ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Στις δηλώσεις του προέδρου του ΙΡΑΝ Αχμαμτινετζάντ, ο οποίος φαίνεται να επανεκλέγεται με το ....δημοκρατικό 65% των ψήφων στις προχθεσινές εκλογές, οτι : στο ΙΡΑΝ δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι, σας παραθέτω ένα ενδιαφέρον κείμενο απο το
http://abravanel.wordpress.com/ για τις θέσεις του Ιουδαισμού για το θέμα αυτό.
Σημειώστε οτι στο ΙΡΑΝ όντως δεν υπάρχουν gay και λεσβίες, γιατί...


τους ΚΡΕΜΑΝΕ!!!

Εβραίοι και Ομοφυλοφιλία

Ας ξεκινήσουμε με μερικές παραδοχές: η Τορά, (δηλαδή η Παλαιά Διαθήκη κατά τον Χριστιανισμό), μιλάει ξεκάθαρα εναντίον της ομοφυλοφιλίας. Για την ακρίβεια αυτό που καταδικάζει ξεκάθαρα είναι οι ανδρικές ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές σχέσεις και το cross dressing, ενώ οι λεσβιακές σχέσεις καταδικάζονται έμμεσα. Ο διαφορετικός σεξουαλικός προσανατολισμός είναι αποδεκτός αρκεί τα άτομα να αποφεύγουν την ίδια την πράξη. Η σημερινός Ιουδαϊσμός μην έχοντας ένα κεντρικό δόγμα, όπως άλλες θρησκείες σαν τον Χριστιανισμό στις διάφορες εκδοχές του, έχει υιοθετήσει διαφορετικές πρακτικές ανάλογα με τα διάφορα ρεύματα μέσα στις τάξεις του.

[Μικρή σημείωση: τα ρεύματα αυτά δεν αποτελούν διαφορετικές θρησκείες μεταξύ τους και ούτε αλληλοχαρακτηρίζονται ως αιρετικοί, με εξαίρεση την μικρή οικογένεια των Σαμαρειτών, όπως συμβαίνει στα διάφορα χριστιανικά δόγματα. Τα κυριότερα ρεύματα είναι ο Ορθόδοξος Ιουδαϊσμός, ο Συντηρητικός Ιουδαϊσμός, ο Μεταρρυθμιστικός Ιουδαϊσμός και ο Αναδομητικός Ιουδαϊσμός.]

Στον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό η ομοφυλοφιλία αποτελεί αμαρτία και ειδικότερα η σοδομία είναι μεταξύ των πιο σημαντικών αμαρτιών. Η πιο ακραίες εκφράσεις του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού βλέπουν την ομοφυλοφιλία ως ανοικτή επανάσταση ενάντια στον Θεό και ειδικότερα το Ισραήλ έχει δει ορισμένες σκληρές αντιπαραθέσεις μεταξύ των ακραίων ορθόδοξων και της mainstream ισραηλινής κοινωνίας η οποία είναι αρκετά εως πολύ φιλική προς την GLBT κοινότητα. Highlight: η κοινή διαμαρτυρία των ηγετών της εβραϊκής, μουσουλμανικής και χριστιανικής κοινότητας στην Ιερουσαλήμ για το Gay Pride το 2000. Αξίζει να σημειωθεί οτι ένας αυξανόμενος αριθμός ορθόδοξων ραβίνων έχουν δηλώσει δημόσια την ομοφυλοφιλία τους.

Στον Συντηρητικό Ιουδαϊσμό η παραδοσιακή πολιτική ήταν αυτή της ανοχής αν και η ομοφυλοφιλία επισήμως καταδικαζόταν και οι θρησκευτικοί γάμοι απαγορεύονταν. Πρόσφατα όμως η Committee on Jewish Law and Standards υιοθέτησε 3 διαφορετικές responsa που επιτρέπουν στους τοπικούς ραβίνους να υιοθετήσουν μια κατά συνείδηση προσέγγιση πάνω στο θέμα της ομοφυλοφιλίας. Πολλές κοινότητες συνεχίζουν να θεωρούν την ομοφυλοφιλία ως απαγορευμένη πράξη, ενώ ορισμένες άλλες πλέον καλωσορίζουν τους ανοικτά gay άνδρες και ανοικτά λεσβίες γυναίκες. Μάλιστα ορισμένα Συντηρητικά ραβινικά σεμινάρια ανακοίνωσαν οτι είναι έτοιμα να δεχθούν τους πρώτους και τις πρώτες gay και λεσβίες ραβίνους, χωρίς αυτό να απαγορεύει να υπάρχουν ήδη Συντηρητικοί ραβίνοι που συζούν με τον σύντροφο τους και έχουν παιδιά.

