στρατονίκη). Γνωρίστηκε με τον αρχιεργάτη του μεταλλείου, Γιάννη Καλκούνη, "έκλεψε" και παντρεύτηκε στο Παλαιοχώρι την κόρη του Ελένη, και έκανε μαζί της οχτώ παιδιά, από τα οποία αγαπούσε ιδιαίτερα την πρωτοθυγατέρα του Ανδρονίκη, αλλά οι πόλεμοι και ο θάνατος της γυναίκας του Ελένης, φέρνουν δυστυχία στην οικογένειά του.
Μετά από όλα αυτά εγκαταλείπει το Παλαιοχώρι και την Χαλκιδική και έρχεται στο Ελευθεροχώρι Πιερίας που απέχει οχτώ χιλιόμετρα από τον Κολινδρό, όπου μένει ο αδελφός του Γιάννης Ζορμπάς, ο γιατρός. Το 1915 φεύγει για το Άγιο Όρος με την απόφαση να γίνει καλόγερος. Εκεί θα γνωριστεί με τον Καζαντζάκη και μια δυνατή φιλία θα αρχίσει να δένει τους δυο άντρες. Κατόπιν πηγαίνουν στη Μάνη όπου εκμεταλλεύονται τα ορυχεία της Πραστοβάς (κοντά στη Στούπα Μεσσηνίας, παραθαλάσσιο χωριό του Δήμου Λεύκτρου στη Μεσσηνιακή Μάνη). Ο Νίκος Καζαντζάκης εδώ εμπνεύστηκε και έγραψε το έργο του "Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά".
Η ταραγμένη ζωή του θα σταματήσει στα Σκόπια, όπου εγκαταστάθηκε, ξαναπαντρεύτηκε, έκανε και άλλα παιδιά και νέα οικογένεια. Ασχολήθηκε με την εξορυκτική δραστηριότητα. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η κατάσχεση των ορυχείων από τους Γερμανούς κατακτητές, η πείνα και ναζιστική σκλαβιά τον έστειλαν στον τάφο το (1941). Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο των Σκοπίων Μπούτελ.
Δισέγγονός του ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος.
