Γράφει ο Ιωάννης Ε. Νομικός
ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΝΑΛΥΣΗ, ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΣΚΕΨΗΣ
Πίσω από οποιεσδήποτε δυσνόητες έννοιες, υπάρχει πάντοτε μια απλή αλήθεια.
Όλοι γνωρίζουν τις ενδείξεις που αναγράφονται στα αποτελέσματα των εκλογών:
α. Εγγεγραμμένοι: Εϊναι όσοι έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν
β. Ψηφίσαντες : Είναι όσοι ψήφισαν.
γ. Αποχή (απέχοντες) : Είναι όσοι έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν και δεν ψήφισαν.
(Ευνότητο είναι οτι α=β+γ ή β= α-γ ή γ=α-β.
δηλαδή, Εγγεγραμμένοι = ψηφίσαντες + απέχοντες, ψηφίσαντες=εγγεγραμμένοι μείον απέχοντες (αποχή), Αποχή = εγγεγραμμένοι - ψηφίσαντες
Σημειωτέον η ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική στις ΕυρωΕκλογές) (διαφωνούμε εδώ!)
δ. Έγκυρα (ενν. ψηφοδέλτια): Είναι όσα τυπικώς μπορούν να γίνουν δεκτά ως ψήφοι.
ε. ’κυρα (ενν. ψηφοδέλτια): Είναι όσα τυπικώς δεν μπορούν να γίνουν δεκτά ως ψήφοι (σκισμένα, μουτζουρωμένα, με σημειώσεις, χαρτιά άσχετα με τα διδόμενα ψηφοδέλτια κλπ)
στ. Λευκά (ενν. ψηφοδέλτια): Τα λευκά ψηφοδέλτια, που υποχρεωτικά πρέπει να δίδονται μαζί με τα ψηφοδέλτια των κομμάτων.
Ευνόητο είναι οτι β=δ+ε+στ (ψηφίσαντες = έγκυρα + άκυρα + λευκά)
Τα ποσοστά κάθε κόμματος, συνδυασμού ή ανεξάρτητου υποψήφιου προκύπτουν ΜΟΝΟ από τα ΕΓΚΥΡΑ ψηφοδέλτια (όχι τα άκυρα, ούτε τα λευκά)
(Είναι ευνόητο διότι τα άκυρα δεν είναι ψήφοι, τα δε λευκά δεν μπορούν να καταλογισθούν σε κανένα κόμμα, συνδυασμό ή ανεξάρτητο υποψήφιο)
Δηλαδή Εγκυρα Ψηφοδέλτια = 100% των ψηφοδελτίων από τα οποία προκύπτουν τα ποσοστά.
Έτσι πχ 42% κόμματος Α + 39% κόμματος Β' + 15% κόμματος Γ + 4% κόμματος Δ = 100% των εγκύρων ψηφοδελτίων.
Τα λευκά λαμβάνονται υπόψη για την διάθεση των εδρών, στην περίπτωση που υπάρχουν υπόλοιπα κατανομής εδρών. Εδώ γίνεται το δεύτερο παιχνίδι, αλλά δεν θα μας απασχολήσει εν προκειμένω, διότι ο νόμος είναι αρκετά πολύπλοκος. Τα άκυρα ή η αποχή αγνοούνται.
ΣΤΑΔΙΟ ΠΡΩΤΟ
Τα λευκά, τα άκυρα και η αποχή δεν μπορούν να επηρεάσουν την διαμόρφωση των ποσοστών.
Συμφέρει τα κόμματα εξουσίας (που έχουν ως δεδομένη δύναμή τους ένα ποσοστό της τάξεως του 30%) να είναι αυξημένη η αποχή, τα άκυρα και τα λευκά, διότι δεν απειλείται καθόλου το ποσοστό τους.
