Νέα πηκτά κύματα τρομολαγνείας και υστερίας έχουν σηκωθεί μετά τη στυγνή δολοφονία του άμοιρου αστυνομικού.
Όσο πιο γιγάντια είναι η τρόμο-υστερία του καταναλωτικού υπερθεάματος των ΜΜΕ και όσο πιο εμετικό το κομματικό παιχνίδι της ψηφοθηρικής εμπορίας της δολοφονίας, τόσο και πιο ογκώδης η απάτη και η κοροϊδία.
Όλος ο κόσμος της δημοσιογραφικής φρίκης και του τηλεθεάματος από τη μια, και από την άλλη.... των πολιτικών απατεώνων και εμπόρων της δολοφονίας, παίζουν πάνω στο εξής σκηνικό:
α). Δαιμονοποιούν την «τρομοκρατία» και την εμφανίζουν σαν μυστηριώδη, αόρατη και μεταφυσική απειλή. Με αυτή την αφαίρεση της αφαίρεσης συγκαλύπτουν το ουσιώδες: Ότι η «τρομοκρατία» έχει και πατρότητα και σπόνσορες και συγκεκριμένους σχεδιαστές, καθώς και πολύ συγκεκριμένους και ορατούς πολιτικούς στόχους.
Η «τρομοκρατία» και όλες αυτές οι ομάδες με τις ποικίλες «αριστερές» υπογραφές, από τη «17Ν», το φαιδρολόγημα που ονόμασαν «ΕΛΑ», μέχρι τις σημερινές «σέχτες», είναι κατασκευάσματα του κράτους και του παρακράτους, άμεσα καθοδηγούμενα από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και των δορυφόρων…
Μιλάνε γενικά για την «τρομοκρατία», τη δαιμονοποιούν, ακριβώς για να μη τεθούν τα συγκεκριμένα ερωτήματα και για να συγκαλυφτούν οι παραγωγοί και οι καταναλωτές της «τρομοκρατίας», καθώς και οι πολιτικοί στόχοι της «τρομοκρατίας».
Το κενό το γεμίζουν με την αχαλίνωτη τρόμο-λαγνεία και με τα ελεεινά παραμιλητά της δημαγωγίας και της εκλογικής, μικροκομματικής εμπορίας των πολιτικών απατεώνων.
β). Το θεατρικό αυτό σκηνικό της απάτης ολοκληρώνεται και με ένα ακόμα μυθολογικό στοιχείο: «το ανύπαρκτο κράτος»!!!
Εδώ η απάτη είναι σύνθετη: Αντιπαραθέτουν την «τρομοκρατία» με το «κράτος» και τα ρίχνουν όλα στο «ανύπαρκτο κράτος».
Έτσι συγκαλύπτονται τα εξής ουσιώδες:
Ότι το κράτος δεν είναι μια ανεξάρτητη οντότητα, ένας «θεσμός» που λειτουργεί κάτω από την κηδεμονία των κυβερνητικών ή πολιτικών διαχειριστών. Το κράτος είναι η κεντρική «πολιτική δομή» και είναι άμεσα υποταγμένο, όπως και όλο το θεσμικό και κομματικό πλαίσιο στους κυρίαρχους μηχανισμούς της οικονομικής εξουσίας.
Το κράτος, ιδιαίτερα σήμερα, βρίσκεται στα χέρια των υπερεθνικών ελίτ της εξουσίας (των διεθνών και εγχώριων «νταβάδων») και των ποικίλων μηχανισμών τους. Μέσα σε αυτό το κράτος κυριαρχεί το παρακράτος (σε όλες τις δομές εξουσίας, και στα κόμματα) και οι πλανητικές μυστικές υπηρεσίες.
Με πιο απλά λόγια: Οι καθοδηγητές του κράτους είναι οι παρακρατικοί θύλακες. Το κράτος είναι ο μηχανισμός του παρακράτους και των διεθνών μυστικών υπηρεσιών. Αυτό συμβαίνει σε όλο το θεσμικό πολιτικό πλαίσιο.
