΄Οταν έφτασα τη πρώτη μέρα στο Κόσοβο κατάλαβα ότι όλα είναι δύσκολα σ’αυτή τη γωνιά των Βαλκανίων. Η ατμόσφαιρα βαριά, οι άνθρωποι σκύθρωποι, αλλόκοτοι, δύσκολοι καμία φορά και επιθετικοί ακόμη. ‘Ολα έδειχναν ότι πραγμάτι ο πόλεμος άφησε τα σημάδια του σ’αυτό τον τόπο, μ’ένα τρόπο παράξενο, τρομακτικό μάλλον. Ορισμένα μισογκρεμισμένα σπίτια έρημα, μαρτυρούσαν την... κατάσταση της πόλης η οποία προσπαθούσε να ζήσει. Παιδιά ξυπόλυτα και βρώμικα έτρεχαν εδώ και εκεί να χαιρετήσουν τους διεθνείς « σωτηρες « , θύματα και αυτά ενός υπέρμετρου εθνικισμού για τη δημιουργία της μεγάλης Αλβανίας που χρόνια τώρα ήθελαν ορισμένοι. Αλβανικές και Αμερικανικές σημαίες κυμάτιζαν παντού δείχνοντας το μέγεθος του « ονείρου « για ανεξαρτησία απ’ τη Σερβική διοίκηση του Βελιγραδίου. Τα ονόματα των οδών αλλαγμένα και προσαρμοσμένα στις διαταγές των διοικητών του UCK. Οι « ήρωες « τους κοσμούσαν πλέον με τα ονόματά τους όλες τις διασταυρώσεις των οδών. Η Σερβική γλώσσα απαγορευμένη απ’ την καινούργια άτυπη διοίκηση των Αλβανών. Στο άκουσμά της πολλοί άνθρωποι δυσανασχετούσαν, έπρεπε να ξεχάσουν κάθε τι το οποίο τους γυρνούσε στο παρελθόν. Το όνειρο για τη μεγάλη Αλβανία έπρεπε να γίνει πραγματικότητα, η μουσουλμανική κουλτούρα το επέβαλε.
Για τους εναπομείναντες Σέρβους ούτε λόγος να γίνεται. Στη Πρίστινα πλέον δε ζούσε ούτε ένας. Στους άλλους Σερβικούς θύλακες όσοι απέμειναν σήκωναν το σταυρό του μαρτυρίου με τεράστιες δυσκολίες ελπίζοντας στη προστασία τους απ’ την μητέρα Σερβία. Μοναδικό τους στήριγμα η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και όσα Μοναστήρια έμειναν όρθια απ’ την Αλβανική μανία ελέω των δυνάμεων της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. Η παρουσία της Ελλάδος σ’αυτο το δοκιμασμένο, από τον πόλεμο και το μίσος, τόπο της Βαλκανικής , μικρή και μόνο να εξυπηρετεί τα πρωσοπικά συμφέροντα των κατα καιρούς επικεφαλείς της δηπλωματικής αρχής και των υπαλλήλων της με τις τεράστιες αποδοχές νόμιμες αλλά και παράνομες πολλές φορές, εκμεταλλευόμενοι την άναρχη κατάσταση της περιοχής αλλά και την ασυλία του διπλωματικού τους διαβατηρίου. Ακούγοντας κάποιος τις μεγαλοστομίες τους εύκολα μπορεί να καταλάβει ότι ζούν σε άλλο πλανήτη. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς μόνοι άλλοι ομοφυλόφιλοι και άλλοι με οικογένειες διαλυμένες, μοναδικός τους σκοπός η αυτοπροβολή, τρόπος ζωής τους η καλοπέραση και η απόκτηση χρημάτων.
Για τα Εθνικά συμφέροντα δεν τους μένει ώρα. Η καθημερινή τους ενασχόληση είναι άλλη. Δραστηριότητες όπως τένις, ζωγραφική, γεύματα, φωτοφραφία, γκολφ και άλλες ακριβές συνήθειες που δυστυχώς πληρώνει ο φτωχός ‘Ελληνας συνταξιούχος είναι στις προτεραιότητές τους. Τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν. ‘ Αραγε τι μπορεί να περιμένει η χώρα; Τι είδους εκπρωσόπηση μπορεί να έχει σε κάθε γωνία της γης; Απόγονοι του Περικλή, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κολοκοτρώνη, του Παύλου Μελά να έχουν σαν μοναδικό σκοπό τα χρήματα, την καλοπέραση, την αυτοπροβολή και την ανώμαλη πολλές φορές ηδονή της της σάρκας. ‘Ετσι πορεύεται η χώρα μας και στο Κόσοβο, μακριά από ιδανικά και αξίες για τις οποίες πολέμησε ο Ελληνισμός, τα δύο χρόνια και κάτι της Υπηρεσίας μου στο Κόσοβο και στη διπλωματική αρχή της Χώρας μου δυστυχώς δεν είδα κάτι άλλο, μόνο άνθρωπους κενούς, γεμάτους υποκρισία, αλαζονεία με πάθος για χρήματα και αυτοπροβολή.
