Θα θέλαμε όμως να είμαστε εξ αρχής ξεκάθαροι και τίμιοι με όλους τους δημοσιογράφους. Είμαστε στο πλευρό του κάθε δημοσιογράφου που εργάζεται και ιδρώνει για το ψωμί του και δεν υποκύπτει στην αφόρητη πίεση του δημοσιογραφικού-εκδοτικού -τηλεοπτικού κατεστημένου να μετατραπεί σε εκτελεστή-μαφιόζο ή σαχλαμάρα-πρακτοράκο.
Είμαστε απέναντι σε κάθε υπερτιμημένη και έξυπνα κατασκευασμένη δημοσιογραφική "αξία" ακόμα και αν φοράει τη μουτσούνα του ψευτοπροοδευτικού και φυσικά εναντίον.. κάθε μεταλλαγμένου απο τη διαπλοκή και τα "φράγκα" μεγαλοδημοσιογράφου ακόμα κι αν αυτός συνδικαλίζεται είτε ως ΄"δούρειος" είτε ως ΄"ίππος" είτε ως απλός ημίονος. Επίσης θεωρούμε μεγαλύτερης βαρύτητας τα λόγια που προέρχονται απο έναν πραγματικά άνεργο δημοσιογράφο.
Αν κάποιος δακρύζει με την ανεργία του συναδέλφου του έχει καλώς. Αν όμως ανήκει στο ιερατείο της δημοσιογραφίας με τις άπειρες επαγγελματικές "καβάτζες" και δακρύζει με την ξένη δυστυχία, τότε πρέπει να ανησυχούμε γιατί μάλλον βγήκαν οι κροκόδειλοι σεργιάνι.
