Θα μας φάνε οι ακρίδες;

Ένα από τα χαρίσματα που έχουν δοθεί στον άνθρωπο, και αυτά είναι πολλά, είναι και η παρατήρηση. Το χάρισμα της παρατήρησης και της θέασης – μακρόθεν ή εγγύθεν – της παρακολούθησης και της εξέτασης που μοιραία αναγκάζει το μυαλό να κινηθεί σε διαφορετικές από τις καθημερινές οδούς, σε άλλες ατραπούς, καμιά φορά στενές και δύσβατες.
Όλοι μας, τουλάχιστον μια φορά, στη ζωή μας έχουμε παρατηρήσει τον κόσμο γύρω μας και δη την φύση. Όλοι μας έχουμε θαυμάσει την ποικιλία των ζωντανών που απαρτίζουν την.. χλωρίδα και την πανίδα. Και, δεν μπορεί, όλοι μας θα έχουμε αναρωτηθεί για την ωφέλεια ή την ματαιότητα αυτής της εκπληκτικής ποικιλίας των ειδών. Κι όμως, ανεπιφύλακτα, ακόμη και ο πιο απρόσιτος νους μπορεί με χαρακτηριστική ευκολία να πειστεί για την ανάγκη ύπαρξης και διατήρησης αυτής της βιοποικιλότητας.
Όλα είναι χρήσιμα χωρίς να περιττεύει τίποτα. Και αυτά που θαυμάζουμε και αυτά που σιχαινόμαστε και αυτά που μας είναι αδιάφορα. Χρήσιμα είναι και τα λιοντάρια και οι ύαινες και τα ελάφια και οι λύκοι και τα φίδια και οι μύγες και τα κουνούπια. Χρήσιμα και αναγκαίο να υπάρχουν είναι και το κυπαρίσσι και το καλάμι και η τσουκνίδα και τα αγριόχορτα ως το πιο ταπεινό αγκάθι. Όλα αποτελούν ένα ξεχωριστό κρίκο της αλυσίδας της ζωής. Την αλυσίδα, την οποία με πολύ κόπο και περισσό θράσος ο υβριστής άνθρωπος καθημερινά φτωχαίνει και κονταίνει.
Αλυσίδα, που άσχετα αν μας αρέσει ή όχι, συνιστά άφθαστη βλακεία αλλά και ανείπωτη ύβρι να προσπαθούμε να την αλλάξουμε. Βλακεία μεν, διότι ο συνετός άνθρωπος ποτέ δεν επιχειρεί να αποσυναρμολογήσει κάτι αν δεν γνωρίζει πώς να το επαναφέρει στην προτέρα κατάσταση, ύβρι δε, διότι ποτέ δεν επιχειρείς να αλλάξεις μια κατασκευή που φτιάχτηκε από μια απείρως μεγαλύτερη δύναμη και λειτουργεί αποδεδειγμένα για χιλιάδες χρόνια.
η συνέχεια στο http://kommatoskylo.blogspot.com/2009/06/blog-post_24.html