Συνεπώς, όταν αντιπαραθέτουμε το «κράτος» στην «τρομοκρατία» εξαπατούμε ασυστόλως, διότι είναι αυτό το κράτος (οι παρακρατικοί του καθοδηγητές) που οργανώνουν και σχεδιάζουν τα ποικίλα παιχνίδια της τρομοκρατικής προβοκάτσιας: Από τις ένοπλες ομάδες, τις «αντιεξουσιαστικές» συμμορίες, τις «αριστερίστικες» σέχτες, μέχρι τους κουκουλοφόρους των «Δεκεμβριανών», τους πλιατσικολόγους και τις «μαφίες» των αλλοδαπών.
Αντιπαραθέτουμε, με άλλα λόγια, την «τρομοκρατία» στο κράτος που την κατασκευάζει, την οργανώνει και την καθοδηγεί.
Ταυτόχρονα κάνουμε και την ελεεινή μικροκομματική, ψηφοθηρική εμπορία, δημαγωγώντας αγρίως και υστερικά για το «ανύπαρκτο κράτος» ή την «ανύπαρκτη κυβέρνηση».
Όλα τα κόμματα δημοκοπούν ξεδιάντροπα για να συγκαλύψουν την αλήθεια και να «αρμέξουν» ψήφους. Η πλέον αποτρόπαια γκριμάτσα αυτής της τρόμο-καπηλείας και κρατικο-καπηλείας είναι ο Καρατζαφέρης και οι πλασιέ του: Θρηνούν και ωρύονται με τη μορφή των υστερικών μοιρολογιών για το αίμα του δύστυχου αστυνομικού και για το «ανύπαρκτο κράτος» που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες, δηλαδή τον ίδιο του τον εαυτό.
Επί 35 χρόνια μας έχουν φλομώσει με τα ίδια παραμύθια περί ανικανότητας του κράτους. Τα ίδια ακριβώς παραμύθια.
Και οι Πασόκοι που ωρύονται ξέχασαν ότι οι «τρομοκρατικές ομάδες» έμπαιναν άνετα, όταν αυτοί κυβερνούσαν, στα αστυνομικά τμήματα και έπαιρναν τον οπλισμό τους και βγάζανε και αναμνηστικές φωτογραφίες με τα όπλα και τη φωτογραφία του Μαρξ!
Και ο Καρατζαφέρης, που κραυγάζει και αυτός για το ανύπαρκτο κράτος, όταν ήταν στη «σκληρή», μεταχουντική, νεοδημοκρατική κυβέρνηση, πάλι οι «τρομοκράτες» εξευτέλιζαν το δικό τους κράτος. Ακόμα το εξευτέλιζαν σε πιο μεγάλο βαθμό, όταν ήταν πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, ο οποίος «πότιζε» τους αστυνομικούς με το δηλητήριο: «Εσείς είστε το κράτος»!!!
Τώρα η ακροδεξιά αυτή καρικατούρα περνάει από τις τηλεοπτικές πασαρέλες (αυτό τον έχουν προστάξει να κάνει) για να κλείνει σε όλες τις πτώσεις την «ανικανότητα του κράτους» και της κυβέρνησης…
Και ο άλλος ο «έντιμος» ο Παπαθεμελής έσπευσε και αυτός για να μη χάσει από το εκλογικό, μικροκομματικό παζάρι. Αναθεματίζει και αυτός, γενικά και αφηρημένα την «τρομοκρατία» και ρίχνει και αυτός τις ομοβροντίες του για το «ανίκανο κράτος». Μόνο που ξέχασε να μας πει για την ικανότητα του κράτους όταν αυτός ήταν στο αρμόδιο υπουργείο και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δεν έχουν όλοι τους ίχνος τσίπας. Μας κοροϊδεύουν ασύστολα για να επικαλύψουν και αποκρύψουν τους σπόνσορες τη τρομοκρατίας και τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται. Και μάλιστα σε μια περίοδο συνδυασμένης τρομοκρατικής γενίκευσης και έντασης: Τρομοκρατικές επιθέσεις αλλοδαπών συμμοριών και «επαγγελματιών» αντιρατσιστών, τρομοκρατικοί εμπρησμοί και δολοφονίες…
Και δεν μας είπαν ΠΟΤΕ, πώς είναι δυνατόν μέσα σε αυτό το χρόνιο τρομοκρατικό τυφώνα μα μην συλλαμβάνεται ούτε ένας, όταν σήμερα οι μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν και το χρώμα των εσωρούχων μας.