Ο Μεταρρυθμιστικός Ιουδαϊσμός, ο οποίος αποτελεί την μεγαλύτερη μερίδα των εβραίων στις ΗΠΑ, έχει αποδεχθεί πλήρως τους ομοφυλόφιλους μεταξύ των μελών του. Ηδη από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 είχαμε τους πρώτους gay ραββίνους και σύντομα μετά τις πρώτες λεσβίες ραβίνους. Οσο αφορά τον γάμο η αρχική θέση ήταν η πλήρη στήριξη υπέρ του πολιτικού γάμου μεταξύ των ομοφυλοφίλων, ενώ σήμερα γίνεται αποδεκτός και ο θρησκευτικός γάμος. Μάλιστα η συμμετοχή του Μεταρρυθμιστικού Εβραϊσμού υπέρ των δικαιωμάτων της GLBT κοινότητας αποτέλεσε ένα από τους πιο σημαντικούς πυλώνες του κινήματος στην δεκαετία του ‘80, ενώ ακόμα και σήμερα πάρα πολλοί εβραίοι ακτιβιστές βρίσκονται στην πρωτοπορία της GLBT κοινότητας, (πχ οι 100 ραβίνοι του Jews for Marriage Equality).

Ο Αναδομητικός Ιουδαϊσμός υπήρξε η πρώτη κοινότητα που αποδέχθηκε ανοικτά την ομοφυλοφιλία από την δεκαετία του ‘70, ενώ ομοφυλόφιλοι είναι δεκτοί στα ραβινικά σεμινάρια ήδη από το 1985. Μάλιστα η σημερινή πρόεδρος του Αναδομητικού Ραβινικού Συμβουλίου είναι η Rav.Toba Spitzer η οποία είναι λεσβία, (στην φωτ0γραφία).

Η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας στον παγκόσμιο εβραϊσμό.

Φλαιερ της Μπεθ Σιμχά Τορά
Στης ΗΠΑ: όπως είπαμε η πλειοψηφία του αμερικανικού εβραϊσμού όχι μόνο αποδέχεται την ομοφυλοφιλία, αλλά πολλοί ραβίνοι είναι gay και λεσβίες, ενώ η δέσμευση υπέρ των πλήρων πολιτικών δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων αποτελεί μια ιστορική παράδοση του Αμερικάνικου Εβραϊσμού. Αξίζει να σημειωθεί οτι η πρώτη αποκλειστικά GLBT συναγωγή Μπετ Χαιμ Χαντασιμ ιδρύθηκε το 1972 στο Λος Αντζελες, ενώ η σημερινή μεγαλύτερη GLBT συναγωγή είναι η Μπετ Σιμχά Τορά στην Νέα Υόρκη με 800 οικογένειες ως μέλη. Σήμερα υπάρχουν περίπου 30 συναγωγές που είναι αποκλειστικά gay/lesbian.

Στο Ισραήλ: το Ισραήλ είναι όπως πάντα μια χώρα των αντιθέσεων. Η κυριαρχία του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμό στο Ανώτατο Ραβινικό Συνέδριο της χώρας οδηγεί ώστε η συντριπτική πλειοψηφία του θρησκευτικού χώρου να μην κάνει αποδεκτή την ομοφυλοφιλία και μερίδα του ορθόδοξου πληθυσμού είναι ανοικτά εχθρική. Από την άλλη η ισραηλινή κοινωνία στο σύνολο της αποδέχεται την ομοφυλοφιλία και η Dana International αποτελεί μια παγκόσμια transgender εικόνα . Χαρακτηριστικά αξίζει να αναφερθεί οτι το Ισραήλ μεν δεν αναγνωρίζει τους πολιτικούς γάμους είτε ετεροφυλοφιλικούς, είτε ομοφυλοφιλικούς αν έχουν τελεσθεί στο Ισραήλ αλλά μόνο αν έχουν τελεσθεί στο εξωτερικό. Ετσι μπορεί οι ομοφυλόφιλοι να μην μπορούν να παντρευτούν στο Ισραήλ, αλλά αν το κάνουν σε κάποια άλλη χώρα ο γάμος αναγνωρίζεται κανονικά στο Ισραήλ και επιπλέον επιτρέπεται η υιοθεσία παιδιών. Αξίζει να σημειωθεί το κύμα παλαιστίνιων πολιτικών προσφύγων από την Γάζα και την Δυτ.Οχθη προς το Ισραήλ, αφού η ομοφυλοφιλία σε αυτές τις περιοχές συχνά οδηγεί στην εκτέλεση τους.

Στον κόσμο: δεν υπάρχει συγκεκριμένη τάση και η στάση των τοπικών κοινοτήτων συνήθως ευθυγραμμίζεται με την στάση της τοπικής κοινωνίας. Πχ ενώ στην Αυστραλία γενικώς κυριαρχεί ο Ορθόδοξος Ιουδαϊσμό, τον Ιούλιο είχαμε τον πρώτο θρησκευτικό γάμο λεσβίων στο Σίδνεϊ.

Στην Ελλάδα: δεν έχω ακούσει ποτέ να συζητείται το θέμα – στα πλαίσια της γενικότερης ανεκτικότητας του Ελληνικού Εβραϊσμού η κυρίαρχη πεποίθηση είναι οτι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τον πολιτικό γάμο αλλά χωρίς να μπορεί να γίνει δεκτή καμιά ομοφυλοφιλική ένωση θρησκευτικά. Οσο αφορά το θέμα της συνεργασίας μεταξύ των κοινοτήτων οφείλω να ομολογήσω την ύπαρξη ενός κλίματος αμοιβαίας δυσπιστίας, αν και η υπόθεση Πλεύρη για πρώτη φορά έφερε ορισμένους εβραίους και ομοφυλόφιλους να συνειδητοποίησουν οτι αυτά που τους ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν.

Πάνω στο συγκεκριμένο θέμα θέλω να προσθέσω οτι δεν είναι μόνο ο εξολοθρευτικά αντισημίτης και ομοφοβικός Πλεύρης που μας ενώνει αλλά και ένα γενικότερο κλίμα υποκρισίας και πατερναλισμού που κυριαρχεί στους “φιλεύθερους” χώρους. Ενδεικτικό αυτού του κλίματος αποτέλεσε η ανακοίνωση της Ελληνικής Ομοφυλοφυλικής Κοινότητας για το indymedia: “πριν από ένα χρόνο κυκλοφόρησε στην γκέι ειδησεογραφία μια απροσδόκητη είδηση. Ενας ομοφυλόφιλος Παλαιστίνιος, έφυγε από την Παλαιστίνη και ζήτησε καταφύγιο στο Ισραήλ. Η ζωή του κινδύνευε από τους φανατικούς μουσουλμάνους και έφυγε για να μην εκτελεστεί…Οι δήθεν προοδευτικοί κι αριστεροί του Athens Indymedia καταξέσχισαν τους συντάκτες της είδησης χρησιμοποιώντας βρωμερούς και μισαλλόδοξους χαρακτηρισμούς. Ο Παλαιστίνιος γκέι έγινε “προδότης του λαού του που νοιαζόταν μόνο για τον κώλο του” κι όσοι μιλούσαν για το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων να ζήσουν, ονομάζονταν “πράκτορες της Μοσάντ και της CIA”.

Συνοψίζοντας: ενώ αναμφίβολα η εβραϊκή καταγωγή του οδήγησε τον Χριστιανισμό να απορρίπτει την ομοφυλοφιλία, ο μοντέρνος Ιουδαϊσμός έχει υιοθετήσει μια τελείως διαφορετική στάση και στην πλειοψηφία του, (με την μεγάλη εξαίρεση του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού), έχει ενσωματώσει την GLBT κοινότητα στην θρησκευτική και κοινοτική ζωή χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν υπάρχουν και κρούσματα ομοφοβίας σε ευθεία συνάρτηση με το γενικότερο κλίμα της κοινωνίας. Επιπλέον η εβραϊκή παράδοση έχει υπάρξει παραδοσιακά φιλελεύθερη και είναι στο χέρι όλων μας να παραμείνει τέτοια – άλλωστε ας μην ξεχνάμε οτι οι ίδιοι άνθρωποι που πετούν το “πούστης” ως βρισιά, πετούν μαζί και το “εβραίος”, όπως είδαμε στην περίπτωση των οπαδών του ΠΑΟΚ.

Trivia:

από τους πιο γνωστούς ανοικτά ομοφυλόφυλους εβραίους να αναφέρω τον δολοφονημένο πολιτικό Χάρβευ Μιλκ, τον τραγουδιστή Λου Ριντ, τον σχεδιαστή Μαρκ Τζεικομπς και την Αρχιραβίνο Τοβά Σπίτζερ που ηγείται του Αναδομητικού Ιουδαϊσμού και είναι λεσβία.
Κατά την διάρκεια της έρευνας μου συγκινήθηκα διαβάζοντας την ιστορία των Σέφερ Τορά, (χειρόγραφων παπύρων της Τορά που διαβάζονται στην συναγωγή), της LBGT συναγωγής Μπετ Μισπαχά, (Σπίτι της Οικογένειας στα εβραϊκά). Ο πρώτος πάπυρος υπήρξε ένα μόνιμο δάνειο μιας συναγωγής του Λονδίνου το 1979 και αρχικά ανήκε στην κοινότητα Ντόλνι Κούνιτσε στην Τσεχοσλοβακία και η οποία εξοντώθηκε στο Ολοκαύτωμα. Ο τελευταίος της πάπυρος έχει ένα ουράνιο τόξο και γράφει στο διακοσμητικό του κάλυμμα ένα κομμάτι της Τορά: Και όταν δω το ουράνιο τόξο θα θυμηθώ την Διαθήκη μου.