« …Ο δυνατός προχωρά μέχρι εκεί που του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί μέχρι εκεί που του επιβάλλει η αδυναμία του».
Πρόκειται για μία ρήση την οποία αποδίδει ο Θουκιδίδης στους Αθηναίους οι οποίοι τη χρησιμοποιούν απευθυνόμενοι στους Μήλιους.
Κι αυτά συνέβαιναν 2500 χρόνια πρίν...
Ο ίδιος φυσικά δε την υιοθετεί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα ήταν παραλογισμός αν την υιοθετούσε.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Όλα άλλωστε μπορούν να είναι τόσο ταιριαστά όσο και αταίριαστα, ανάλογα με το σύνολο των δεδομένων τα οποία λαμβάνει κανείς υπ όψιν του τη συγκεκριμένη στιγμή.
Είναι ωστόσο διαφορετικό πράγμα να αξιολογείς νηφάλια τα πραγματικά δεδομένα, και διαφορετικό πράγμα να τσιτατολογείς καλύπτοντας πίσω... ακόμα και από σωστές ρήσεις άλλης εποχής και άλλων δεδομένων, τις ανεπάρκειες των δικών σου επιλογών.
Είπε όμως και τούτο ο Θουκυδίδης: (το οποίο και υιοθετεί)
«...ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες».
Στα απλά ελληνικά αυτό θα πεί… «έτσι και γελαστείς και σκύψεις, θα σου πάρουν και τα σώβρακα.»
Ή αν προτιμάτε επί το ευγενέστερον…«στο τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος»
Κι αυτό δεν το αποδίδει πουθενά. Είναι η πεμπτουσία της σκέψης του για τη στρατηγική διαχείριση.
Αυτά σε ότι αφορά στην ιστορία.
Ας έρθουμε τώρα και στην πραγματικότητα.
Και ξέρετε ποιο είναι το ευτράπελο αυτής της πραγματικότητας?
Την εν λόγω ρήση που ο Θουκυδίδης την αποδίδει στους Αθηναίους και φυσικά αναφέρεται σε σαφέστατα προσδιορισμένη ιστορική πραγματικότητα, η Ντόρα Μπακογιάννη την πήρε, και την μετέτρεψε σε ΚΥΡΙΑΡΧΟ και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ δόγμα στην εξωτερική μας πολιτική. Πίσω από αυτό έρχεται να κουκουλώσει ολόκληρη την πολιτική και στρατηγική της ανεπάρκεια και ελαχιστότητα
ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ:
Αμφιβάλλει κανείς για την αλήθεια των ανωτέρω???
Δεν έχει παρά να επισκεφθεί αυτήν ΕΔΩ την διεύθυνση και να «θαυμάσει» την ομιλία της Υπουργού μας κατά τη διάρκεια της ανακήρυξής της ως μέλους Ακαδημίας Ανθρ.- Πολ. Επιστημών.
Θα την «θαυμάσει» να εκστομίζει και άλλα λουλούδια…
Θα την «θαυμάσει» να εκθειάζει τις Νεοταξικές επιλογές…
ΘΑ την «θαυμάσει» να υμνολογεί την παγκόσμια διακυβέρνηση κλπ κλπ κλπ….
ΕΡΩΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Ποιόν ρώτησε η υπουργός μας για να αναγορεύσει το δικό της λαθραίο ενδοτισμό σε επίσημη εξωτερική πολιτική της χώρας???
Τους επιτελείς μας???
Τον ελληνικό λαό???
Τους υπερατλαντικούς «προστάτες» μας???
Η μήπως πρόκειται για εντελώς προσωπική πολιτική την οποία η υπόλοιπη κυβέρνηση την απεδέχθη χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη και σοβαρή μελέτη???
ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ:
Αν πρόκειται για μια προσωπική επιλογή εναρμονισμένη στο πολιτικό της μπόι, γιατί δεν επέλεξε την έντιμη οδό της παραίτησης απ ένα πόστο που απαιτεί διαφορετικής ποιότητας ανάστημα για να το διαχειριστεί???
Από πότε οι πολιτικές προσαρμόζονται στο μπόι των πολιτικών και δε συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο???
ΓΙΓΑΝΤΑΣ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΙ ΕΜΕΙΣ... ΜΗΠΩΣ ΔΕ ΜΑΣ "ΠΑΙΡΝΕΙ" ΝΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ???
Ας κάνουμε μια κατ αρχήν μια υπόθεση εργασίας, πως αυτή η επιφύλλαξη ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα.
Ας αποδεχτούμε δηλαδή την «πασιφανέστατη και τρομερή υπεροχή» του «γίγαντα» που ακούει στο όνομα Τουρκία, και η οποία ανάγκασε τους ορθολογικά σκεπτόμενους πολιτικούς μας να βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια τους.
Αν θέλετε ας ξεχάσουμε προς στιγμήν ότι αυτός ο … «γίγαντας» σε πρόσφατη παρέλαση σε κουρδική πόλη της επικράτειάς του (και έχει σημασία αυτό) αποδείχτηκε νάνος, αφού δεν τόλμησε και δεν τόλμησε γιατί δεν είχε τα κότσια μέσα στην ίδια του τη χώρα να υψώσει τουρκική σημαία κατά τη διάρκεια της παρέλασης…
Ας τα αποδεχτούμε όλα αυτά λοιπόν και ας απαντήσουμε με το χέρι στην καρδιά στα παρακάτω ερωτήματα:
1.Γιατί η real-politic υπουργός μας δεν τόλμησε να σηκώσει το ανάστημά της στο Μιλόσοσκι και τον υπεδέχθη στην Κέρκυρα ως θριαμβευτή??? Τώρα εμείς είμαστε ο «γίγαντας» και τα Σκόπια ο «νάνος».
Γιατί λοιπόν αποδειχτήκαμε ποιο νάνοι και από το … νάνο???
2.Γιατί η real-politic υπουργός μας, δεν είπε τσιμουδιά για το μαρτύριο του Βάσκο στα κολαστήρια των Σκοπίων??? Γιατί δεν το ανέδειξε στα διεθνή φόρα???
Γιατί δεν πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη κινήματος ακόμα και μέσα στην Ελληνική επικράτεια για να το αξιοποιήσει και διπλωματικά???
3.Με ποιο δικαίωμα και στο όνομα ποιάς real- politic εγκατέλειψε έναν σπάνιο άνθρωπο και φιλέλληνα στην τύχη του και στα νύχια των φονιάδων???
Θα μπορούσα να συνεχίσω με κατεβατό ερωτημάτων αλλά αυτά αρκούν.
Αρκούν για να καταδείξουν περίτρανα πως η φιλολογία περί γιγάντων και νάνων είναι το πρόσχημα πίσω από το οποίο απλώς ταμπουρώνεται και βολεύεται ένας νάνος πολιτικά υπουργός και μια ενσυνείδητα ενδοτική πολιτική σε όλο της το μεγαλείο.
Πρόκειται για μία ρήση την οποία αποδίδει ο Θουκιδίδης στους Αθηναίους οι οποίοι τη χρησιμοποιούν απευθυνόμενοι στους Μήλιους.
Κι αυτά συνέβαιναν 2500 χρόνια πρίν...
Ο ίδιος φυσικά δε την υιοθετεί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα ήταν παραλογισμός αν την υιοθετούσε.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Όλα άλλωστε μπορούν να είναι τόσο ταιριαστά όσο και αταίριαστα, ανάλογα με το σύνολο των δεδομένων τα οποία λαμβάνει κανείς υπ όψιν του τη συγκεκριμένη στιγμή.
Είναι ωστόσο διαφορετικό πράγμα να αξιολογείς νηφάλια τα πραγματικά δεδομένα, και διαφορετικό πράγμα να τσιτατολογείς καλύπτοντας πίσω... ακόμα και από σωστές ρήσεις άλλης εποχής και άλλων δεδομένων, τις ανεπάρκειες των δικών σου επιλογών.
Είπε όμως και τούτο ο Θουκυδίδης: (το οποίο και υιοθετεί)
«...ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες».
Στα απλά ελληνικά αυτό θα πεί… «έτσι και γελαστείς και σκύψεις, θα σου πάρουν και τα σώβρακα.»
Ή αν προτιμάτε επί το ευγενέστερον…«στο τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος»
Κι αυτό δεν το αποδίδει πουθενά. Είναι η πεμπτουσία της σκέψης του για τη στρατηγική διαχείριση.
Αυτά σε ότι αφορά στην ιστορία.
Ας έρθουμε τώρα και στην πραγματικότητα.
Και ξέρετε ποιο είναι το ευτράπελο αυτής της πραγματικότητας?
Την εν λόγω ρήση που ο Θουκυδίδης την αποδίδει στους Αθηναίους και φυσικά αναφέρεται σε σαφέστατα προσδιορισμένη ιστορική πραγματικότητα, η Ντόρα Μπακογιάννη την πήρε, και την μετέτρεψε σε ΚΥΡΙΑΡΧΟ και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ δόγμα στην εξωτερική μας πολιτική. Πίσω από αυτό έρχεται να κουκουλώσει ολόκληρη την πολιτική και στρατηγική της ανεπάρκεια και ελαχιστότητα
ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ:
Αμφιβάλλει κανείς για την αλήθεια των ανωτέρω???
Δεν έχει παρά να επισκεφθεί αυτήν ΕΔΩ την διεύθυνση και να «θαυμάσει» την ομιλία της Υπουργού μας κατά τη διάρκεια της ανακήρυξής της ως μέλους Ακαδημίας Ανθρ.- Πολ. Επιστημών.
Θα την «θαυμάσει» να εκστομίζει και άλλα λουλούδια…
Θα την «θαυμάσει» να εκθειάζει τις Νεοταξικές επιλογές…
ΘΑ την «θαυμάσει» να υμνολογεί την παγκόσμια διακυβέρνηση κλπ κλπ κλπ….
ΕΡΩΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Ποιόν ρώτησε η υπουργός μας για να αναγορεύσει το δικό της λαθραίο ενδοτισμό σε επίσημη εξωτερική πολιτική της χώρας???
Τους επιτελείς μας???
Τον ελληνικό λαό???
Τους υπερατλαντικούς «προστάτες» μας???
Η μήπως πρόκειται για εντελώς προσωπική πολιτική την οποία η υπόλοιπη κυβέρνηση την απεδέχθη χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη και σοβαρή μελέτη???
ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ:
Αν πρόκειται για μια προσωπική επιλογή εναρμονισμένη στο πολιτικό της μπόι, γιατί δεν επέλεξε την έντιμη οδό της παραίτησης απ ένα πόστο που απαιτεί διαφορετικής ποιότητας ανάστημα για να το διαχειριστεί???
Από πότε οι πολιτικές προσαρμόζονται στο μπόι των πολιτικών και δε συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο???
ΓΙΓΑΝΤΑΣ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΙ ΕΜΕΙΣ... ΜΗΠΩΣ ΔΕ ΜΑΣ "ΠΑΙΡΝΕΙ" ΝΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ???
Ας κάνουμε μια κατ αρχήν μια υπόθεση εργασίας, πως αυτή η επιφύλλαξη ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα.
Ας αποδεχτούμε δηλαδή την «πασιφανέστατη και τρομερή υπεροχή» του «γίγαντα» που ακούει στο όνομα Τουρκία, και η οποία ανάγκασε τους ορθολογικά σκεπτόμενους πολιτικούς μας να βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια τους.
Αν θέλετε ας ξεχάσουμε προς στιγμήν ότι αυτός ο … «γίγαντας» σε πρόσφατη παρέλαση σε κουρδική πόλη της επικράτειάς του (και έχει σημασία αυτό) αποδείχτηκε νάνος, αφού δεν τόλμησε και δεν τόλμησε γιατί δεν είχε τα κότσια μέσα στην ίδια του τη χώρα να υψώσει τουρκική σημαία κατά τη διάρκεια της παρέλασης…
Ας τα αποδεχτούμε όλα αυτά λοιπόν και ας απαντήσουμε με το χέρι στην καρδιά στα παρακάτω ερωτήματα:
1.Γιατί η real-politic υπουργός μας δεν τόλμησε να σηκώσει το ανάστημά της στο Μιλόσοσκι και τον υπεδέχθη στην Κέρκυρα ως θριαμβευτή??? Τώρα εμείς είμαστε ο «γίγαντας» και τα Σκόπια ο «νάνος».
Γιατί λοιπόν αποδειχτήκαμε ποιο νάνοι και από το … νάνο???
2.Γιατί η real-politic υπουργός μας, δεν είπε τσιμουδιά για το μαρτύριο του Βάσκο στα κολαστήρια των Σκοπίων??? Γιατί δεν το ανέδειξε στα διεθνή φόρα???
Γιατί δεν πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη κινήματος ακόμα και μέσα στην Ελληνική επικράτεια για να το αξιοποιήσει και διπλωματικά???
3.Με ποιο δικαίωμα και στο όνομα ποιάς real- politic εγκατέλειψε έναν σπάνιο άνθρωπο και φιλέλληνα στην τύχη του και στα νύχια των φονιάδων???
Θα μπορούσα να συνεχίσω με κατεβατό ερωτημάτων αλλά αυτά αρκούν.
Αρκούν για να καταδείξουν περίτρανα πως η φιλολογία περί γιγάντων και νάνων είναι το πρόσχημα πίσω από το οποίο απλώς ταμπουρώνεται και βολεύεται ένας νάνος πολιτικά υπουργός και μια ενσυνείδητα ενδοτική πολιτική σε όλο της το μεγαλείο.