‘Ολοι τους περισπούδαστοι με πτυχία, ξένες γλώσσες και φαινομενικά υψηλού επιπέδου χαρακτήρα, δεν κατάφεραν όμως με όλα τα προσόντα τους να πείσουν εμένα, σαν ‘Ελληνα, πως θα καταφέρουν να πείσουν άλλους με διαφορετική εθνικότητα; Το ερώτημα παραμένει δυόμιση χρόνια τώρα. Ναι, έτσι νιώθω και μ’ολα αυτά στο μυαλό μου και στην ψυχή μου αποχαιρετώ το Κόσοβο. Παίρνοντας μαζί μου την εμπειρία για να θωρακίσω όσο μπορώ καλύτερα την οικογένειά μου και την ανατροφή των παιδιών μου με αξίες και ιδανικά για τα οποία οι προγονοί μας πολέμησαν και έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών. Πραγματικά σας ευχαριστώ πολύ όλους για τη « γνώση « και την « εμπειρία « που μου προσφέρατε, συνεχίστε ίσως πετύχετε κάποτε να κάνετε τους ‘Ελληνες να ξυπνήσουν και να σας θέσουν στο περιθώριο.
Για την υπογραφή
Νικηφόρος 2009
Για τους εναπομείναντες Σέρβους ούτε λόγος να γίνεται. Στη Πρίστινα πλέον δε ζούσε ούτε ένας. Στους άλλους Σερβικούς θύλακες όσοι απέμειναν σήκωναν το σταυρό του μαρτυρίου με τεράστιες δυσκολίες ελπίζοντας στη προστασία τους απ’ την μητέρα Σερβία. Μοναδικό τους στήριγμα η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και όσα Μοναστήρια έμειναν όρθια απ’ την Αλβανική μανία ελέω των δυνάμεων της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. Η παρουσία της Ελλάδος σ’αυτο το δοκιμασμένο, από τον πόλεμο και το μίσος, τόπο της Βαλκανικής , μικρή και μόνο να εξυπηρετεί τα πρωσοπικά συμφέροντα των κατα καιρούς επικεφαλείς της δηπλωματικής αρχής και των υπαλλήλων της με τις τεράστιες αποδοχές νόμιμες αλλά και παράνομες πολλές φορές, εκμεταλλευόμενοι την άναρχη κατάσταση της περιοχής αλλά και την ασυλία του διπλωματικού τους διαβατηρίου. Ακούγοντας κάποιος τις μεγαλοστομίες τους εύκολα μπορεί να καταλάβει ότι ζούν σε άλλο πλανήτη. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς μόνοι άλλοι ομοφυλόφιλοι και άλλοι με οικογένειες διαλυμένες, μοναδικός τους σκοπός η αυτοπροβολή, τρόπος ζωής τους η καλοπέραση και η απόκτηση χρημάτων.
Για τα Εθνικά συμφέροντα δεν τους μένει ώρα. Η καθημερινή τους ενασχόληση είναι άλλη. Δραστηριότητες όπως τένις, ζωγραφική, γεύματα, φωτοφραφία, γκολφ και άλλες ακριβές συνήθειες που δυστυχώς πληρώνει ο φτωχός ‘Ελληνας συνταξιούχος είναι στις προτεραιότητές τους. Τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν. ‘ Αραγε τι μπορεί να περιμένει η χώρα; Τι είδους εκπρωσόπηση μπορεί να έχει σε κάθε γωνία της γης; Απόγονοι του Περικλή, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κολοκοτρώνη, του Παύλου Μελά να έχουν σαν μοναδικό σκοπό τα χρήματα, την καλοπέραση, την αυτοπροβολή και την ανώμαλη πολλές φορές ηδονή της της σάρκας. ‘Ετσι πορεύεται η χώρα μας και στο Κόσοβο, μακριά από ιδανικά και αξίες για τις οποίες πολέμησε ο Ελληνισμός, τα δύο χρόνια και κάτι της Υπηρεσίας μου στο Κόσοβο και στη διπλωματική αρχή της Χώρας μου δυστυχώς δεν είδα κάτι άλλο, μόνο άνθρωπους κενούς, γεμάτους υποκρισία, αλαζονεία με πάθος για χρήματα και αυτοπροβολή.
‘Ολοι τους περισπούδαστοι με πτυχία, ξένες γλώσσες και φαινομενικά υψηλού επιπέδου χαρακτήρα, δεν κατάφεραν όμως με όλα τα προσόντα τους να πείσουν εμένα, σαν ‘Ελληνα, πως θα καταφέρουν να πείσουν άλλους με διαφορετική εθνικότητα; Το ερώτημα παραμένει δυόμιση χρόνια τώρα. Ναι, έτσι νιώθω και μ’ολα αυτά στο μυαλό μου και στην ψυχή μου αποχαιρετώ το Κόσοβο. Παίρνοντας μαζί μου την εμπειρία για να θωρακίσω όσο μπορώ καλύτερα την οικογένειά μου και την ανατροφή των παιδιών μου με αξίες και ιδανικά για τα οποία οι προγονοί μας πολέμησαν και έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών. Πραγματικά σας ευχαριστώ πολύ όλους για τη « γνώση « και την « εμπειρία « που μου προσφέρατε, συνεχίστε ίσως πετύχετε κάποτε να κάνετε τους ‘Ελληνες να ξυπνήσουν και να σας θέσουν στο περιθώριο.
Για την υπογραφή
Νικηφόρος 2009
Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, αδέσμευτη εφημερίδα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού
