Η παρέμβαση του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΑΛΑΠΑΤΗ , εκπροσώπου της «ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ» της ΕΣΗΕΑ χτες(15-07-2009), στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής. :
Είμαστε δυστυχώς στον δεύτερο γύρο . Η εργοδοτική αυθαιρεσία και οι συνοδοιπόροι της , οδηγούν σε κώμα την Ενημέρωση
Του Δημήτρη Τσαλαπάτη
Είμαστε δυστυχώς στον δεύτερο γύρο...
Από το καλοκαίρι του 1989 φθάνουμε στο καλοκαίρι του 2009 .
Τότε το παιχνίδι ήταν με την αναλογική, που παρέδωσε την τηλεόραση στους εκδότες. Προηγήθηκε βέβαια το παιχνίδι με την δημοτική ελεύθερη ραδιοφωνία για να ανοίξει πάλι ο δρόμος για ιδιώτες και που τώρα ιδιωτικοποιείται κανονικά
Τώρα όμως γίνεται το ίδιο με την ψηφιακή τηλεόραση που παραδίδεται στα ίδια πρόσωπα στα ίδια συμφέροντα.
Μέσα σε μια δυσώδη ατμόσφαιρα, με σκάνδαλα, SIEMENS, λύτρα και DVD, η κοινή γνώμη αγωνίζεται να διακρίνει την είδηση . Την αλήθεια δηλαδή χωρίς χορηγό .
Νεοφιλελεύθερες επιλογές, υπερσυντηρητικές εκφάνσεις, οικολογικές εφαρμογές ,πίσω από την εργοδοτική αυθαιρεσία και την κάθε μορφής διαπλοκή, επιχειρούν να φορτώσουν το κόστος της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων .
Με άλλοθι λοιπόν την κρίση, όλοι μαζί απαξιώνουν θεσμούς αξίες, δικαιώματα, τον άνθρωπο. Για το κέρδος τους .
Έτσι είναι πλέον η κατάλληλη στιγμή ώστε η επιλογή τους, να ολοκληρωθεί και η ενημέρωση να υποκύψει οριστικά στην επικοινωνία και η είδηση στην πληροφορία .
Στην δικτατορία «του ό,τι πουλάει», η είδηση είναι νεκρή « το μέσο, είναι το μήνυμα».
Η εικόνα εκτοπίζει το κείμενο, η διαφήμιση φανερή ή γκρίζα κυριαρχεί απολύτως. Διαφημίζει όμως, όποιος έχει χρήμα .
Η αλυσίδα που δένει τώρα τηλεόραση, κινητό , ηλεκτρονικό υπολογιστή και διαδίκτυο βγάζει διάφορες τερατογενέσεις και κανείς δεν ξέρει που θα κάτσει η σκόνη.
Το προχθεσινό πρωτοσέλιδο «πολλοί θα χάσουν τα λεφτά τους και πολλοί θα χάσουν και την δουλειά τους» μ’ αυτά που έρχονται, μπορεί να φαίνεται ότι αποκαλύπτει κάποια δήθεν εσωτερική κόντρα στο εκδοτικό κατεστημένο, δείχνει όμως καθαρά, το σχέδιο για την επόμενη μέρα, που αφορά στις εξελίξεις στην πολιτική και την ενημέρωση .
Εμείς οι δημοσιογράφοι επιμένουμε :
Μόνο στην Ενημέρωση.
Είναι η μόνη απάντηση στην κρίση.
Οφείλουμε βέβαια έναν απαραίτητο διαχωρισμό άλλο είναι νόμιμα εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, δηλαδή μισθωτοί με ΣΣΕ και δεοντολογία και άλλο ΜΜΕ που είναι εταιρείες ή πρόσωπα με στόχο το κέρδος.
Τεράστια είναι ευθύνη της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ (Τράπεζες, εργολάβοι, εκδότες, «πλυντήρια») .
Έχουν ευθύνες όμως και όσοι δημοσιογράφοι ή υποδυόμενοι τους δημοσιογράφους συμμετέχουν στην διαδικασία αυτή, εντεταλμένοι με δικά τους μαγαζιά εταιρείες , εργολαβίες ή συμβόλαια .
Η εργοδοτική αυθαιρεσία και λοιπόν οι συνοδοιπόροι της , οδηγούν σε κώμα την Ενημέρωση, εκτελώντας εν ψυχρώ την είδηση και τη δημοσιογραφία, με συνεντεύξεις προκάτ, κάλπικα ρεπορτάζ, περιγραφές για ανύπαρκτα γεγονότα, αλλά και άρθρα με αβάντα, σε οικολόγους πλασιέ λεξικών για το Μακεδονικό , περίεργες μειονότητες, τον τελευταίο Δεκέμβρη σε επανάληψη, αυτοπροσδιορισμούς, τζαμί τώρα αντί για Βωβό, πλάι στο γήπεδο και κυρίως ΜΜΕ χωρίς συντάκτες, με free press και δελτία ειδήσεων χωρίς ειδήσεις
Έτσι το λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο δεν είναι απλή υπόθεση.
Αποτελεί σχέδιο που πετάει στον δρόμο 460 εργαζόμενους με διαδικασία μοντέλο για τις εξελίξεις που έρχονται.
Η Κυβέρνηση και τα κόμματα οφείλουν αμέσως να δεσμευτούν δημόσια και ξεκάθαρα και να σταθούν μαζί με τους δημοσιογράφους αντιμέτωποι στην γραμμή του συστήματος της οικογένειας Αγγελοπούλου και να μην προσυπογράψουν ούτε μία απόλυση από τον Ελεύθερο Τύπο και τον «CITY».
Το κόλπο με τις ομαδικές απολύσεις , δεν πρέπει να περάσει .
Την ίδια ώρα όμως:
Παραμένει χωρίς διάψευση η καταγγελία για δύο συνεντεύξεις μαϊμούδες, που δημοσιεύθηκαν στην Ελευθεροτυπία πριν από τρεις Κυριακές.
Δεν περισσεύει ούτε δράμι ευαισθησία, ώστε να ζητήσουν καθαρή συγγνώμη και να πουν την αλήθεια για την γκάφα του αιώνα με την «άφιξη Ερντογάν», που ήρθε μόνο στις στήλες εφημερίδων Βήμα, Ελευθεροτυπία, Έθνος, Καθημερινή και Real news .
Tο ίδιο ισχύει και για το γκάλοπ μαϊμού, που έγινε πριν προλάβει να τελειώσει το debate για τις ευρωεκλογές.
Είναι το αποκορύφωμα ευτελισμού και η απόλυτη υποταγή της ενημέρωσης στην επικοινωνία, το ρουλεμάν της προπαγάνδας στις επιδιώξεις της διαπλοκής.
Με επιλογή ό,τι χωράει [και ό,τι πουλάει], σακούλα με το DVD, οι εργολάβοι με τα ΜΜΕ δήθεν «σκοτώνονται» μεταξύ τους, αλλά έχουν συμμάχους διευθυντές – συνδικαλιστές τοποτηρητές τους στην ΕΣΗΕΑ και την ΠΟΕΣΥ.
Οι πραγματικά εργαζόμενοι δημοσιογράφοι είναι στη γωνία, αντιμέτωποι με την εργοδοτική αυθαιρεσία.
Είναι οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, οι οποίοι μάχονται καθημερινά , για το δικαίωμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Αυτούς όμως, διάλεξαν να στοχοποιήσουν, αόρατες οργανώσεις, αόρατοι μπλόγκερς, και ορατοί αρθρογράφοι.
Είμαστε δυστυχώς στον δεύτερο γύρο . Η εργοδοτική αυθαιρεσία και οι συνοδοιπόροι της , οδηγούν σε κώμα την Ενημέρωση
Του Δημήτρη Τσαλαπάτη
Είμαστε δυστυχώς στον δεύτερο γύρο...
Από το καλοκαίρι του 1989 φθάνουμε στο καλοκαίρι του 2009 .
Τότε το παιχνίδι ήταν με την αναλογική, που παρέδωσε την τηλεόραση στους εκδότες. Προηγήθηκε βέβαια το παιχνίδι με την δημοτική ελεύθερη ραδιοφωνία για να ανοίξει πάλι ο δρόμος για ιδιώτες και που τώρα ιδιωτικοποιείται κανονικά
Τώρα όμως γίνεται το ίδιο με την ψηφιακή τηλεόραση που παραδίδεται στα ίδια πρόσωπα στα ίδια συμφέροντα.
Μέσα σε μια δυσώδη ατμόσφαιρα, με σκάνδαλα, SIEMENS, λύτρα και DVD, η κοινή γνώμη αγωνίζεται να διακρίνει την είδηση . Την αλήθεια δηλαδή χωρίς χορηγό .
Νεοφιλελεύθερες επιλογές, υπερσυντηρητικές εκφάνσεις, οικολογικές εφαρμογές ,πίσω από την εργοδοτική αυθαιρεσία και την κάθε μορφής διαπλοκή, επιχειρούν να φορτώσουν το κόστος της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων .
Με άλλοθι λοιπόν την κρίση, όλοι μαζί απαξιώνουν θεσμούς αξίες, δικαιώματα, τον άνθρωπο. Για το κέρδος τους .
Έτσι είναι πλέον η κατάλληλη στιγμή ώστε η επιλογή τους, να ολοκληρωθεί και η ενημέρωση να υποκύψει οριστικά στην επικοινωνία και η είδηση στην πληροφορία .
Στην δικτατορία «του ό,τι πουλάει», η είδηση είναι νεκρή « το μέσο, είναι το μήνυμα».
Η εικόνα εκτοπίζει το κείμενο, η διαφήμιση φανερή ή γκρίζα κυριαρχεί απολύτως. Διαφημίζει όμως, όποιος έχει χρήμα .
Η αλυσίδα που δένει τώρα τηλεόραση, κινητό , ηλεκτρονικό υπολογιστή και διαδίκτυο βγάζει διάφορες τερατογενέσεις και κανείς δεν ξέρει που θα κάτσει η σκόνη.