Απειλείται μόνο ο απόλυτος αριθμός εγκύρων ψήφων (εγκύρως ψηφισάντων), κάτι βέβαια που δεν τους ενδιαφέρει, όπως αποδεικνύεται μαθηματικά στο ακραίο παράδειγμα που ακολουθεί... (κατά τη σοφή ρήση, "Στα άκρα κρίνεται η ορθότητα των θεσμών")
Παράδειγμα:
(Στην ιστοσελίδα
ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΝΑΛΥΣΗ, ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΣΚΕΨΗΣ
Πίσω από οποιεσδήποτε δυσνόητες έννοιες, υπάρχει πάντοτε μια απλή αλήθεια.
Όλοι γνωρίζουν τις ενδείξεις που αναγράφονται στα αποτελέσματα των εκλογών:
α. Εγγεγραμμένοι: Εϊναι όσοι έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν
β. Ψηφίσαντες : Είναι όσοι ψήφισαν.
γ. Αποχή (απέχοντες) : Είναι όσοι έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν και δεν ψήφισαν.
(Ευνότητο είναι οτι α=β+γ ή β= α-γ ή γ=α-β.
δηλαδή, Εγγεγραμμένοι = ψηφίσαντες + απέχοντες, ψηφίσαντες=εγγεγραμμένοι μείον απέχοντες (αποχή), Αποχή = εγγεγραμμένοι - ψηφίσαντες
Σημειωτέον η ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική στις ΕυρωΕκλογές) (διαφωνούμε εδώ!)
δ. Έγκυρα (ενν. ψηφοδέλτια): Είναι όσα τυπικώς μπορούν να γίνουν δεκτά ως ψήφοι.
ε. ’κυρα (ενν. ψηφοδέλτια): Είναι όσα τυπικώς δεν μπορούν να γίνουν δεκτά ως ψήφοι (σκισμένα, μουτζουρωμένα, με σημειώσεις, χαρτιά άσχετα με τα διδόμενα ψηφοδέλτια κλπ)
στ. Λευκά (ενν. ψηφοδέλτια): Τα λευκά ψηφοδέλτια, που υποχρεωτικά πρέπει να δίδονται μαζί με τα ψηφοδέλτια των κομμάτων.
Ευνόητο είναι οτι β=δ+ε+στ (ψηφίσαντες = έγκυρα + άκυρα + λευκά)
Τα ποσοστά κάθε κόμματος, συνδυασμού ή ανεξάρτητου υποψήφιου προκύπτουν ΜΟΝΟ από τα ΕΓΚΥΡΑ ψηφοδέλτια (όχι τα άκυρα, ούτε τα λευκά)
(Είναι ευνόητο διότι τα άκυρα δεν είναι ψήφοι, τα δε λευκά δεν μπορούν να καταλογισθούν σε κανένα κόμμα, συνδυασμό ή ανεξάρτητο υποψήφιο)
Δηλαδή Εγκυρα Ψηφοδέλτια = 100% των ψηφοδελτίων από τα οποία προκύπτουν τα ποσοστά.
Έτσι πχ 42% κόμματος Α + 39% κόμματος Β' + 15% κόμματος Γ + 4% κόμματος Δ = 100% των εγκύρων ψηφοδελτίων.
Τα λευκά λαμβάνονται υπόψη για την διάθεση των εδρών, στην περίπτωση που υπάρχουν υπόλοιπα κατανομής εδρών. Εδώ γίνεται το δεύτερο παιχνίδι, αλλά δεν θα μας απασχολήσει εν προκειμένω, διότι ο νόμος είναι αρκετά πολύπλοκος. Τα άκυρα ή η αποχή αγνοούνται.
ΣΤΑΔΙΟ ΠΡΩΤΟ
Τα λευκά, τα άκυρα και η αποχή δεν μπορούν να επηρεάσουν την διαμόρφωση των ποσοστών.
Συμφέρει τα κόμματα εξουσίας (που έχουν ως δεδομένη δύναμή τους ένα ποσοστό της τάξεως του 30%) να είναι αυξημένη η αποχή, τα άκυρα και τα λευκά, διότι δεν απειλείται καθόλου το ποσοστό τους.
Απειλείται μόνο ο απόλυτος αριθμός εγκύρων ψήφων (εγκύρως ψηφισάντων), κάτι βέβαια που δεν τους ενδιαφέρει, όπως αποδεικνύεται μαθηματικά στο ακραίο παράδειγμα που ακολουθεί... (κατά τη σοφή ρήση, "Στα άκρα κρίνεται η ορθότητα των θεσμών")
Παράδειγμα:
(Στην ιστοσελίδα
θα βρείτε πόσοι Έλληνες ψηφίζουν)
Σε 9.000.003 ψηφοφόρους, ας υποθέσουμε οτι 9.000.0000 ψηφοφόροι απέχουν, ψηφίζουν άκυρο ή λευκό και μόνο οι υπόλοιποι 3 ψηφίζουν έγκυρα
Από αυτούς δε τους τρείς, ο ένας ψηφίζει εγκύρως το κόμμα Α και οι άλλοι δύο το κόμμα Β.
Το κόμμα Α, αφού πήρε 1 ψήφο στα 3 έγκυρα ψηφοδέλτια έχει ποσοστό 100%(ποσοστό συνόλου εγκύρων) δια 3(απόλυτος αριθμός εγκύρων) επί ένα (ένα έγκυρο ψηφοδέλτιο για το κόμμα Α), το δε κόμμα Β, αφού πήρε 2 ψήφους στα 3 έγκυρα ψηφοδέλτια έχει ποσοστό (100% δια 3) επί δύο.
Δηλαδή Α κόμμα = 33,33%, Β κόμμα =66,66%, δηλαδή το ισχυρότερο ποσοστό στην ιστορία των εκλογών.
Με άλλα λόγια, οι τρείς ψηφοφόροι καπέλλωσαν τους λοιπούς 9.000.000 ψηφοφόρους, που ικανοποιήθηκαν διότι διαμαρτυρήθηκαν με αποχή, άκυρο ή λευκό.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η αποχή, το λευκό και το άκυρο είναι ανοησία.
Σε 9.000.003 ψηφοφόρους, ας υποθέσουμε οτι 9.000.0000 ψηφοφόροι απέχουν, ψηφίζουν άκυρο ή λευκό και μόνο οι υπόλοιποι 3 ψηφίζουν έγκυρα
Από αυτούς δε τους τρείς, ο ένας ψηφίζει εγκύρως το κόμμα Α και οι άλλοι δύο το κόμμα Β.
Το κόμμα Α, αφού πήρε 1 ψήφο στα 3 έγκυρα ψηφοδέλτια έχει ποσοστό 100%(ποσοστό συνόλου εγκύρων) δια 3(απόλυτος αριθμός εγκύρων) επί ένα (ένα έγκυρο ψηφοδέλτιο για το κόμμα Α), το δε κόμμα Β, αφού πήρε 2 ψήφους στα 3 έγκυρα ψηφοδέλτια έχει ποσοστό (100% δια 3) επί δύο.
Δηλαδή Α κόμμα = 33,33%, Β κόμμα =66,66%, δηλαδή το ισχυρότερο ποσοστό στην ιστορία των εκλογών.
Με άλλα λόγια, οι τρείς ψηφοφόροι καπέλλωσαν τους λοιπούς 9.000.000 ψηφοφόρους, που ικανοποιήθηκαν διότι διαμαρτυρήθηκαν με αποχή, άκυρο ή λευκό.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η αποχή, το λευκό και το άκυρο είναι ανοησία.
ΣΤΑΔΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ψυχολογική Απάτη
Γνωρίζοντας τα κόμματα όσα προαναφέρθηκαν, διαφημίζουν οτι πρέπει οι ψηφοφόροι να μή απέχουν και να πάνε να ψηφίσουν.
Δεν διευκρινίζουν όμως οτι απαιτείται έγκυρη ψήφος. Αφήνουν να πλανάται η ιδέα οτι και το άκυρο ή το λευκό είναι αποδεκτό.
Αυτό βέβαια το κάνουν γιατί είναι ασφαλές, όπως προ-αποδείχθηκε, πέραν του ότι οι κομματικώς οργανωμένοι ψηφοφόροι συσπειρώνονται.