Φτάνει πια η κοροϊδία…
Όσο πιο γιγάντια είναι η τρόμο-υστερία του καταναλωτικού υπερθεάματος των ΜΜΕ και όσο πιο εμετικό το κομματικό παιχνίδι της ψηφοθηρικής εμπορίας της δολοφονίας, τόσο και πιο ογκώδης η απάτη και η κοροϊδία.
Όλος ο κόσμος της δημοσιογραφικής φρίκης και του τηλεθεάματος από τη μια, και από την άλλη.... των πολιτικών απατεώνων και εμπόρων της δολοφονίας, παίζουν πάνω στο εξής σκηνικό:
α). Δαιμονοποιούν την «τρομοκρατία» και την εμφανίζουν σαν μυστηριώδη, αόρατη και μεταφυσική απειλή. Με αυτή την αφαίρεση της αφαίρεσης συγκαλύπτουν το ουσιώδες: Ότι η «τρομοκρατία» έχει και πατρότητα και σπόνσορες και συγκεκριμένους σχεδιαστές, καθώς και πολύ συγκεκριμένους και ορατούς πολιτικούς στόχους.
Η «τρομοκρατία» και όλες αυτές οι ομάδες με τις ποικίλες «αριστερές» υπογραφές, από τη «17Ν», το φαιδρολόγημα που ονόμασαν «ΕΛΑ», μέχρι τις σημερινές «σέχτες», είναι κατασκευάσματα του κράτους και του παρακράτους, άμεσα καθοδηγούμενα από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και των δορυφόρων…
Μιλάνε γενικά για την «τρομοκρατία», τη δαιμονοποιούν, ακριβώς για να μη τεθούν τα συγκεκριμένα ερωτήματα και για να συγκαλυφτούν οι παραγωγοί και οι καταναλωτές της «τρομοκρατίας», καθώς και οι πολιτικοί στόχοι της «τρομοκρατίας».
Το κενό το γεμίζουν με την αχαλίνωτη τρόμο-λαγνεία και με τα ελεεινά παραμιλητά της δημαγωγίας και της εκλογικής, μικροκομματικής εμπορίας των πολιτικών απατεώνων.
β). Το θεατρικό αυτό σκηνικό της απάτης ολοκληρώνεται και με ένα ακόμα μυθολογικό στοιχείο: «το ανύπαρκτο κράτος»!!!
Εδώ η απάτη είναι σύνθετη: Αντιπαραθέτουν την «τρομοκρατία» με το «κράτος» και τα ρίχνουν όλα στο «ανύπαρκτο κράτος».
Έτσι συγκαλύπτονται τα εξής ουσιώδες:
Ότι το κράτος δεν είναι μια ανεξάρτητη οντότητα, ένας «θεσμός» που λειτουργεί κάτω από την κηδεμονία των κυβερνητικών ή πολιτικών διαχειριστών. Το κράτος είναι η κεντρική «πολιτική δομή» και είναι άμεσα υποταγμένο, όπως και όλο το θεσμικό και κομματικό πλαίσιο στους κυρίαρχους μηχανισμούς της οικονομικής εξουσίας.
Το κράτος, ιδιαίτερα σήμερα, βρίσκεται στα χέρια των υπερεθνικών ελίτ της εξουσίας (των διεθνών και εγχώριων «νταβάδων») και των ποικίλων μηχανισμών τους. Μέσα σε αυτό το κράτος κυριαρχεί το παρακράτος (σε όλες τις δομές εξουσίας, και στα κόμματα) και οι πλανητικές μυστικές υπηρεσίες.
Με πιο απλά λόγια: Οι καθοδηγητές του κράτους είναι οι παρακρατικοί θύλακες. Το κράτος είναι ο μηχανισμός του παρακράτους και των διεθνών μυστικών υπηρεσιών. Αυτό συμβαίνει σε όλο το θεσμικό πολιτικό πλαίσιο.
