"Μακεδονικό": Σήμερα όλοι ξέρουν την αλήθεια !

του Αναστάσιου Καζαντζίδη
Δεκαέξι χρόνια σκληρής και αταλάντευτης στάσης όλων των ελληνικών κυβερνήσεων στο θέμα του ονόματος του κράτους των Σκοπίων, έδειξαν σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα το ποιος πραγματικά έχει το δίκιο με το μέρος του!
Η σωστή απόφαση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών τον Απρίλιο του 1992, να μην αποδεχτεί δηλαδή η χώρα μας την ύπαρξη της λέξης ‘Μακεδονία’ στο όνομα του γειτονικού μας κράτους, έδειξε σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα τον ιστορικό ...καταπατητή!
Έτσι στον Ο.Η.Ε. συμφώνησαν όλοι μαζί μας και δέχτηκαν τις ανησυχίες μας για τον... αλυτρωτισμό που θα έσπερνε συνεχώς το όνομα ‘ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ’ και γι αυτόν ακριβώς το λόγο, έκαναν δεκτό αυτό το κράτος στον οργανισμό με το προσωρινό όνομα FYROM και το υποχρέωσαν να διαπραγματευτεί μαζί μας για την οριστική του ονομασία!
Αυτή η εξέλιξη έγινε για πρώτη και μοναδική φορά από την ίδρυση του Ο.Η.Ε., δηλαδή για το όνομα ενός ανεξάρτητου κράτους να ζητείται η άδεια του γείτονα!!!
(Εξάλλου για το παρασκήνιο εκείνης της αναγνώρισης από τον ΟΗΕ με το όνομα ΦΥΡΟΜ, γνωρίζετε πλέον τι έκανε ο Μητσοτάκης από τον ίδιο τον Κρίς Σπύρου…)
Στη Λισαβώνα, τον Ιούνιο του 1992, η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. αποφάσισε ότι το κράτος των Σκοπίων, δεν μπορούσε να αναγνωριστεί με όνομα που υπονοούσε διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδος!
Αυτά έγιναν όταν στην κυβέρνηση της χώρας μας βρισκόταν η Ν.Δ.
Όταν έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, ο Αντρέας Παπανδρέου επέβαλε εμπάργκο στο κράτος των Σκοπίων και τελικά φτάσαμε στην ενδιάμεση συμφωνία του 1995.
Μας πήγαν στα δικαστήρια τότε για το εμπάργκο, αλλά στο τέλος τα Ευρωπαικά Δικαστήρια ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΑΝ πανηγυρικά και μάλιστα επέβαλε στην Κομισιόν να πληρώσει και τα έξοδα της δίκης!
Άρα οι ελληνικές θέσεις, ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑΝ παντού: στον Ο.Η.Ε., στην Ευρώπη και στο Ευρωπαικό δικαστήριο!
Αυτά τα γράφω για να αποδείξω στους διάφορους Ναιναίκους δημοσιογράφους που καταστροφολογούν αν δεν συμβιβαστούμε- όπως με το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο-, ότι οι θέσεις της Ελλάδας έχουν δικαιωθεί μέχρι σήμερα…
Και ερχόμαστε στο τώρα, στο 2009…
Σήμερα λοιπόν, το πρόβλημα της άμεσης λύσης το έχουν οι Σκοπιανοί…
Κι αυτό διότι οι Αλβανοί του Τετόβου είναι έτοιμοι για το μεγάλο …κόλπο του Κοσόβου.
Γι αυτό παρακαλούν την ένταξη στο Νάτο και στην Ε.Ε…
Λες και θα τους σώσει κανείς όταν έλθει η ώρα τους!
Η Ελλάδα ως σοβαρή δύναμη σταθερότητας στα Βαλκάνια τι κάνει;
Διαπραγματεύεται.
Και πολύ καλά κάνει, διότι η διαδικασία της διαπραγμάτευσης από μόνη της, δεν καταλήγει σε κάποια συμφωνία!
Προς το παρόν βέβαια…
Έτσι κερδίζουμε χρόνο περιμένοντας το μοιραίο για τα Σκόπια: την διάλυση και την απορρόφησή τους από τους γείτονες ή την δημιουργία συνομοσπονδίας με τους Αλβανούς, οπότε πάλι θα έχουν άλλο όνομα!
Εδώ λοιπόν στην Ελλάδα, πρέπει να στηρίζουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης με νηφαλιότητα και χωρίς ακρότητες.
Εδώ στην Ελλάδα πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά επιτέλους, με το μεγαλύτερο από εκείνο του ονόματος θέμα: για το πώς θα διαδώσουμε την ιστορική αλήθεια σε όλους μας τους γείτονες!
Να δούμε σοβαρά για παράδειγμα την δημιουργία σάιτ στο διαδίκτυο, τα οποία θα είναι στη γλώσσα των γειτόνων μας και θα παρέχουν πληροφορίες για την ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ της περιοχής!
Να δούμε σοβαρά την δημιουργία έδρας Ελληνικής γλώσσα και ελληνικής ιστορίας στα Πανεπιστήμια των γειτόνων μας και να τους προσκαλέσουμε γιατί όχι για παράδειγμα, στη δημιουργία μεικτών ομάδων για ανασκαφές!
Να δούμε σοβαρά ως χώρα, πως μπορούμε να προσκαλέσουμε σχολεία από τα Σκόπια – να τους φιλοξενήσουμε παράλληλα σε κατασκηνώσεις το καλοκαίρι κτλ- για να επισκεφτούν αρχαιολογικούς χώρους σαν την Βεργίνα, να συμμετάσχουν σε εργασίες, να μπορέσουν να διατυπώσουν έτσι ερωτήσεις και να σπείρουμε στις κατασκευασμένες γνώσεις τους, στη σκέψη τους, με τον τρόπο αυτό τον ευλογημένο σπόρο της αμφισβήτησης!
Πρέπει να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος και ίσως σε πενήντα ή εκατό χρόνια από τώρα, αποκαταστήσουμε την αλήθεια στις ψυχές νέων ανθρώπων, σαν εκείνων που ντύνονται αρχαίοι Έλληνες και μιλούν Βουλγάρικα, εκείνων που επιτίθενται σε ελληνικά τουριστικά λεωφορεία, που γράφουν ανθελληνικά συνθήματα…
Και όχι να καίμε βιβλία και να ουρλιάζουμε στα τηλεοπτικά παράθυρα…
Ίσως τότε δούμε κάποια πρόοδο…
Ίσως…