Ένα ποιήμα για τον Παρθενώνα.

Ένα ποιήμα για τον Παρθενώνα (δικό μας!)

Τα γλυπτά του Παρθενώνα.

Την υπομονή που έχει ο χρόνος αν φανταζόμουν
που το ίδιο κάνει άπειρες φορές, χωρίς φθορά
τότε για τα γλυπτά του Παρθενώνα ίσως δεν νοιαζόμουν
κι αν καταφέρουμε μαζί, να κάνουμε ολική επαναφορά

Μα δυστυχώς το μέτρο με εμποδίζει για να δω
πως όλα υπάρχουν για να χαθούν, στο πέρασμα του χρόνου
και το υπέρτατο καμάρι της καρδιάς μου, δεν μπορώ
διαμελισμένο να αισθάνομαι πως μένει, εκεί μακριά…

DZ
.