Ο μή κομματικά οργανωμένος ψηφοφόρος, από αγανάκτηση, θα κάνει ακριβώς το αντίθετο (εφαρμογή απλού ψυχολογικού νόμου) και δεν θα ψηφίσει "για να μπεί στο ρουθούνι" αυτών που θεωρεί υπεύθυνους, οπότε διασφαλίζονται τα ποσοστά των κομμάτων εξουσίας.
ΣΤΑΔΙΟ ΤΡΙΤΟ
Πρώτη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Ιδεολογία)
Επειδή τίποτα δεν διασφαλίζει οτι οι μή κομματικά οργανωμένοι ψηφοφόροι θα ενεργήσουν όπως αναλύθηκε, και υπάρχει πιθανότητα να ψηφίσουν έγκυρα άλλο κόμμα, η πρώτη γραμμή άμυνας είναι το ιδεολογικό ταμπού, με επιχειρήματα όπως: Δεν είναι δυνατόν να προδώσεις την παράταξή σου, μή γίνεις αποστάτης και άλλα παρόμοια. Μη ξεχνάτε οτι τα στελέχη των κομμάτων εξουσίας ζουν τις οικογένειές τους από την πολιτική. Αν δεν εκλεγούν χάνουν "μεροκάματα"
Η γραμμή αυτή είναι σήμερα λίγο ως πολύ ξεπερασμένη για τους νέους, διατηρείται όμως ακμαία για τους μεγαλύτερους.
ΣΤΑΔΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
Δεύτερη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Εκφοβισμός)
Η ψυχολογική Απάτη
Γνωρίζοντας τα κόμματα όσα προαναφέρθηκαν, διαφημίζουν οτι πρέπει οι ψηφοφόροι να μή απέχουν και να πάνε να ψηφίσουν.
Δεν διευκρινίζουν όμως οτι απαιτείται έγκυρη ψήφος. Αφήνουν να πλανάται η ιδέα οτι και το άκυρο ή το λευκό είναι αποδεκτό.
Αυτό βέβαια το κάνουν γιατί είναι ασφαλές, όπως προ-αποδείχθηκε, πέραν του ότι οι κομματικώς οργανωμένοι ψηφοφόροι συσπειρώνονται.
Ο μή κομματικά οργανωμένος ψηφοφόρος, από αγανάκτηση, θα κάνει ακριβώς το αντίθετο (εφαρμογή απλού ψυχολογικού νόμου) και δεν θα ψηφίσει "για να μπεί στο ρουθούνι" αυτών που θεωρεί υπεύθυνους, οπότε διασφαλίζονται τα ποσοστά των κομμάτων εξουσίας.
ΣΤΑΔΙΟ ΤΡΙΤΟ
Πρώτη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Ιδεολογία)
Επειδή τίποτα δεν διασφαλίζει οτι οι μή κομματικά οργανωμένοι ψηφοφόροι θα ενεργήσουν όπως αναλύθηκε, και υπάρχει πιθανότητα να ψηφίσουν έγκυρα άλλο κόμμα, η πρώτη γραμμή άμυνας είναι το ιδεολογικό ταμπού, με επιχειρήματα όπως: Δεν είναι δυνατόν να προδώσεις την παράταξή σου, μή γίνεις αποστάτης και άλλα παρόμοια. Μη ξεχνάτε οτι τα στελέχη των κομμάτων εξουσίας ζουν τις οικογένειές τους από την πολιτική. Αν δεν εκλεγούν χάνουν "μεροκάματα"
Η γραμμή αυτή είναι σήμερα λίγο ως πολύ ξεπερασμένη για τους νέους, διατηρείται όμως ακμαία για τους μεγαλύτερους.
ΣΤΑΔΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
Δεύτερη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Εκφοβισμός)
Αλήθεια ποιές είναι οι ιδεολογικές διαφορές των κομμάτων εξουσίας σήμερα; Αν απαντήσετε "καμμία", ήδη εκπορθήσατε την πρώτη γραμμή άμυνας.
Όσοι εκπόρθησαν την πρώτη γραμμή άμυνας και δεν ξεγελιούνται με ιδεολογικά φλυναφήματα, τους περιμένει η δεύτερη γραμμή άμυνας: ο εκφοβισμός.
Ο εκφοβισμός είναι του ιστορικού τύπου "Apres moi, la deluge (Μετά από μένα το χάος)", λες και οι λοιπές πολιτικές δυνάμεις είναι εχθροί της χώρας.
ΣΤΑΔΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
Τρίτη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Εξαθλίωση - Δωροδοκία - Εκμετάλευση Ελπίδας )
Εδώ εντάσσονται οι παροχές και οι φρούδες ελπίδες. Αφού πρώτα εξαθλιώνουν, μετά τάζουν ψίχουλα και υποσχέσεις που ποτέ δεν πραγματώνονται.
(Αν πραγματωθούν, τί θα έχουν μετά να τάζουν;)
Στον Ποινικό Κώδικα λέγεται δωροδοκία και η διαδικασία agent provocateur.
ΣΤΑΔΙΟ ΕΚΤΟ
Τέταρτη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Συνέργεια με συμφεροντολόγους)
Αφού κάθε κόμμα εξουσίας έχει σταθερή δύναμη περίπου 30% (στελέχη, κομματικά οργανωμένοι, ιδεολόγοι ("το ρίχνω δαγκωτό"), φοβισμένοι και ελπιδο-εμπαιζόμενοι) πως συμπληρώνουν το υπόλοιπο 10-13% που απαιτείται για αυτοδυναμία; Από τους συμφεροντολόγους.
Είναι αυτοί που πάντοτε κερδίζουν από κάθε κυβέρνηση, συνήθως εντός των πρώτων 100 ημερών. Βρείτε τους. Συνήθως το συμφέρον τους εξαντλείται στην αύξηση των κερδών τους.
Αν ήσασταν κόμμα εξουσίας τί θα προτιμούσατε να ικανοποιούσατε; Το 30% των σίγουρων ή το 10% αυτών που θα σας έδιναν την εξουσία;
Φυσικά, το 10%, αφού το 30% είναι σίγουροι.
Είστε από τους σίγουρους; Αν απαντήσετε, θα ανακαλύψετε γιατί 35 χρόνια έχουμε λιτότητα.
ΛΥΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Από όποια ιδεολογία και αν διακατέχεστε, προβληματισθείτε στο εξής:
Αν ένα κόμμα εξουσίας κερδίσει το 10% των μονίμων συμφεροντολόγων και χάσει το 30% των σίγουρων, πόσο κόμμα εξουσίας θα είναι;
Εδώ είναι τελικά και το τελευταίο εμπόδιο. Το ταμπού της παράλογης λογικής.
Συνήθως σκεφτόμαστε: Ψηφίζω κόμμα εξουσίας, διότι παρόλο που 35 χρόνια απέδειξε την ανικανότητά του, ελπίζω οτι ξαφνικά θα γίνει ικανό.
Δεν ψηφίζω μικρό κόμμα (οποιοδήποτε) γιατί δεν μου απέδειξε οτι είναι ικανό και θεωρώ οτι και αυτό θα είναι ανίκανο.
Σκέψη λογική ή παράλογη;
Τελικά στις εκλογές ψηφίζουμε (εν γνώσει μας) τον αποδεδειγμένα ΑΝΙΚΑΝΟΤΕΡΟ, αποκλείοντας άλλους να αποδείξουν οτι είναι ενδεχομένως περοσσότερο ικανοί.
Η λύση και η απόφαση είναι δική σας.
Υστερόγραφο: Αν ένα κόμμα εξουσίας καταποντισθεί, λέτε το άλλο κόμμα εξουσίας να μή ανησυχήσει;
Αν και τα δύο κόμματα εξουσίας καταποντισθούν, λέτε τα μικρό κόμμα (που θα γίνει πρόσκαιρα(;) κόμμα εξουσίας) να κάνει τα ίδια, υπονομεύοντας την προοπτική του;
Όσοι εκπόρθησαν την πρώτη γραμμή άμυνας και δεν ξεγελιούνται με ιδεολογικά φλυναφήματα, τους περιμένει η δεύτερη γραμμή άμυνας: ο εκφοβισμός.