Συνεπώς, όταν αντιπαραθέτουμε το «κράτος» στην «τρομοκρατία» εξαπατούμε ασυστόλως, διότι είναι αυτό το κράτος (οι παρακρατικοί του καθοδηγητές) που οργανώνουν και σχεδιάζουν τα ποικίλα παιχνίδια της τρομοκρατικής προβοκάτσιας: Από τις ένοπλες ομάδες, τις «αντιεξουσιαστικές» συμμορίες, τις «αριστερίστικες» σέχτες, μέχρι τους κουκουλοφόρους των «Δεκεμβριανών», τους πλιατσικολόγους και τις «μαφίες» των αλλοδαπών.
Αντιπαραθέτουμε, με άλλα λόγια, την «τρομοκρατία» στο κράτος που την κατασκευάζει, την οργανώνει και την καθοδηγεί.
Ταυτόχρονα κάνουμε και την ελεεινή μικροκομματική, ψηφοθηρική εμπορία, δημαγωγώντας αγρίως και υστερικά για το «ανύπαρκτο κράτος» ή την «ανύπαρκτη κυβέρνηση».
Όλα τα κόμματα δημοκοπούν ξεδιάντροπα για να συγκαλύψουν την αλήθεια και να «αρμέξουν» ψήφους. Η πλέον αποτρόπαια γκριμάτσα αυτής της τρόμο-καπηλείας και κρατικο-καπηλείας είναι ο Καρατζαφέρης και οι πλασιέ του: Θρηνούν και ωρύονται με τη μορφή των υστερικών μοιρολογιών για το αίμα του δύστυχου αστυνομικού και για το «ανύπαρκτο κράτος» που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες, δηλαδή τον ίδιο του τον εαυτό.
Επί 35 χρόνια μας έχουν φλομώσει με τα ίδια παραμύθια περί ανικανότητας του κράτους. Τα ίδια ακριβώς παραμύθια.
Και οι Πασόκοι που ωρύονται ξέχασαν ότι οι «τρομοκρατικές ομάδες» έμπαιναν άνετα, όταν αυτοί κυβερνούσαν, στα αστυνομικά τμήματα και έπαιρναν τον οπλισμό τους και βγάζανε και αναμνηστικές φωτογραφίες με τα όπλα και τη φωτογραφία του Μαρξ!
Και ο Καρατζαφέρης, που κραυγάζει και αυτός για το ανύπαρκτο κράτος, όταν ήταν στη «σκληρή», μεταχουντική, νεοδημοκρατική κυβέρνηση, πάλι οι «τρομοκράτες» εξευτέλιζαν το δικό τους κράτος. Ακόμα το εξευτέλιζαν σε πιο μεγάλο βαθμό, όταν ήταν πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, ο οποίος «πότιζε» τους αστυνομικούς με το δηλητήριο: «Εσείς είστε το κράτος»!!!
Τώρα η ακροδεξιά αυτή καρικατούρα περνάει από τις τηλεοπτικές πασαρέλες (αυτό τον έχουν προστάξει να κάνει) για να κλείνει σε όλες τις πτώσεις την «ανικανότητα του κράτους» και της κυβέρνησης…
Και ο άλλος ο «έντιμος» ο Παπαθεμελής έσπευσε και αυτός για να μη χάσει από το εκλογικό, μικροκομματικό παζάρι. Αναθεματίζει και αυτός, γενικά και αφηρημένα την «τρομοκρατία» και ρίχνει και αυτός τις ομοβροντίες του για το «ανίκανο κράτος». Μόνο που ξέχασε να μας πει για την ικανότητα του κράτους όταν αυτός ήταν στο αρμόδιο υπουργείο και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δεν έχουν όλοι τους ίχνος τσίπας. Μας κοροϊδεύουν ασύστολα για να επικαλύψουν και αποκρύψουν τους σπόνσορες τη τρομοκρατίας και τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται. Και μάλιστα σε μια περίοδο συνδυασμένης τρομοκρατικής γενίκευσης και έντασης: Τρομοκρατικές επιθέσεις αλλοδαπών συμμοριών και «επαγγελματιών» αντιρατσιστών, τρομοκρατικοί εμπρησμοί και δολοφονίες…
Και δεν μας είπαν ΠΟΤΕ, πώς είναι δυνατόν μέσα σε αυτό το χρόνιο τρομοκρατικό τυφώνα μα μην συλλαμβάνεται ούτε ένας, όταν σήμερα οι μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν και το χρώμα των εσωρούχων μας.
Φτάνει πια η κοροϊδία…