Το προχθεσινό πρωτοσέλιδο «πολλοί θα χάσουν τα λεφτά τους και πολλοί θα χάσουν και την δουλειά τους» μ’ αυτά που έρχονται, μπορεί να φαίνεται ότι αποκαλύπτει κάποια δήθεν εσωτερική κόντρα στο εκδοτικό κατεστημένο, δείχνει όμως καθαρά, το σχέδιο για την επόμενη μέρα, που αφορά στις εξελίξεις στην πολιτική και την ενημέρωση .
Εμείς οι δημοσιογράφοι επιμένουμε :
Μόνο στην Ενημέρωση.
Είναι η μόνη απάντηση στην κρίση.
Οφείλουμε βέβαια έναν απαραίτητο διαχωρισμό άλλο είναι νόμιμα εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, δηλαδή μισθωτοί με ΣΣΕ και δεοντολογία και άλλο ΜΜΕ που είναι εταιρείες ή πρόσωπα με στόχο το κέρδος.
Τεράστια είναι ευθύνη της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ (Τράπεζες, εργολάβοι, εκδότες, «πλυντήρια») .
Έχουν ευθύνες όμως και όσοι δημοσιογράφοι ή υποδυόμενοι τους δημοσιογράφους συμμετέχουν στην διαδικασία αυτή, εντεταλμένοι με δικά τους μαγαζιά εταιρείες , εργολαβίες ή συμβόλαια .
Η εργοδοτική αυθαιρεσία και λοιπόν οι συνοδοιπόροι της , οδηγούν σε κώμα την Ενημέρωση, εκτελώντας εν ψυχρώ την είδηση και τη δημοσιογραφία, με συνεντεύξεις προκάτ, κάλπικα ρεπορτάζ, περιγραφές για ανύπαρκτα γεγονότα, αλλά και άρθρα με αβάντα, σε οικολόγους πλασιέ λεξικών για το Μακεδονικό , περίεργες μειονότητες, τον τελευταίο Δεκέμβρη σε επανάληψη, αυτοπροσδιορισμούς, τζαμί τώρα αντί για Βωβό, πλάι στο γήπεδο και κυρίως ΜΜΕ χωρίς συντάκτες, με free press και δελτία ειδήσεων χωρίς ειδήσεις
Έτσι το λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο δεν είναι απλή υπόθεση.
Αποτελεί σχέδιο που πετάει στον δρόμο 460 εργαζόμενους με διαδικασία μοντέλο για τις εξελίξεις που έρχονται.
Η Κυβέρνηση και τα κόμματα οφείλουν αμέσως να δεσμευτούν δημόσια και ξεκάθαρα και να σταθούν μαζί με τους δημοσιογράφους αντιμέτωποι στην γραμμή του συστήματος της οικογένειας Αγγελοπούλου και να μην προσυπογράψουν ούτε μία απόλυση από τον Ελεύθερο Τύπο και τον «CITY».
Το κόλπο με τις ομαδικές απολύσεις , δεν πρέπει να περάσει .
Την ίδια ώρα όμως:
Παραμένει χωρίς διάψευση η καταγγελία για δύο συνεντεύξεις μαϊμούδες, που δημοσιεύθηκαν στην Ελευθεροτυπία πριν από τρεις Κυριακές.
Δεν περισσεύει ούτε δράμι ευαισθησία, ώστε να ζητήσουν καθαρή συγγνώμη και να πουν την αλήθεια για την γκάφα του αιώνα με την «άφιξη Ερντογάν», που ήρθε μόνο στις στήλες εφημερίδων Βήμα, Ελευθεροτυπία, Έθνος, Καθημερινή και Real news .
Tο ίδιο ισχύει και για το γκάλοπ μαϊμού, που έγινε πριν προλάβει να τελειώσει το debate για τις ευρωεκλογές.
Είναι το αποκορύφωμα ευτελισμού και η απόλυτη υποταγή της ενημέρωσης στην επικοινωνία, το ρουλεμάν της προπαγάνδας στις επιδιώξεις της διαπλοκής.
Με επιλογή ό,τι χωράει [και ό,τι πουλάει], σακούλα με το DVD, οι εργολάβοι με τα ΜΜΕ δήθεν «σκοτώνονται» μεταξύ τους, αλλά έχουν συμμάχους διευθυντές – συνδικαλιστές τοποτηρητές τους στην ΕΣΗΕΑ και την ΠΟΕΣΥ.
Οι πραγματικά εργαζόμενοι δημοσιογράφοι είναι στη γωνία, αντιμέτωποι με την εργοδοτική αυθαιρεσία.
Είναι οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, οι οποίοι μάχονται καθημερινά , για το δικαίωμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Αυτούς όμως, διάλεξαν να στοχοποιήσουν, αόρατες οργανώσεις, αόρατοι μπλόγκερς, και ορατοί αρθρογράφοι.
Πηγή: Σπύρος Χατζάρας.
