του Γιώργου Αρβανιτίδη, Δημάρχου Εχεδώρου ΘεσσαλονίκηςΕνσυνείδητα χρησιμοποιώ στην επικεφαλίδα του σχολίου μου τον τίτλο του πολύ γνωστού βιβλίου του Νίκου Παπανδρέου, επειδή πιστεύω πως τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών περιγράφονται πολύ παραστατικά από αυτές τις λέξεις.
Μύθος πρώτος: ο «αήττητος Πρωθυπουργός» . Τα αποτελέσματα έδειξαν για μία ακόμη φορά την πασίγνωστη ιστορική αλήθεια. Κανένας δεν είναι αήττητος –και μάλιστα εκείνοι που δε βασίζονται σε έργο αλλά σε ...επικοινωνιακά τεχνάσματα. Κάποτε έρχεται η ώρα που λάμπει η αλήθεια των γεγονότων.
Μύθος δεύτερος: η «χρωματισμένη» αποχή. Όπως όλες οι έρευνες δείχνουν η αποχή είναι διακομματική. Και αυτό βέβαια καθιστά πιο ηχηρό το μήνυμα της αλλά και πιο δυσχερή τη θέση όσων έσπευσαν να βαφτίσουν όλους τους απέχοντες (λουόμενους , σκεπτικιστές και αγανακτισμένους) ως νεοδημοκράτες.
Μύθος τρίτος: το ποσοστό της αποχής. Αναμφίβολα μεγάλο και μεστό μηνυμάτων. Αλλά όχι όσο μεγάλο παρουσιάζεται: Στους εκλογικούς καταλόγους είναι γραμμένοι και 1.500.000 έλληνες της διασποράς. Άρα έχουμε αποχή 10 μονάδες μικρότερη αυτής που «διαφημίζεται» από τα ΜΜΕ.
Μύθος τέταρτος: «το λάβαμε το μήνυμα». Κανείς από τους χαμένους της εκλογικής αναμέτρησης δε δείχνει , μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να έχει κατανοήσει σε βάθος το αποτέλεσμα και τις διαθέσεις των πολιτών.
Μύθος πέμπτος: «όλοι έχασαν». Στη Δημοκρατία κερδίζει όποιος συγκεντρώσει την πλειονότητα των ψήφων (ή δευτερευόντως, όποιος αυξήσει τη δύναμη του). Μια απλή ανάγνωση των αποτελεσμάτων οδηγεί στο συμπέρασμα πως το ΠΑΣΟΚ είναι ο βασικός νικητής , ο ΛΑΟΣ κερδισμένος και το ΚΚΕ μέσα στους στόχους του. Η ΝΔ είναι ο βασικός ηττημένος.
Μύθος έκτος: τα αποτελέσματα ήταν προβλέψιμα. Η στάση αυτή διαμορφώνεται εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς και αποβλέπει στη μείωση της σημασίας των ευρωεκλογών. Αν τα αποτελέσματα ήταν προβλέψιμα τότε πρώτοι οι κυβερνώντες δεν θα είχαν βάλει τον πήχη της λεγόμενης διαχειρίσιμης ήττας στο 3%. Αλλά οι εκλογές έκρυβαν μία δυσάρεστη δυναμική για τη ΝΔ και μία ευχάριστη ώθηση για το ΠΑΣΟΚ.
Μύθος έβδομος: δεν ακούσαμε καμία πρόταση. Η σκοπιμότητα της άποψης αυτής συμπληρώνει τον προηγούμενο μύθο. Και για την Ευρώπη έγινε διάλογος( με έμφαση από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ) αλλά και προτάσεις για τους δανειολήπτες, την ανεργία, την ενίσχυση των ασθενέστερων και για μία δεύτερη ευκαιρία στους χρεωμένους μπήκαν στην προεκλογική ατζέντα.
Μύθος όγδοος: Κανείς δε μιλά για την έξοδο από την κρίση. Το ΠΑΣΟΚ μιλά από το Νοέμβριο με συγκεκριμένο πλαίσιο εξόδου από την κρίση με 5 δέσμες άμεσων μέτρων για τις τράπεζες και την πραγματική οικονομία, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις , την αύξηση της απασχόλησης, τα χαμηλά εισοδήματα, τους δανειολήπτες.
Μύθος ένατος: τα αποτελέσματα των επόμενων βουλευτικών εκλογών θα είναι διαφορετικά. Πιθανόν -αλλά μόνο ως προς τα ποσοστά του πρώτου(ΠΑΣΟΚ) και του δεύτερου(ΝΔ). Και αν η ΝΔ επιμείνει στη «δεξιά ατζέντα» του κ. Καρατζαφέρη η διαφορά θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
Και μία Ιστορία: Μέσα από τους μύθους(και την κατάρριψη τους) προβάλλει η Ιστορία του τόπου και η ζωτική του ανάγκη να προχωρήσει μπροστά και να συγκλίνει με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα με σημαίες την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική συνοχή, την πολιτική αλλαγή και τη διεύρυνση της Δημοκρατίας…
Μύθος πρώτος: ο «αήττητος Πρωθυπουργός» . Τα αποτελέσματα έδειξαν για μία ακόμη φορά την πασίγνωστη ιστορική αλήθεια. Κανένας δεν είναι αήττητος –και μάλιστα εκείνοι που δε βασίζονται σε έργο αλλά σε ...επικοινωνιακά τεχνάσματα. Κάποτε έρχεται η ώρα που λάμπει η αλήθεια των γεγονότων.
Μύθος δεύτερος: η «χρωματισμένη» αποχή. Όπως όλες οι έρευνες δείχνουν η αποχή είναι διακομματική. Και αυτό βέβαια καθιστά πιο ηχηρό το μήνυμα της αλλά και πιο δυσχερή τη θέση όσων έσπευσαν να βαφτίσουν όλους τους απέχοντες (λουόμενους , σκεπτικιστές και αγανακτισμένους) ως νεοδημοκράτες.
Μύθος τρίτος: το ποσοστό της αποχής. Αναμφίβολα μεγάλο και μεστό μηνυμάτων. Αλλά όχι όσο μεγάλο παρουσιάζεται: Στους εκλογικούς καταλόγους είναι γραμμένοι και 1.500.000 έλληνες της διασποράς. Άρα έχουμε αποχή 10 μονάδες μικρότερη αυτής που «διαφημίζεται» από τα ΜΜΕ.
Μύθος τέταρτος: «το λάβαμε το μήνυμα». Κανείς από τους χαμένους της εκλογικής αναμέτρησης δε δείχνει , μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να έχει κατανοήσει σε βάθος το αποτέλεσμα και τις διαθέσεις των πολιτών.
Μύθος πέμπτος: «όλοι έχασαν». Στη Δημοκρατία κερδίζει όποιος συγκεντρώσει την πλειονότητα των ψήφων (ή δευτερευόντως, όποιος αυξήσει τη δύναμη του). Μια απλή ανάγνωση των αποτελεσμάτων οδηγεί στο συμπέρασμα πως το ΠΑΣΟΚ είναι ο βασικός νικητής , ο ΛΑΟΣ κερδισμένος και το ΚΚΕ μέσα στους στόχους του. Η ΝΔ είναι ο βασικός ηττημένος.
Μύθος έκτος: τα αποτελέσματα ήταν προβλέψιμα. Η στάση αυτή διαμορφώνεται εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς και αποβλέπει στη μείωση της σημασίας των ευρωεκλογών. Αν τα αποτελέσματα ήταν προβλέψιμα τότε πρώτοι οι κυβερνώντες δεν θα είχαν βάλει τον πήχη της λεγόμενης διαχειρίσιμης ήττας στο 3%. Αλλά οι εκλογές έκρυβαν μία δυσάρεστη δυναμική για τη ΝΔ και μία ευχάριστη ώθηση για το ΠΑΣΟΚ.
Μύθος έβδομος: δεν ακούσαμε καμία πρόταση. Η σκοπιμότητα της άποψης αυτής συμπληρώνει τον προηγούμενο μύθο. Και για την Ευρώπη έγινε διάλογος( με έμφαση από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ) αλλά και προτάσεις για τους δανειολήπτες, την ανεργία, την ενίσχυση των ασθενέστερων και για μία δεύτερη ευκαιρία στους χρεωμένους μπήκαν στην προεκλογική ατζέντα.
Μύθος όγδοος: Κανείς δε μιλά για την έξοδο από την κρίση. Το ΠΑΣΟΚ μιλά από το Νοέμβριο με συγκεκριμένο πλαίσιο εξόδου από την κρίση με 5 δέσμες άμεσων μέτρων για τις τράπεζες και την πραγματική οικονομία, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις , την αύξηση της απασχόλησης, τα χαμηλά εισοδήματα, τους δανειολήπτες.
Μύθος ένατος: τα αποτελέσματα των επόμενων βουλευτικών εκλογών θα είναι διαφορετικά. Πιθανόν -αλλά μόνο ως προς τα ποσοστά του πρώτου(ΠΑΣΟΚ) και του δεύτερου(ΝΔ). Και αν η ΝΔ επιμείνει στη «δεξιά ατζέντα» του κ. Καρατζαφέρη η διαφορά θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
Και μία Ιστορία: Μέσα από τους μύθους(και την κατάρριψη τους) προβάλλει η Ιστορία του τόπου και η ζωτική του ανάγκη να προχωρήσει μπροστά και να συγκλίνει με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα με σημαίες την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική συνοχή, την πολιτική αλλαγή και τη διεύρυνση της Δημοκρατίας…