Ο εκφοβισμός είναι του ιστορικού τύπου "Apres moi, la deluge (Μετά από μένα το χάος)", λες και οι λοιπές πολιτικές δυνάμεις είναι εχθροί της χώρας.
ΣΤΑΔΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
Τρίτη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Εξαθλίωση - Δωροδοκία - Εκμετάλευση Ελπίδας )
Εδώ εντάσσονται οι παροχές και οι φρούδες ελπίδες. Αφού πρώτα εξαθλιώνουν, μετά τάζουν ψίχουλα και υποσχέσεις που ποτέ δεν πραγματώνονται.
(Αν πραγματωθούν, τί θα έχουν μετά να τάζουν;)
Στον Ποινικό Κώδικα λέγεται δωροδοκία και η διαδικασία agent provocateur.
ΣΤΑΔΙΟ ΕΚΤΟ
Τέταρτη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας (Συνέργεια με συμφεροντολόγους)
Αφού κάθε κόμμα εξουσίας έχει σταθερή δύναμη περίπου 30% (στελέχη, κομματικά οργανωμένοι, ιδεολόγοι ("το ρίχνω δαγκωτό"), φοβισμένοι και ελπιδο-εμπαιζόμενοι) πως συμπληρώνουν το υπόλοιπο 10-13% που απαιτείται για αυτοδυναμία; Από τους συμφεροντολόγους.
Είναι αυτοί που πάντοτε κερδίζουν από κάθε κυβέρνηση, συνήθως εντός των πρώτων 100 ημερών. Βρείτε τους. Συνήθως το συμφέρον τους εξαντλείται στην αύξηση των κερδών τους.
Αν ήσασταν κόμμα εξουσίας τί θα προτιμούσατε να ικανοποιούσατε; Το 30% των σίγουρων ή το 10% αυτών που θα σας έδιναν την εξουσία;
Φυσικά, το 10%, αφού το 30% είναι σίγουροι.
Είστε από τους σίγουρους; Αν απαντήσετε, θα ανακαλύψετε γιατί 35 χρόνια έχουμε λιτότητα.
ΛΥΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Από όποια ιδεολογία και αν διακατέχεστε, προβληματισθείτε στο εξής:
Αν ένα κόμμα εξουσίας κερδίσει το 10% των μονίμων συμφεροντολόγων και χάσει το 30% των σίγουρων, πόσο κόμμα εξουσίας θα είναι;
Εδώ είναι τελικά και το τελευταίο εμπόδιο. Το ταμπού της παράλογης λογικής.
Συνήθως σκεφτόμαστε: Ψηφίζω κόμμα εξουσίας, διότι παρόλο που 35 χρόνια απέδειξε την ανικανότητά του, ελπίζω οτι ξαφνικά θα γίνει ικανό.
Δεν ψηφίζω μικρό κόμμα (οποιοδήποτε) γιατί δεν μου απέδειξε οτι είναι ικανό και θεωρώ οτι και αυτό θα είναι ανίκανο.
Σκέψη λογική ή παράλογη;
Τελικά στις εκλογές ψηφίζουμε (εν γνώσει μας) τον αποδεδειγμένα ΑΝΙΚΑΝΟΤΕΡΟ, αποκλείοντας άλλους να αποδείξουν οτι είναι ενδεχομένως περοσσότερο ικανοί.
Η λύση και η απόφαση είναι δική σας.
Υστερόγραφο: Αν ένα κόμμα εξουσίας καταποντισθεί, λέτε το άλλο κόμμα εξουσίας να μή ανησυχήσει;
Αν και τα δύο κόμματα εξουσίας καταποντισθούν, λέτε τα μικρό κόμμα (που θα γίνει πρόσκαιρα(;) κόμμα εξουσίας) να κάνει τα ίδια, υπονομεύοντας την προοπτική του;
